Παιδιά όλων των ηλικιών,
καλήν Πέμπτη 26 Απριλίου να έχουμε…

Να ’μαστε πάλι μαζί, με την αγαπημένη σας στήλη «Τουϊτέρατα»,
την οποία διαβάζετε μανιωδώς καθημερινά
και νοσταλγείτε μανιωδώς τα Σαββατοκύριακα…

Σάλος έχει ξεσπάσει από χθες,
όταν ένας «Αγνώστου Ταυτότητας Νεοέλληνας»
επέλεξε να ξαποστάσει την αρίδα του και να παίξει το κομπολογάκι του,
πατώντας στο «Μνημείο τού Αγνώστου Στρατιώτη».

Το «ενσταντανέ» απαθανατίστηκε
κατά τη διάρκεια τής χθεσινής κινητοποίησης τής «ΓΕΝ.Ο.Π. Δ.Ε.Η.»
στο κέντρο τής Αθήνας,
με τη συγκεκριμένη ομοσπονδία να διαψεύδει σήμερα
ότι ο περί ου ο λόγος είναι συνδικαλιστής και μέλος της.

Όπως ήταν φυσικό, το Διαδίκτυο τοποθετείται επί τού θέματος,
και εγώ, ως ο «Επίσημος Σταχυολογητής τού Twitter»,
ήμουν για μία ακόμη φορά ακροβολισμένος,
προκειμένου να συλλάβω τις απόψεις μας
και να τις οδηγήσω στα ενδότερα τής «Ζούγκλας».

Πάμε λοιπόν να δούμε το «Κορυφαίο Δέκα»,
και τα ξαναλέμε στο ΥστερόΓιωργο..!


Θα ήταν κωμικό αν δεν ήταν τραγικό.


Αυτός που πάτησε το Μνημείο είναι ο Λολοστεφανής.


Ατυχώς, το ίδιο συμβαίνει και αντίστροφα.


Ενώ τώρα είναι το Σαββατοκύριακό μας.


Ο άλλος ήταν «άλλο».


Ελληνόσπορος είναι.


Χαχαχα, βρίσε εσύ και η Βρισιά θα τον βρει τον δρόμο της…


Να και κάτι θετικό από όλην αυτήν την ιστορία•
μία ασεβής γελοιότητα οδηγεί σε αποτροπή των πολέμων
(σχηματικά το λέω).


Κρύβεται για να γίνει ακόμη πιο περιζήτητος.


ΕΤΣΙ.

ΥστερόΓιωργο..:
Παιδιά (όλων των ηλικιών),
έχει αποδειχθεί επανειλημμένα και θα αποδεικνύεται εσαεί
ότι η Κατάρα τής Ελλάδας είναι ο Νεοέλληνας.

Η Ελλάδα τού «Ας πούμε, να σούμε, να ’ούμε» σε μία φωτογραφία.
Ο Νεοέλληνας είναι ασεβής, ανιστόρητος, αδιάφορος, φαντασμένος,
κατά φαντασίαν επιβήτορας, βολεψάκιας•
όλα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι συγκεντρωμένα στο επίμαχο στιγμιότυπο.

Ο Νεοέλληνας είναι εκ’ πεποιθήσεως αγράμματος
και γι’ αυτό έχει τη διακαή επιθυμία να σε γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι•
έτσι επιβεβαιώνει το ευνουχισμένο και μικροαστικό «εγώ» του.

Φυσικά,
ένα τέτοιο γεγονός δεν γινόταν να μην εμφανίσει για μία ακόμη φορά
-και μάλιστα, διατρανωμένες- την Πόλωση και τη Μισαλλοδοξία
που έχουν κυριεύσει και ταλανίζουν τη Νεοελληνική Κοινωνία.

Ως Αριστερός,
κρίνω δεοντολογικό να ξεκινήσω από τα λάθη που κάνουν οι Αριστεροί
στην αντιμετώπιση τού θέματος.
Ναι μεν τα «μνημεία στρατιωτικού περιεχομένου»
δεν εκπροσωπούν την κοινωνική και πολιτική κοσμοθεωρία μας,
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παρακάμπτουμε
την Έννοια τού Σεβασμού, το Αισθητήριο και την Αισθητική τού Σεβασμού.

Ο Σεβασμός δεν είναι Κομματική Γραμμή.

Βλέπεις αυτό το στιγμιότυπο…
Κρίνε αυθόρμητα, χωρίς να κάνεις δεύτερες σκέψεις.
Η Πρώτη Σκέψη είναι Αλήθεια, η Δεύτερη Σκέψη είναι Ψέμα.

Ναι,
ξέρουμε ότι θα πεταχτούν τα διάφορα ναζισταριά
και θα στήσουν το βολικό τους ψευτοπατριωτικό αφήγημα
πάνω στο συγκεκριμένο συμβάν.
Όμως, και τι μ’ αυτό;
Επειδή, δηλαδή, οι φασίστες πίνουν νερό,
πρέπει να πάψουμε να πίνουμε νερό οι Αριστεροί ως κίνηση αντίστασης;

Καταλαβαίνω ότι ο συναγελασμός και η ταυτότητα άποψης με τούς φασίστες
(αλλά και με τούς ύπουλους τιμητές
που παραφυλάνε στις πολεμίστρες τής Ν.Δ. τού Κούλη Μητσοτάκη),
είναι μία απωθητική κατάσταση•
όμως,
προσωπικά βρίσκω τη δύναμη να μην απαρνιέμαι την Αίσθηση Δικαίου
και το ίδιο συστήνω σε κάθε άνθρωπο που έχει Αριστερή Ψυχή.

Άλλωστε,
το γεγονός ότι σχολιάζουμε με αρνητικό τρόπο τον Νεοέλληνα,
δεν σημαίνει ότι συντασσόμαστε με τούς φασίστες•
δεν συντασσόμαστε με τις προθέσεις τους,
ούτε με τούς τρόπους με τούς οποίους μπορούν να προπαγανδίσουν.

Τέλος,
όταν ως Αριστερός αποφεύγεις να μεμφθείς
αυτήν τη θλιβερή εικόνα στο «Μνημείο τού Αγνώστου Στρατιώτη»,
είναι σαν να εκπέμπεις το μήνυμα
ότι προσπαθείς να προστατέψεις τον «δράστη» επειδή είναι «αριστερός».

Πάμε τώρα και στα λάθη που κάνουν οι Δεξιοί
στην αντιμετώπιση τού εν’ λόγω συμβάντος…

Κατ’ αρχάς,
έσπευσαν πολλοί να χρεώσουν το περιστατικό
στον Συνδικαλισμό και στην Αριστερά•
μιλάμε για μία χυδαία δίκη προθέσεων,
καθώς ουδείς γνωρίζει αν αυτός ο Νεοέλληνας είναι πράγματι συνδικαλιστής
και ουδείς έως τώρα έχει πιστοποιήσει με στοιχεία
ποια είναι τα πολιτικά του φρονήματα.

Όμως,
συνδυάζοντας τον Συνδικαλισμό με την Αριστερά,
άθελά τους αρκετοί Δεξιοί εκδηλώνουν την ενδόμυχη πεποίθησή τους
ότι ο Εργαζόμενος δεν έχει δικαιώματα και επί τής ουσίας είναι δούλος.
Οπότε, στο λεξιλόγιό τους,
ο προσδιορισμός «συνδικαλιστής» αυτομάτως μετατρέπεται σε ύβρι.

Επίσης, οι Δεξιοί στηρίζουν την εκτίμηση που κάνουν,
στο στερεότυπο που έχουν
ότι τα Εθνικά Μνημεία δεν τα σέβονται οι Αριστεροί.
Τούς το χαλάω, καθώς είμαι η απόδειξη ότι κάνουν λάθος.

Μάλιστα,
θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να βλέπαμε αντιδράσεις,
αν οι φωνασκούντες και κορυβαντιώντες Δεξιοί
μάθαιναν ότι τούτος εδώ ο «κομπολογάκιας» είναι επίσης «δεξιός».

Επιμύθιο:
Δεν ξέρουμε αν αυτός ο θλιβερός Νεοέλληνας
είναι αριστερών ή δεξιών φρονημάτων,
και, ΚΥΡΙΩΣ, δεν μάς ενδιαφέρει.

Το γεγονός είναι καταδικαστέο και αξιόμεμπτο. ΤΕΛΟΣ.

Σ.Σ. Παρ’ ότι υπάρχει παντού η φωτογραφία με το πρόσωπό του,
επέλεξα να βάλω «mosaic»
διότι δεν γουστάρω να ξεσκίζω άτομα που βρίσκονται εν’ πλήρη αδυναμία
και δέχονται επίθεση από παντού
(εννοείται ότι σε αυτήν μου τη στάση
δεν συμπεριλαμβάνω όντα
που προβαίνουν σε ποινικά εγκλήματα αισχίστου μορφής).

Αυτός ο άνθρωπος διέπραξε το «Έγκλημα τού Νεοελληνισμού»
και τού πρέπει τιμωρία,
αλλά θέλω να ελπίζω ότι θα βρει μία ελάχιστη ικμάδα ανδρισμού
να βγει και να ζητήσει δημοσίως «Συγγνώμη».
Προσδοκώ τη μετατροπή τού Νεοέλληνα σε Έλληνα.

Αυτά…

Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας,
που για όλους τούς υπόλοιπους είναι το «τέλος».

Και το μόνο που απομένει,
είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…

Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος

(Twitter: @GeorgeMihalakas)