Το κόστος εργασίας στο Δημόσιο αυξήθηκε κατά 3,4% στο δ’ τρίμηνο του 2016, την ίδια περίοδο που το ωριαίο κόστος εργασίας στον επιχειρηματικό τομέα μειώθηκε κατά 3,3%, αλλά και το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά 1,1%.
Προφανώς, με βάση τα στοιχεία αυτά διευρύνεται το χάσμα μεταξύ της εξέλιξης των αμοιβών στο Δημόσιο και της εξέλιξης των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα. Δεν σημαίνει, όμως, απαραίτητα ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είδαν τους μισθούς τους να αυξάνονται.
Ο κυριότερος παράγοντας αύξησης του κόστους είναι οι ασφαλιστικές εισφορές και τα κάθε είδους επιδόματα, που συνεχίζουν να καταβάλλονται.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το ωραίο κόστος εργασίας (δηλαδή το κόστος εργασίας ανά ώρα) στον μη επιχειρηματικό τομέα της ελληνικής οικονομίας – ο οποίος ειδικά στην Ελλάδα κυριαρχείται από τις υπηρεσίες του Δημοσίου – αυξήθηκε κατά 3,4% στο δ’ τρίμηνο του 2016, την ίδια περίοδο που το ωριαίο κόστος εργασίας στον επιχειρηματικό τομέα μειώθηκε κατά 3,3%, αλλά και το ΑΕΠ της χώρας συρρικνώθηκε κατά 1,1%.
Η αύξηση αυτή στο ωριαίο κόστος εργασίας στον δημόσιο τομέα κατά το δ΄ τρίμηνο του 2016 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2015 (σ.σ.: 3,4%) είναι διπλάσια σε σύγκριση με εκείνη που σημειώθηκε στο δ΄ τρίμηνο του 2015 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014 (1,7%).
Με άλλα λόγια, κατά την τελευταία διετία, το ωριαίο κόστος εργασίας στο Δημόσιο αυξάνεται με αριθμητική πρόοδο (από το 1,7% το 2014 -2015 στο 3,4% το 2015 -2016).
Και αυτό, την ίδια περίοδο που το ωριαίο κόστος εργασίας στον επιχειρηματικό τομέα της οικονομίας έπεφτε κατά 2,3% το 2014-2015 κατά 3,3% το 2015-2016.
Η εντυπωσιακή αύξηση του ωριαίου κόστους εργασίας στον ευρύτερο δημόσιο και μη κερδοσκοπικό τομέα της ελληνικής οικονομίας στο δ΄ τρίμηνο του 2016 δεν οφείλεται τόσο στην αύξηση των βασικών μισθών των εργαζομένων, αλλά στην αύξηση του μη μισθολογικού κόστους, δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών και των διαφόρων επιδομάτων.
Συγκεκριμένα, στο δ΄ τρίμηνο του 2016 το ωριαίο μισθολογικό κόστος στον μη επιχειρηματικό τομέα της οικονομίας μειώθηκε ελαφρώς κατά 0,7%, ενώ το ωριαίο μη μισθολογικό κόστος (εισφορές, επιδόματα) αυξήθηκε κατά 13,4%, οδηγώντας σε αύξηση του συνολικού ωριαίου εργασιακού κόστους (μισθολογικό και μη μισθολογικό) κατά 3,4%.
Αντίθετα, την ίδια περίοδο τόσο το μισθολογικό όσο και το μη μισθολογικό κόστος στον επιχειρηματικό τομέα της οικονομίας καταποντίστηκαν κατά 2,9% και 5,9% αντίστοιχα.
Οι εξελίξεις αυτές, για το δ΄ τρίμηνο του 2016, οι οποίες καταγράφονται στον δείκτη της Eurostat που «μετρά» το ωριαίο κόστος εργασίας στον μη επιχειρηματικό τομέα της οικονομίας στην Ελλάδα, συμβαδίζουν με την τάση που καταγράφουν οι μετρήσεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για την πορεία της μισθολογικής δαπάνης και του πλήθους των εργαζομένων στο Δημόσιο αντίστοιχα.
Σύμφωνα με το ΓΛΚ, η μισθολογική δαπάνη στη γενική κυβέρνηση αυξήθηκε το 2016 κατά 0,7% σε σχέση με το 2015.
Επίσης, στο διάστημα μεταξύ Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου 2016, οι δημόσιοι υπάλληλοι αυξήθηκαν κατά 17.880. Την ίδια περίοδο, πάνω από 101.000 θέσεις απασχόλησης χάθηκαν στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος ροών της μισθωτής απασχόλησης «Εργάνη».
Να σημειωθεί πως η πολύ μεγάλη απόκλιση μεταξύ της εξέλιξης του ωριαίου κόστους εργασίας στον μη επιχειρηματικό τομέα και του ωριαίου κόστους εργασίας στον επιχειρηματικό τομέα αποτελεί μία ελληνική εξαίρεση στον ευρωπαϊκό κανόνα. Και αυτό γιατί στο δ‘ τρίμηνο του 2016, το κόστος εργασίας στον επιχειρηματικό τομέα αυξήθηκε 1,7%, ενώ στον μη επιχειρηματικό κατά 1,5%.
