Διαδικτυώτισσες και Διαδικτυώτες,
καλήν Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου να έχουμε…
Να ’μαστε πάλι μαζί, με την αγαπημένη σας στήλη «Τουϊτέρατα»,
την οποία διαβάζετε μανιωδώς καθημερινά
και νοσταλγείτε μανιωδώς τα Σαββατοκύριακα…
Εντυπωσιακό το νέο εγχείρημα τής πρωτοπόρου εκστρατείας τού «Σκάϊ»
με τίτλο «Όλοι μαζί… ρομπούμε».
Το «Power of Love» ξεκίνησε να προβάλλεται στις οθόνες μας αυτήν τη βδομάδα,
γυρίζοντάς μας στις εποχές
που η Ιδιωτική Τηλεόραση έκανε τα πρώτα της βήματα στη χώρα μας.
Όπως είναι (υπερ)φυσικό, το Διαδίκτυο έχει στήσει χορό,
οι ατάκες δίνουν και παίρνουν (το γνωστό «δούναι και λαβείν τής Ατάκας»),
και εγώ, ως ο «Επίσημος Σταχυολογητής τού Twitter»,
ήμουν για μία ακόμη φορά ακροβολισμένος,
προκειμένου να συλλάβω τις «ομορφιές» σας
και να τις οδηγήσω στα ενδότερα τής «Ζούγκλας».
Πάμε, λοιπόν, να δούμε το «Κορυφαίο Δέκα»,
και τα ξαναλέμε στο ΥστερόΓιωργο..!
…
Φιλάνθρωπο ριάλιτι.
Τούς κάνει styling στο βλέμμα…
Χαχαχα, αν βάλουμε απόστροφο στο μνήμα, μάς δίνει το «μνήμ’»!
Ούτε καν «Γιώργος»• κάτι ανάμεσα σε Μήτσο και Βαγγέλα.
Κι αυτό, ντοκιμαντέρ είναι• για την αξία τής Ανακύκλωσης.
Τα μπότοξ, τις πλαστικές και όλα τα υπόλοιπα, τα κάνει από… ταπεινότητα.
Είναι τόσο trash που δεν θα χάνω ούτε μισή λεμονόκουπα.
Ή σταματήστε τη Διαφθορά
ή δώστε μου περισσότερες ευκαιρίες να συμμετάσχω σ’ αυτήν…
(Άσλεϊ Μπρίλιαντ)
Είσ’ ωραία και μετράς…
Χαχαχα, πόσο άκακη κακία…
…
ΥστερόΓιωργο..:
Παιδιά (όλων των ηλικιών),
η Ιστορία έχει αποδείξει
ότι για κάθε «βήμα μπροστά» που κάνει η νεολληνική ιδιωτική τηλεόραση,
πρέπει να περιμένουμε τα δύο βήματα πίσω…
Δεν θα σάς πω πολλά,
παρά μόνον -χρησιμοποιώντας την 25ετή εμπειρία μου στα Media-
θα σάς δώσω τροφή και ποτό για σκέψη μέσω μίας εικονοπλασίας…
Σάς καλώ, λοιπόν,
να σκεφτείτε τα στελέχη των ιδιωτικών σταθμών στις ιδιωτικές τους στιγμές•
στην «εκτός καρέκλας» καθημερινότητά τους.
Τι πιστεύετε; Λέτε ότι -στην πλειοψηφία τους- θα έχουν ενδιαφέρον;
Είναι ενδιαφέροντες άνθρωποι; Είναι καινοτόμοι; Είναι πρωτοπόροι;
Μήπως οι ίδιοι είναι αυτό ακριβώς που σερβίρουν στον Τηλεθεατή;
Μήπως η θλιβερή εμμονή τους για τα θλιβερά «νούμερα»
δηλώνει πολλά περισσότερα από έναν επαγγελματικό στόχο;
Κάποια άλλη στιγμή θα το αναπτύξουμε το θέμα όπως τού αξίζει…
(όχι ότι δεν μπορούμε τώρα, αλλά έτσι…, για την Αλητεία τής Αδημονίας)!
…
Όμως, για μία ακόμη φορά φτάσαμε στην Αρχή Μας,
που για όλους τούς υπόλοιπους είναι το «τέλος».
Και το μόνο που απομένει,
είναι η στερεότυπη και -πάνω απ’ όλα- αγαπημένη προτροπή..:
Φωτίστε το βλέμμα σας με την πόλη που φλέγεται.
Γεια Χαρά…
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
(Twitter: @GeorgeMihalakas)
