Ως ευνοϊκός μήνας για τις εκδόσεις ομολόγων υψηλής απόδοσης κρίνεται από οικονομικούς αναλυτές ο Ιούλιος, μήνας κατά τον οποίο εξοφλούνται ομολογιακές υποχρεώσεις του Δημοσίου, ύψους άνω των 7 δις.
Είναι τόσο μεγάλη η ζήτηση ικανοποιητικών αποδόσεων, που ομόλογα χωρών που βρίσκονται συνεχώς σε κλίμα αναταραχών, όπως η Αίγυπτος, καθίστανται ανάρπαστα.
Στο κλίμα αυτό, η πίεση προς την Ελλάδα για έξοδο -έστω και δοκιμαστική – στις αγορές είναι μεγάλη, έπειτα και από τις αποφάσεις που ελήφθησαν στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου, οπότε και διασφαλίστηκε η αποπληρωμή των ομολογιακών υποχρεώσεων του Ιουλίου. Με τις εν λόγω πρωτοβουλίες, η χώρα εισήχθη σε μια περίοδο 3 – 5 χρόνων χωρίς εμφανείς κινδύνους για το ελληνικό δημόσιο χρέος.
Σύμφωνα με το capital.gr, στελέχη της Κομισιόν ενθαρρύνουν το ενδεχόμενο συντηρητικών δοκιμαστικών εκδόσεων από πλευράς ελληνικού Δημοσίου, ενώ ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ έχει πολλές φορές τελευταία επισημάνει την αλλαγή των συνθηκών για το ελληνικό χρέος και τη βελτιωμένη δυνατότητα επιστροφής της χώρας στις αγορές, «νωρίτερα του αναμενομένου…».
Στο ίδιο κλίμα κινούνται παράγοντες της ΕΚΤ, η οποία τη στιγμή που απομακρύνει το ενδεχόμενο ένταξης των ελληνικών ομολόγων στο QE περιμένοντας τις διευκρινίσεις της Ευρωζώνης για το χρέος, ταυτόχρονα επισημαίνει το γεγονός ότι μετά τη δεύτερη αξιολόγηση το ελληνικό πρόγραμμα είναι «on track», γεγονός που «ενισχύει την εμπιστοσύνη στην πορεία της οικονομίας…».
Από την άλλη μεριά, το ΔΝΤ κινείται στην αντίπερα όχθη, υπενθυμίζοντας διαρκώς πως δεν έχει ακόμα εκδώσει την έκθεσή του για το ελληνικό χρέος. Τονίζει, δε, πως αναμένει έως τις 27 Ιουλίου διευκρινίσεις για τις επόμενες (μεσοπρόθεσμες) παρεμβάσεις στο χρέος από την Ευρωζώνη.
Οι αγορές
Στο «μέτωπο» των αγορών, το κλίμα είναι αντίθετο με τις ανησυχίες που εκφράζει το ΔΝΤ.
Διεθνείς επενδυτικές τράπεζες στις αναλύσεις τους έχουν αρχίσει να αξιολογούν ως ουσιαστικό στοιχείο μεταβολής -πέραν της επιτυχούς ολοκλήρωσης της «βαριάς» δεύτερης αξιολόγησης- τον ευρύτατο ορίζοντα μεταρρυθμιστικών μεταβολών που έχουν δρομολογηθεί, αλλά και τη σύνθεση του ελληνικού χρέους, το οποίο κατά 80% και πλέον είναι εκτός αγοράς, αφού αποτελείται από διακρατικά δάνεια και δάνεια του EFSF/ESM.
Παράλληλα, η δρομολόγηση των βραχυπρόθεσμης παρέμβασης μέτρων για το χρέος που έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται από τον Ιανουάριο έχει στόχο τη μείωσή του κατά 20% του ΑΕΠ στην ολοκλήρωσή τους και ταυτόχρονα έχει μειώσει κάτω από το 15% του ΑΕΠ τις ετήσιες υποχρεώσεις τοκοχρεολυσίων μέχρι το 2030.
Επιπλέον, η συμφωνία της 15ης Ιουνίου -με την εκταμίευση της δόσης για την αποπληρωμή των λήξεων του Ιουλίου- έχει αποσύρει τον άμεσο κίνδυνο χρεοστασίου μέχρι τουλάχιστον το 2023, με χαμηλές και σχετικά εύκολα διαχειρίσιμες ετήσιες υποχρεώσεις…
Στο κλίμα αυτό, όπως σημειώνουν οι ειδικοί, μικρές εκδόσεις με ικανοποιητικές αποδόσεις θα μπορούσαν να γίνουν ανάρπαστες, εφόσον το ελληνικό χρέος εμφανίζεται περισσότερο ασφαλές συγκριτικά με άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ.
Πάντως, σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές, ο δρόμος για τις εκδόσεις αυτές είναι μακρύς και δύσβατος.
Και αυτό γιατί η μοναδική αιτία για την έκδοσή τους από οικονομικής πλευράς θα ήταν το να εκμεταλλευτεί το ΥΠΟΙΚ το εξαιρετικά ευνοϊκό κλίμα των αγορών και να σφραγίσει μέσω της αγοράς επίπεδα επιτοκίων που να δείχνουν το βελτιούμενο επίπεδο εμπιστοσύνης προς το ελληνικό χρέος.
