Το «Βαρέλι τού Μικροαστισμού» δεν έχει πάτο…

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το «Big Brother» είναι «Παιχνίδι Χαρακτήρων»·

ένα ριάλιτι που χρησιμοποιεί τον εκρηκτικό συνδυασμό «Εγκλεισμός-Παρακολούθηση»

προκειμένου να δοκιμάζει την Ανθρώπινη Ψυχολογία και να τη φέρνει στα όρια της,

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

αλλά -ενίοτε- και πάνω από τα όρια της.

 

Με δεδομένο, λοιπόν,

ότι η Ελληνική Κοινωνία συνδέεται επί χιλιετίες με τον Τοπικισμό

(τρανό παράδειγμα αποτελούν οι αρχαίες «πόλεις-κράτη»),

ο «Μεγάλος Αδελφός» καταγράφει αυτήν τη διαχρονική τάση

βάζοντας στο «σπίτι» τον πλέον αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα τής ημεδαπής εντοπιότητας.

Ως εκ τούτου, επιβάλλεται να υπάρχει στο «ρόστερ» ένας Κρητικός. 

 

Αναμφιβόλως,

η Κρήτη είναι ο τόπος όπου η Καταγωγή και ο Χαρακτήρας

έχουν την πλέον άρρηκτη σχέση μεταξύ τους·

ναι, υπάρχουν και άλλες περιοχές με διακριτά τα στοιχεία τους,

όπως είναι η Θεσσαλονίκη, η Σαλόνικα,

η «Συμπρωτεύουσα» όπου τα πάντα οφείλουν να συμβαίνουν «χαλαράαα»,

η πόλη που γράφεται με δύο «σίγμα» και προφέρεται με δύο «λάμδα»,

όπως είναι η Μάνη με την τραχιά λακεδαιμόνια νοοτροπία της,

όπως είναι ο Πόντος που εκπροσωπεί τις «Χαμένες Πατρίδες»,

όπως είναι η Κύπρος που -ναι μεν διαχωρίζεται γεωπολιτικά από την υπόλοιπη Ελλάδα-

αλλά σε επίπεδο Ιστορίας και Συναισθήματος ουδέποτε έπαψε να ανήκει εδώ.

 

Κι όμως, ο Σαλονικιός, ο Μανιάτης, ο Πόντιος, ο Κύπριος (και τόσοι άλλοι),

δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τον συμπατριώτη

που έχει μονίμως κατειλημμένη την «Πρωτοκαθεδρία των Χαρακτήρων».

 

Ο Κρητικός είναι ο Πρωτοκάθεδρος των Χαρακτήρων.

Οι Κρητικοί αποτελούν ένα μοναδικό μείγμα εσωστρέφειας και εξωστρέφειας·

από τη μία,

μαθημένοι να ζουν με τούς σκληροπυρηνικούς κανόνες εσωστρέφειας

που ορίζονται από τις παραδόσεις τού τόπου τους

και από τούς άγραφους κανόνες τής ιδιαίτερης (επι)κοινωνίας τους

(κορυφαίος κανών αυτής τής επι-κοινωνίας είναι η Βεντέτα,

η οποία ναι μεν φθίνει τα τελευταία χρόνια,

αλλά συνεχίζει να βρίσκεται εγγεγραμμένη στο Κρητικό «DN.A.»),

από την άλλη,

αλέγκροι άνθρωποι, φιλότιμοι (ενίοτε αποπροσανατολισμένα φιλότιμοι, αλλά φιλότιμοι),

φιλόξενοι, δοτικοί, γλεντζέδες, διασκεδάζοντες και διασκεδαστικοί,

άλλοτε φειδωλοί και άλλοτε φλύαροι,

άλλοτε υπέρτατα ουμανιστές και άλλοτε βάρβαροι,

ξεχωριστοί λόγω τής κουλτούρας τους, τής νοοτροπίας τους

και τής απολύτως αναγνωρίσιμης ντοπιολαλιάς τους.

… 

 

Το περυσινό «Big Brother» σημαδεύθηκε από την παρουσία δύο Κρητικών.  

Αρχικώς,

ο αισχρός Αντώνης Αλεξανδρίδης προεκάλεσε την Πανελλήνια Κατακραυγή

και απεβλήθη με συνοπτικές διαδικασίες από το ριάλιτι

όταν εξεστόμισε -και μάλιστα, έμπλεος επιδεικτικότητας- τη φράση

«…Τις γκόμενες πάω με μία κάθε μέρα για να αδειάζει το “πακέτο”, αλλιώς έχει βιασμό…»

(είχαν προηγηθεί η δεδηλωμένη ομοφοβία του

και το απόπατο bullying «Τις χοντρές γυναίκες δεν τις θεωρώ γυναίκες.»).

Εν συνεχεία, και τελικώς,

η αμφιλεγόμενη και πολυσυζητημένη Άννα-Μαρία Ψυχαράκη κατέκτησε το έπαθλο,

περισώζοντας τα (όποια) προσχήματα τής κρητικής αντιπροσώπευσης στο παιχνίδι.

 

Όπως ήταν αναμενόμενο,

το φετινό «Big Brother» δεν θα ημπορούσε να μείνει χωρίς τον Κρητικό του.

Έτσι, ενέσκηψε στις οθόνες μας ο Κώστας Στυλιανάκης,

ο οποίος -όντας γεννημένος και μεγαλωμένος στο Τυμπάκι-

εισήλθε στο «σπίτι» φορώντας το δηλωτικό μαντίλι τής καταγωγής του, το σαρίκι.

 

Από το ξεκίνημα εστρέψαμε την προσοχή μας στην προσωπικότητά του,

καθώς είχε ψυχολογικό, κοινωνιολογικό και ηθογραφικό ενδιαφέρον.

Η εκφορά τού λόγου του ήταν απολαυστική·

το ρήμα «τρελαίνομαι» αντικαταστάθηκε στο λεξιλόγιό μας από το «τρωζαίνομαι»,

καθώς ο -παρά τα 35 χρόνια του- άβγαλτος Κρητικός

δεν εσταμάταγε να το χρησιμοποιεί σε όλους τούς χρόνους

και να το μετατρέπει σε σλόγκαν λόγω τής προφοράς του

(ιδίως ο Αόριστος «ετρωζάθ’κα» ήταν όλα τα λεφτά).

 

Ο θαμπωμένος Κώστας που διατηρεί καφενείο μαζί με τη μητέρα του στη Μεσσαρά,

έδειχνε τις πρώτες ημέρες ότι είχε όλα τα φόντα για να έφτανε στον τελικό

και -ενδεχομένως- να έφερνε «back to back» τον τίτλο στο νησί του.

Καλοσυνάτος, αστείος, συμπαθητικά γραφικός,

και -πάνω απ’ όλα- εμφανώς ανεξοικείωτος και ατζαμής με το Γυναικείο Φύλο.

 

Όποια γυναίκα έβλεπε μπροστά του, την εθεωρούσε δυνητική σύντροφό του.

Όποια γυναίκα τού έλεγε «Καλημέρα», την εθεωρούσε δυνητική σύζυγό του.

Όποια γυναίκα τού έδινε ένα απλό χάδι, μία απλή αγκαλιά, ένα φιλί στο μάγουλο,

την εθεωρούσε δυνητική μητέρα των μελλοντικών παιδιών του.

Ήταν πασίδηλο ότι είχαμε να κάνουμε με έναν άντρα

που μόνο ηλικιακώς δικαιούταν να συστήνεται ως ώριμος,

καθώς ταλανιζόταν από το διψασμένο ορμέμφυτό του

και ενεφάνιζε συμπεριφορές που (αν)ισορροπούσαν

ανάμεσα στο Παιδιάστικο Φαντασιωσικό και στην Ουτοπία.

 

Ετούτο το οδυνηρό πλαίσιο ερχόταν να επαληθεύσει τις δηλώσεις

που ο άβγαλτος Κώστας είχε κάνει στο εισαγωγικό βίντεό του

λίγο πριν εισέλθει στο ξεμυαλιστικό «σπίτι» τού «Big Brother».

Τότε ήταν που μάς προϊδέαζε για τα μελλούμενα

και δεν μάς άφηνε την παραμικρή αμφιβολία

ότι οι οπτικές επιρροές του και οι ενδόμυχες βουλές του

απετελούσαν έναν μινωϊκό λαβύρινθο με σφραγισμένη έξοδο:

«[Μ’ αρέσουν οι γυναίκες που είναι ψεύτικες πάνω τους· όλα ψεύτικα.

Και πολλά τατού. Άμα δεν έχει τατού, δεν ξανοίγω καθόλου.]

[Μέσ’ στο παιχνίδι άμα μού τύχει ευκαιρία θα κάνω πρόταση γάμου.

Απ’ ευθείας, θα μιλήσω με Κρήτη, δαχτυλίδια, και όλα τα κομπλέ.]».

 

Κυλώντας οι μέρες κι οι μήνες,

ο άβγαλτος Κώστας μάς έδειξε και τις «Κερκόπορτές» του·

εκτός από καλοσυνάτος, αστείος, συμπαθητικά γραφικός,

ήταν κουτσομπόλης, ασταθής, εγκληματικά αφελής, καταστροφικά επηρεάσιμος,

καχύποπτος με ανθρώπους που τον εστήριζαν,

ανυποψίαστος με ανθρώπους που τον εκμεταλλεύονταν.

 

Έτσι, η αυθεντικότητά του έχασε τη δυναμική της,

η γραφικότητα απέκτησε αρνητικό πρόσημο,

το φαβορί είχε πάψει από καιρό να διέθετε επιδραστικότητα στη ροή τού ριάλιτι.

Ως εκ τούτων, ουδεμία έκπληξη και στεναχώρια για τούς τηλεθεατές,

όταν στο «live» τής Παρασκευής ανακοινώθηκε η αποχώρησή του…

 

Ο αποχωρήσας Κώστας -λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση- εμφανίζεται στο στούντιο·

εκεί τον υποδέχονται οι παρουσιαστές

που έχουν οδηγήσει το «Big Brother» στον απόλυτο καταποντισμό.

 

Η Ναταλί Κάκκαβα δεν χάνει χρόνο

και αποδεικνύει για πολλοστή φορά γιατί συμπεριλαμβάνεται ήδη

στη λίστα με τις χειρότερες παρουσιάστριες τής Ελληνικής Τηλεόρασης. 

«Πες μου…», λέει χαμογελαστά απευθυνόμενη στον πικραμένο Κρητικό,

«…πότε το πήρες απόφαση

ότι γυναίκα μέσα στο σπίτι τού “Μεγάλου Αδελφού” δεν θα βρεις..;».

ΤΡΑ΄…-…ΓΙ΄…-…ΚΟ΄.
Να έχεις την πίκρα σου, να έχεις αποχωρήσει πολυεπιπέδως ηττημένος,
να αισθάνεσαι ότι οι απογνώσεις που σκιάζουν τη ζωή σου θα συνεχίσουν να σε βαραίνουν
(και μάλιστα, μεγεθυμένες λόγω τής δημοσιότητας που επιφέρει η έκθεση στο «γυαλί»),
και να ’χεις αυτήν την τραγική παρουσιάστρια να σού κάνει αυτήν την τραγική ερώτηση.
Χωρίς ίχνος τακτ, χωρίς ίχνος διακριτικότητας, χωρίς ίχνος κατανόησης.
… 

Για το (τηλεοπτικό) ζεύγος Γκουντάρα-Κάκκαβα έχω ξαναγράψει δύο φορές·

το πρώτο πόνημα δημοσιεύθηκε στις 30 Αυγούστου

με τίτλο «Το Ζευγαράκι τής Αγίας Μικροαστίλας»

(https://www.zougla.gr/media/article/to-zevgaraki-tis-agias-mikroastilas)

και το δεύτερο πόνημα δημοσιεύθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου

με τίτλο «Ο “Σκάϊ” έκοψε “μαχαίρι” τα χαριεντίσματα τού ζεύγους Γκουντάρα-Κάκκαβα»

(https://www.zougla.gr/media/article/o-skai-ekopse-maxeri-ta-xarientismata-tou-zevgous-gountara-kakava).

Όμως, όπως αποδεικνύεται, το «Βαρέλι τού Μικροαστισμού» δεν έχει πάτο…

 

Όχι, η Ναταλί Κάκκαβα δεν ήθελε να προσβάλει τον άβγαλτο Κώστα.

Όχι, η Ναταλί Κάκκαβα δεν ήθελε να πληγώσει τον άβγαλτο Κώστα.

Όμως το έπραξε.

Γιατί το έπραξε;

Διότι εκεί την οδήγησε ο ανυπόφορος μικροαστισμός της,

συνδυαζόμενος με την αμηχανία της.

 

Άθελά της και εν απολύτω αγνοία της,

η Ναταλί Κάκκαβα κατέδειξε μία συγκλονιστικά αδιόρατη παθογένεια

που κουβαλά και πρεσβεύει ο Μικροαστός Άνθρωπος.

 

Ο Μικροαστός είναι Αποκρουστικός Αμήχανος.

Ο Μικροαστός είναι Αποκρουστικά Αμήχανος.

 

Κουτσομπολιό. Αδιακρισία. Ασέβεια. Μεσαιωνικά Στερεότυπα.

Ο Μικροαστός -επιχειρώντας απελπισμένα να ξεφύγει από την αμηχανία του-

σε φέρνει σε δύσκολη θέση αναπαράγοντας τα στερεότυπα που τού είναι γνώριμα

και ΚΥΡΙΩΣ τα στερεότυπα που τον συμφέρουν

διότι ο ίδιος έχει ήδη ανταποκριθεί σε αυτά.

 

Ο Μικροαστός ΔΕΝ θα σε ρωτήσει αν έχεις κάνεις γάμο,

όταν κι ο ίδιος δεν έχει κάνει γάμο.

Ο Μικροαστός ΔΕΝ θα σε ρωτήσει αν έχεις κάνει παιδιά,

όταν κι ο ίδιος δεν έχει κάνει παιδιά.

Αυτό συμβαίνει συνήθως,

όμως υπάρχουν και αρκετές περιπτώσεις που -όντας άγαμος και άτεκνος ο ίδιος-

σού υποβάλει τις ερωτήσεις περί γάμου και παιδιών

παρακαλώντας ενδόμυχα να τού δώσεις αρνητική απάντηση

ώστε να μην αυξηθούν έτι περαιτέρω τα συμπλέγματά του.

 

Συνελόντι ειπείν, ο Μικροαστός νομίζει ότι ο Γάμος και τα Παιδιά είναι «κατόρθωμα».

Ουδεμία συνειδητότητα, ουδεμία ενσυναίσθηση,

παρά μόνον μία τυφλή ακολουθία τού Κοινωνικού Στερεότυπου και τού Φυσικού Ρόλου.

Ο άμοιρος μικρόνοος μικροαστός νομίζει ότι η Γονική Ιδιότητα είναι «ρόλος»·

διόλου τυχαία η πανυβλακώδης μιντιακή ερώτηση

που συχνά ακούμε να απευθύνεται προς τις αναγνωρίσιμες λεχώνες..:

«Πώς τα πας με τον καινούργιο σου ρόλο ως μανούλα..;».        

 

Ο άμοιρος μικρόνοος μικροαστός θεωρεί ως υποχρέωση να κάνει γάμο και παιδιά·

βάζει σε δεύτερη μοίρα την ευτυχία του, δέχεται να είναι δυστυχισμένος,

αρκεί όταν συναντηθεί με έναν όμοιό του στον δρόμο (ή όπου αλλού)

να δικαιούται να απαντήσει με θριαμβευτική κατάφαση

στις αδιάκριτες ερωτήσεις «Παντρεύτηκες;», «Έκανες παιδιά;».

 

Η Συνάντηση των Μικροαστών.

Η Συνάντηση των Κουτοπόνηρων.

Η Συνάντηση των Ηλιθίων.

Αυτά τα άτομα, κοντόθωρα καθώς είναι,

δεν δύνανται να αντιληφθούν

ότι ένας άνθρωπος μπορεί να μη γουστάρει τον γάμο (ή να μη νιώθει έτοιμος),

και να μη γουστάρει να κάνει παιδιά (ή να μη νιώθει έτοιμος).

Το χειρότερο δε, είναι,

ότι αυτά τα κοντόθωρα άτομα

-στην πρεμούρα τους να διαδηλώνουν τα προσωπικά τους «κατορθώματα»-

παρακάμπτουν το ενδεχόμενο να μην μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει παιδιά.

Εκεί ακριβώς είναι που ανασύρεται στην επιφάνεια

και ένα ακόμη αισχρό χαρακτηριστικό τους..:

Ο Μικροαστός είναι Μισογύνης.

 

Ο Μικροαστός Άνθρωπος -είτε άντρας είναι, είτε γυναίκα-

αναμασάει στερεότυπα που στη συντριπτική πλειοψηφία τους βρίθουν μισογυνισμού

και στοχοποιούν τη Γυναίκα με τρόπους που (τής) προκαλούν τεράστια ψυχολογική επιβάρυνση.

 

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής τής πατριαρχίζουσας στοχοποίησης

μάς προσφέρει η σύγκριση ανάμεσα στους προσδιορισμούς «γεροντοπαλίκαρο» και «γεροντοκόρη»,

όπου είναι εμφανής η διάθεση ωραιοποίησης τής Ανδρικής Αποτυχίας·

ο άντρας που δεν έκανε γάμο και παιδιά χαρακτηρίζεται ως «παλικάρι»,

ώστε να διασπείρεται με χαριτωμένον τρόπο το υφέρπον μήνυμα

ότι για τις «αποτυχίες» του ευθύνονται οι γυναίκες.

Μιλάμε, δηλαδή, για τη μεσαιωνίζουσα εκδοχή τού «Cherchez la Femme»

(«Αναζητήστε τη Γυναίκα»,

μία γυναίκα βρίσκεται πίσω από όλα, μία γυναίκα φταίει για όλα).

 

Η θλιβερή ρητορική δηλώνει κι εδώ παρούσα..:

«Η Γυναίκα έχει την Ευθύνη τής Αναπαραγωγής,

οπότε, αν δεν δύναται να φέρει εις πέρας αυτήν την ευθύνη,

είναι “η άκληρη”, είναι στιγματισμένη, είναι άχρηστη, δεν υπάρχει λόγος να ζει.»

 

Οπότε, τι απομένει για τον άντρα;

Απομένει ένα ελάχιστο μερίδιο ευθύνης

που συμπυκνώνεται στην προτροπή «Βρες γυναίκα…».

«Βρες γυναίκα και τα υπόλοιπα άσ’ τα σε εμάς.

Ακόμη κι αν είσαι ο πιο ανάξιος, ακόμη κι αν είσαι ο πιο ανόητος,

εμείς θα σε “ξεπλύνουμε” ρίχνοντας τις ευθύνες τής αποτυχίας στη γυναίκα.

Και άμα λάχει κι εξελιχθείς μέχρι και σε συζυγοκτόνο(ς),

θα σε δικαιολογούμε με σεσημασμένες συνωμοσιολογικές ατάκες τού τύπου

“Ποιος ξέρει τι τού έκανε για να φτάσει στο σημείο να τη σκοτώσει…”.».

 

Βεβαίως, αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη μικροαστή Ναταλί Κάκκαβα,

η οποία απέδειξε για πολλοστή φορά

ότι ο Μικροαστός είναι ΚΑΙ Αποτυχημένος Επαρχιώτης, ΚΑΙ Αποτυχημένος Αστός.

Ο Μικροαστός είναι ο «Προδότης τής Επαρχίας»,

που αποτυγχάνει να ενσωματωθεί στο Άστυ

επειδή ουδέποτε έπαψε να αναπαράγει το «Κακό Πρόσωπο τής Επαρχίας».

 

Η Κάκκαβα νομίζει ότι αν μία αδιάκριτη, φτηνιάρικη, ποταπή ερώτηση, 

τεθεί συνοδευόμενη από επιτηδευμένο χαμόγελο,

καθίσταται χαριτωμένη και εύστοχη ερώτηση.

Έτσι, χρησιμοποιεί το -μονίμως διαγεγραμμένο- «επαγγελματικό» χαμόγελό της

(το «χαμόγελο-μάσκα» όπως το προσδιορίζω),

προκειμένου να αυτο-αθωώνεται για την εκκωφαντική ανεπάρκεια

που τη διακρίνει στην επικοινωνία της με τούς άλλους ανθρώπους.

 

Επιμύθιο:

«Πες μου πότε το πήρες απόφαση

ότι γυναίκα μέσα στο σπίτι τού “Μεγάλου Αδελφού” δεν θα βρεις..;».

 

Τάδε έφη η Ναταλί Κάκκαβα.

Η μικροαστή με το «χαμόγελο-μάσκα»

που παίρνει κέρινο ύφος όταν καλείται να μιλήσει για τον Γιώργο Τσαλίκη,

η μικροαστή που έμπλεη στρυφνάδας και κουνώντας το δάχτυλο

απευθύνεται στους τηλεθεατές με την αλαζονική νουθεσία «Να είστε καλοί άνθρωποι…»

και επιτιμά τούς χρήστες τού «Twitter» για την τοξικότητά τους,

επειδή απλά δεν αρέσκεται στις αρνητικές κριτικές τους.  

 

«Πες μου πότε το πήρες απόφαση

ότι γυναίκα μέσα στο σπίτι τού “Μεγάλου Αδελφού” δεν θα βρεις..;».

 

Τάδε έφη η Ναταλί Κάκκαβα.

Η μικροαστή με το «χαμόγελο-μάσκα»,

που θα έπαιρνε κέρινο ύφος και θα προέβαινε σε κίβδηλους κλαυθηρμούς

αν τής απευθυνόταν χαμογελαστά η ερώτηση

«Πες μας πότε το πήρες απόφαση

ότι τηλεθέαση μέσα στο σπίτι τού “Μεγάλου Αδελφού” δεν θα βρεις..;».

 

Ναταλί Κάκκαβα,

το Κουτσομπολιό είναι το Μπούμερανγκ τού Μικροαστού.

Συνέχισε να κουτσομπολεύεις…

 

Ο Υπο-Κοσμικός

(Twitter: @Ypokosmikos

https://twitter.com/Ypokosmikos)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης