Σε 6.236 στρέμματα ανέρχονται οι άδειες φύτευσης αμπέλου που εγκρίθηκαν για το 2020, όπως προκύπτουν από τα απολογιστικά δεδομένα του τμήματος Αμπέλου Οίνου και Αλκοολούχων Ποτών τα οποία δημοσιεύει η Κεντρική Συνεταιριστική Ένωση Αμπελοοινικών Προϊόντων (ΚΕΟΣΟΕ).
Τα αιτήματα που έλαβαν το «πράσινο φως» για φέτος ανέρχονται σε 507 σε ισάριθμες αιτήσεις φυσικών και νομικών προσώπων, οι οποίες είναι λιγότερες σε ποσοστό 60% περίπου σε σχέση με το 2019, όταν και είχαν εγκριθεί 800 αιτήματα, χρονιά που είχαν αλλάξει τα κριτήρια προτεραιότητας από εθνικό επίπεδο.
Σύμφωνα με την ΚΕΟΣΟΕ το 2016 εγκρίθηκαν 2.229 αιτήματα για χορήγηση ‘Αδειας Φύτευσης, το 2017 1.026 αιτήματα και το 2018 εγκρίθηκαν 1.264 αιτήματα.
Σε επίπεδο Περιφέρειας, τα περισσότερα χορηγηθέντα στρέμματα βρίσκονται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου με 996,2 και ακολουθεί η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας με 884,6. Την πρώτη τριάδα συμπληρώνει η Στερεά Ελλάδα με 848,2 στρέμματα.
Από τις συνολικά 507 αιτήσεις που εγκρίθηκαν, το 25,05% αυτών (127 αιτήσεις) αφορά υφιστάμενες εκμεταλλεύσεις από 0,1 έως 10 στρέμματα, το 18,93% (96 αιτήσεις) από 10 έως 30 στρέμματα. Τέλος, το 15,78% (80 αιτήσεις) των συνολικών αιτήσεως που εγκρίθηκαν, αφορούν εκμεταλλεύσεις από 50 έως 75 στρέμματα.
ΚΕΟΣΟΕ: Σε φεουδαρχικό μοντέλο παραπέμπει η κατανομή των Αδειών Φύτευσης με τα κριτήρια του 2020
Για αλλαγή φιλοσοφίας από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κάνει λόγο η ΚΕΟΣΟΕ σχετικά με την κατανομή των Αδειών Φύτευσης με τα κριτήρια του 2020.
«Αν και προς το παρόν δεν είναι διαθέσιμο, κρίσιμο είναι το στοιχείο πόσα στρέμματα διανεμήθησαν στους εγκεκριμένους αιτούντες, ανά εύρος υφιστάμενης έκτασης αμπελώνα» αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωσή της.
Παράλληλα σημειώνει πως, σύμφωνα με τα πρώτα συμπεράσματα, «η έννοια του κριτηρίου που αφορά την αύξηση των μικρών και μεσαίων εκμεταλλεύσεων, καταστρατηγήθηκε, εάν ληφθεί υπόψιν ότι διαφορετική είναι η έννοια της μικρής και μεσαίας έκτασης στην Ελλάδα και διαφορετική η έννοια που δίνει ο σχετικός κανονισμός».
Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/273 ορίζει ότι μικρή εκμετάλλευση είναι αυτή που έχει έκταση υφιστάμενης καλλιέργειας τουλάχιστον 5 στρεμμάτων, ενώ μεσαίου μεγέθους εκμετάλλευση είναι αυτή που έχει υφιστάμενη έκταση καλλιέργειας τουλάχιστον 500 στρέμματα.
Η ΚΕΟΣΟΕ επισημαίνει ότι οι συνθήκες σε κάθε κράτος-μέλος είναι διαφορετικές, καθώς σε «ορισμένα από αυτά ο μέσος όρος των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων είναι από 100 έως 300 στρέμματα ενώ την Ελλάδα ο μέσος όρος ανέρχεται στα 3,98 στρέμματα ανά αμπελουργική εκμετάλλευση, με αποτέλεσμα η έννοια της μικρής και μεσαίας εκμετάλλευσης να διαφοροποιείται έντονα ως προς την έκτασή τους».
Σύμφωνα με τα δεδομένα του Αμπελουργικού Μητρώου, η κλιμάκωση του εν λόγω κριτηρίου σε εκτάσεις άνω των 75 στρεμμάτων αφορά «μεγάλες» για την Ελλάδα εκμεταλλεύσεις και όχι μικρές ή μεσαίες.
Στην Ελλάδα από τις συνολικά 155.660 υφιστάμενες αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις, άνω των 75 στρεμμάτων κατέχουν μόνο 249 παραγωγοί (συμπεριλαμβανομένων και των νομικών προσώπων), ενώ 119 αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις διαθέτουν έκταση άνω των 100 στρεμμάτων και οι εκτάσεις αυτές κατέχονται από το απειροελάχιστο ποσοστό του 0,16% του συνόλου των παραγωγών της χώρας που ασχολούνται με την αμπελοκαλλιέργεια.
Τέλος, η ΚΕΟΣΟΕ ζητά τον καθορισμό ανώτατου πλαφόν «στην κατοχή αμπελουργικών εκτάσεων, που κατά την άποψή μας δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 100 στρέμματα, καθώς και το κατώτερο όριο το οποίο θα ενταχθεί στο συντελεστή 0,35 να ορισθεί στα 10 στρέμματα εκτός των Περιφερειών Β. και Ν. Αιγαίου, Κρήτης, Ιονίων Νήσων και Ηπείρου για τις οποίες κατώτερο όριο να ορισθεί στα 3 στρέμματα».
