Το κάστανο, σύμφωνα με τον τακτικό ερευνητή του ΕΛΓΟ-Δήμητρα, δρα Κώστα Σπανό, συνεχίζει να έχει μεγάλες δυνατότητες και προοπτικές, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι παραγωγοί στρέφονται στην καλλιέργεια της καστανιάς, αναζητώντας μια διέξοδο που να τους εξασφαλίζει σημαντικά εισοδήματα.
Κατά τον ίδιο, σήμερα, υπάρχουν πάνω από 100 καστανοχώρια στη χώρα μας, με τη συνολική καλλιεργούμενη έκταση να υπολογίζεται ίσως και σε άνω των 450.000 στρεμμάτων και με την παραγωγή να υπερβαίνει τους 19.000 τόνους, έναντι των 12.000 τόνων το 2012. Οι καστανοπαραγωγοί υπερβαίνουν σήμερα τους 10.000 σε όλη τη χώρα, ενώ καστανιές θα βρει κάποιος σε 28 νομούς -μεταξύ άλλων σε Ξάνθη, Σέρρες, Ημαθία, Τρίκαλα, Ηλεία και Χανιά.
Η αύξηση της παραγωγής, σε συνδυασμό με την έλλειψη ρευστότητας τα τελευταία χρόνια, έχουν οδηγήσει σε σημαντικό περιορισμό των εισαγωγών από χώρες όπως η Τουρκία, η Πορτογαλία, η Κίνα και η Ν. Κορέα.
Κατά τον κ. Σπανό, “καλό θα ήταν να υπάρχει μια ενιαία πολιτική για το κάστανο και αυτή θα πρέπει να επικεντρωθεί -μεταξύ άλλων- στα εξής σημεία: πιστοποίηση του ελληνικού γενετικού υλικού καστανιάς και παραγωγή και διάθεση άριστου εντόπιου φυτευτικού υλικού σε προσιτές τιμές, καθιέρωση κινήτρων για την αντικατάσταση των υπέργηρων δένδρων με νέα δένδρα, φύτευση πιο αποδοτικών ποικιλιών ή προελεύσεων και σε διάστημα μίας 10ετίας, ίδρυση νέων σύγχρονων καστανεώνων, όπου οι κλιματοεδαφολογικές συνθήκες το επιτρέπουν, χρήση της καστανιάς σε αναδασωτικά προγράμματα και δασώσεις αγρών, καθόσον αποτελεί πολύτιμο, αυτόχθονο, δασοπονικό είδος κ.ά”.
Επανέλαβε δε ότι η πολιτική που θα πρέπει να υιοθετηθεί, οφείλει να είναι επικεντρωμένη στην ίδρυση, ανά ευρύτερη καστανοπαραγωγό περιοχή, κατάλληλης υποδομής για την ποιοτική ταξινόμηση (διαλογητήρια) και συντήρηση του προϊόντος (ψυγεία), έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την καθιέρωση προδιαγραφών ποιοτικής ταξινόμησης του ελληνικού κάστανου και ίδρυση ιδιωτικών ή συνεταιριστικών βιομηχανιών τυποποίησης, μεταποίησης και συντήρησης του κάστανου, ώστε να αυξηθεί η απορρόφησή του στην αγορά και να καταστεί διαθέσιμο όλο τον χρόνο.
Το κάστανο γιορτάζεται τον Οκτώβριο σε όλη την Ελλάδα
Tην “τιμητική” του έχει κάθε Οκτώβριο του έτους, κυρίως δε προς το τέλος του, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, το κάστανο, το οποίο, μπορεί στα δύσκολα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής ν” αποτέλεσε βασική τροφή για τους Έλληνες, σήμερα όμως καταναλώνεται από τους περισσότερους μόνο δύο μήνες ετησίως κι ως συμπλήρωμα στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι… Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα οι “φανατικοί” λάτρεις του αυτοφυούς αυτού προϊόντος, οι οποίοι και διοργανώνουν γιορτές και εκδηλώσεις, με στόχο να αναδείξουν τη μεγάλη θρεπτική του αξία και τις τεράστιες δυνατότητες εμπορικής εκμετάλλευσής του.
Στην αρχαία Ελλάδα, οι ξηροί καρποί ονομάζονταν «τρωγάλια» και από τα πλέον εκλεκτά ήταν τα «καστανεϊκά κάρυα», οι καρποί της καστανιάς, που τη θεωρούσαν και δέντρο του Δία. Τονίζεται δε ότι από ξερά κάστανα παράγεται ειδικός καφές για τους …νευρικούς, ενώ στις θεραπευτικές χρήσεις του προϊόντος εντάσσονται τα φύλλα της καστανιάς, που χρησιμοποιούνται σε αρρώστιες των βρόγχων και κατά του κοκίτη και για τους ρευματισμούς. Επισημαίνεται ότι, γιορτές του κάστανου διοργανώνονται και σε άλλες περιοχές, όπως: Παλαιοχώρι Καβάλας,Δαμασκηνιά Βοΐου, Δήμος Αγιάσου Λέσβου, Καρίτσα Ευρυμενών Ν. Λάρισας και Άρνα Φάριδος του Ν. Λακωνίας, Πήλιο, Πάικο, Καρπενήσι, Πάρνωνα, Χανιά και Άρτα.
