Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν στηρίζει την εφαρμογή περαιτέρω λιτότητας στην Ελλάδα, δήλωσε η γενική διευθύντρια του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ στο πλαίσιο της εαρινής Συνόδου της Παγκόσμιας Τράπεζας-ΔΝΤ που λαμβάνει χώρα στην Ουάσιγκτον.
H ελληνική κυβέρνηση έλαβε δραστικά μέτρα που δεν υπαγορεύτηκαν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δήλωσε η γενική διευθύντρια του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ εκφράζοντας την αντίθετη θέση του Ταμείου με την περαιτέρω περικοπή των δημόσιων δαπανών στην Ελλάδα.
«Αυτό που χρειάζεται είναι πρόσθετες μεταρρυθμίσεις».
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση στο πλαίσιο της εαρινής Συνόδου της Παγκόσμιας Τράπεζας-ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, η Λαγκάρντ αναγνώρισε ότι τα δημοσιονομικά της Ελλάδας έχουν βελτιωθεί, ωστόσο ελήφθησαν μέτρα που δεν ήταν στις συμβουλές του ΔΝΤ και ότι χρειάζονταν περισσότερες δομικές μεταρρυθμίσεις.
Μετά από 8 χρόνια πολύ δύσκολων πολιτικών που εφαρμόστηκαν στη χώρα, το ΔΝΤ διαπιστώνει ότι η οικονομική της θέση έχει βελτιωθεί.
Η Λαγκάρντ έκανε ειδική αναφορά στη συρρίκνωση της απόδοσης του 10ετούς ομολόγου -κάτω από το 4% χθες- χαρακτηρίζοντάς το ως σαφή ένδειξη πως οι αγορές θα χρηματοδοτήσουν τελικά την Ελλάδα, αφού την βλέπουν πιο ευνοϊκά.
«Ο τελικός στόχος είναι να υποκατασταθεί η δημόσια χρηματοδότηση από την ιδιωτική», είπε.
“Καμπανάκι” για το παγκόσμιο χρέος
Δια στόματος Λαγκάρντ το ΔΝΤ έκρουσε άλλη μια φορά τον κώδωνα κινδύνου για το παγκόσμιο χρέος, το οποίο έχει φτάσει στα 164 τρισ. δολάρια που αντιστοιχεί στο 225% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Τα 2/3 του χρέους αυτού επιβαρύνουν τον ιδιωτικό τομέα.
«Το δημόσιο χρέος βρίσκεται σε επίπεδα που έχουμε να δούμε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», είπε η Λαγκάρντ, προειδοποιώντας πως αν η τάση συνεχιστεί πολλές χώρες θα βρεθούν αντιμέτωπες με μη βιώσιμο χρέος.
Για την τόνωση της παγκόσμιας οικονομίας, το ΔΝΤ προτείνει:
-να ενισχυθούν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αναγνωρίζοντας τι είναι αυτό που θα βελτιώσει την ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα
-να δομηθούν “μαξιλάρια” ούτως ώστε να υπάρχει περιθώριο δράσης όταν θα έρθει η επόμενη κρίση. Αυτό θα επιτευχθεί με τη μείωση των ελλειμμάτων των κρατών με φιλοαναπτυξιακό τρόπο, καθώς και με μεγαλύτερη ευελιξία των επιτοκίων
-να αποφευχθούν τα μέτρα προστατευτισμού καθώς αποθαρρύνονται οι επενδύσεις. Εμπόριο και επενδύσεις είναι δύο δυνάμεις που άρχισαν να λειτουργούν, συνεπώς πρέπει να μείνουν ανέπαφα.
