ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗ ΣΤΟΑ, ΜΕΤΑΞΥ… ΜΠΙΛΙΑΡΔΟΥ ΚΑΙ ΑΛΚΟΟΛ
>
> ; Με αυτή την ερώτηση ξεκίνησε μια κουβέντα που κράτησε μέχρι τις έξι το πρωί της Κυριακής. Μιλήσαμε για πολλά. Για τις , για τον Λάκη Λαζόπουλο, για την τηλεόραση, για τους γκέι, για γαμήσια, για ηδονή, για κοινωνικές προλήψεις, για τον θυμό μου, για την Ζούγκλα μας. (Την δική μας ζούγκλα, την zougla.gr).
>
>
Η κουβέντα είχε ξεκινήσει από τον θυμό που νιώθω ότι ταλανίζει τον κόσμο, αλλά κυρίως εμένα. Ο θυμός δεν έχει να κάνει με ένα πρόσωπο ή με μία κατάσταση. Νιώθω θυμό και αγανάκτηση για όλα. Για τους πολιτικούς, την πολιτική, την τηλεόραση, τους ανθρώπους που βγαίνουν στην τηλεόραση, για τους ειδικούς, για τους , για τους νεόπλουτους, για το κιτς, για την υποκουλτούρα, για τις σχέσεις, για την μοναξιά, για την επιθετικότητα, για την έλλειψη εμπιστοσύνης, για τον φασισμό που είναι διάχυτος παντού.. για όλα! Νιώθω ότι με έχουν βιάσει και οι 300 της Βουλής με μια ασυνειδησία συνέπειας, που κρατάει με αμείωτη ένταση τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια. Νοιώθω ότι ΟΛΟΙ μας γνωρίζουμε πως η χώρα είναι στον αυτόματο με κατεύθυνση το ΧΑΟΣ και κάποιοι υποστηρίζουν ότι θα… μπορέσουν να διορθώσουν πορεία. Εκεί είναι που νιώθω απόλυτος, κατατονικός, αυτιστικός, μαλάκας με λοβοτομή!
Η ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ έχω αντιληφθεί ότι… όσο πιο ψηλά, τόσο πιο κουρασμένος! Η Κούραση και η Βαριεστημάρα, ιστορικά, ήταν μάλλον προνόμιο εκείνων που η ζωή τους χαλαρά. Πάρτε παράδειγμα τις αγρότισσες. Τις θυμάστε κουρασμένες; Όχι. Χωράφια, παιδιά, ψώνια, ζώα, μαγείρεμα, άντρας, πλύσιμο – όλα τα βόλευαν. Η μάνα μου, πάλι, και οι φιλενάδες της από τις Καλόγριες, αν δεν κοιμόντουσαν το μεσημέρι, ήταν … Στο κομμωτήριο πήγαινε η μαμά μου και δήλωνε εξαντλημένη από την αναμονή! Καλή της ώρα, αλλά όσο πιο έκανε, τόσο μεγαλύτερη εξάντληση δήλωνε ότι είχε!
Φυσικά, κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να κουραστεί. Από τον πρωθυπουργό έως … Της κούρασης εξαιρούνται όσοι τρέχουν για τις δόσεις, τα δίδακτρα, τα νοίκια και τα καταναλωτικά.
Ο Καραμανλής είναι ένας κουρασμένος πρωθυπουργός. Το κατάλαβα και σκέφτηκα ότι ίσως είναι η στιγμή να ανταλλάξουν απόψεις με την Σοφία Αλιμπέρτη και την Ράνια Θρασκιά, που και οι δύο -για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία- ένοιωσαν ότι δεν έχουν τίποτε άλλο να πούνε από το βήμα που τους παραχωρήθηκε, και θέλουν να αφιερωθούν σε καταστάσεις λίγο πιο . Ο Καραμανλής κουράστηκε να είναι πρωθυπουργός, η Σοφία κουράστηκε να μην βλέπει τα παιδιά της το Σαββατοκύριακο, και η Ράνια βαρέθηκε να βγάζει τηλεφωνικές γραμμές ανθρώπων που ψάχνουν να το θέμα τους σε μια γλυκιά μεν, κουρασμένη δε με το παρουσιάστρια.
Ο Πρωθυπουργός, βεβαίως, λόγω κούρασης αγνοεί το πόσο κουρασμένοι είναι οι πολίτες. Γιατί ΕΙΝΑΙ, αλλά δεν έχουν πουθενά να το πούν. Η Σοφία αγνοεί, γιατί διαθέτει εναλλακτική, ότι με μία κουρασμένη και βαριεστημένη παρουσιάστρια οι εργαζόμενοι στην εκπομπή της πρέπει ακούραστοι να ψάξουν για να εξασφαλίσουν την δόση δανείου, και η Ράνια επίσης, γιατί δεν έχει ίσως συνειδητοποιήσει, παρά τα μαθήματα ψυχολογίας, τι ψυχολογικό αντίκτυπο έχουν τέτοιες δηλώσεις στην ψυχολογία όσων εργάζονται για μια παραγωγή, για τους τηλεθεατές που ακούνε, για άλλους συναδέλφους που είναι , για τους άνεργους συναδέλφους των καναλιών…
ΟΤΑΝ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ και το δηλώνει, τότε, όπως είπε και η Σοφία Αλιμπέρτη, η τηλεόραση είναι ! Η Εξουσία έχει γίνει ρεζίλι των σκυλιών και η τηλεόραση, που σέρνει πρώτη τον χορό, πρωταγωνιστεί πρώτη και καλύτερη στα ρεζιλίκια. Από πού να το πιάσεις; Από τον , που προτείνει να ψηφίσουμε ποιοι είναι οι Σοφοί που θέλουμε να μείνουνε στο ; >
Οι έχουν την απάντηση: > Και λέω εγώ: επειδή οι ξένοι κάνουνε και μαλακίες (δεν τα κάνουνε όλα με αισθητική και γνώση, μην τρελαθούμε), πρέπει και εμείς να ακολουθούμε την μαλακία των άλλων; Δεν γίνεται μια φορά να κάνουμε την διαφορά προς το ΚΑΛΥΤΕΡΟ; Επειδή, δηλαδή, οι Αγγλίδες μένουν άπλυτες, πρέπει να μένουμε και εμείς; Επειδή οι Γαλλίδες επέμεναν να μην ξυρίζουν τις μασχάλες, θα πρέπει κι εμείς να μείνουμε αξύριστες; Αλλά, θα μου πεις, ποιος θυμάται ότι μέχρι τον 17ο αιώνα οι Άγγλοι κοιμόντουσαν στην λάσπη και ότι τα παλάτια της κεντρικής Ευρώπης δεν είχανε τουαλέτες, με αποτέλεσμα τσίσα και κόπρανα να πετιούνται στους δρόμους από τα παράθυρα; Ενώ εμείς, πριν ακόμη από την εποχή του Περικλή, είχαμε αποχετευτικό σύστημα και λουτρά στα σπίτια;
ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΟ
Γιατί θα πρέπει να ασχοληθώ με την χιλιοστή πεντηκοστή έβδομη φωτογράφηση της Ελένης Μενεγάκη;
Γιατί θα πρέπει να ασχοληθώ ξανά με το αν τηλεφωνήθηκαν οι: Κατερίνα Ζαρίφη – Ελένη Μενεγάκη, Νίκος Μουτσινάς – Γρηγόρης Αρναούτογλου;
Τι με νοιάζει αν ο Γρηγόρης είναι η δεν είναι με την Νάντια Μπουλέ;
Τι με νοιάζει να βλέπω μια ακόμη τρισέλιδη συνέντευξη του Καραφώτη, όπου σχολιάζει την πρώην σχέση του;
Τι με νοιάζει εμένα γιατί χώρισε η Χριστίνα Παππά με τον Παναγιώτη Λιαδέλη;
Γιατί θα πρέπει να ζω με την αγωνία η Σούλα με την Μπούλα;
Γιατί θα πρέπει να αγχωθώ με το πού τελικά θα τραγουδήσουν οι δύο χήρες (η Αγγελική Ηλιάδη και η Πόπη Μαλιωτάκη);
Μήπως μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος τι σημαίνει ;
Ο ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ
Για τον Λάκη έχω γράψει πολλές φορές. Σιγά που θα αποτελούσα εγώ εξαίρεση. Χάρηκα πολύ, που με την συνέντευξή του στο ΠΑΡΟΝ επιβεβαιώνει το ρεπορτάζ που έκανα. Είχα γράψει λοιπόν πριν μερικές μέρες ότι ο Λάκης δεν έχει υπογράψει ούτε με το Μέγκα, ούτε με τον Αλφα. Αυτό ακριβώς δήλωσε και ο ίδιος στην συνέντευξη που έδωσε, διακωμωδώντας όσους τον ήθελαν με τρία στυλό να υπογράφει, από την Πάρο ή το Λονδίνο όπου βρισκότανε, πολλαπλά συμβόλαια με τα κανάλια.
Θα αναδημοσιεύσω από την συνέντευξή του το σχόλιο για την κούραση του πρωθυπουργού.
>
ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΕΙ… ΞΑΣΤΕΡΙΑ;
Ειλικρινά δεν ξέρω… Δεν ξέρω αν αυτός ο θυμός που νοιώθουμε όλοι έχει να κάνει περισσότερο με την αναξιοκρατία. Αν έχει να κάνει με το γαμήσι που έχουμε φάει από μια πολιτική εξουσία, που παίζει ανήθικα πλέον με τα νεύρα του πολίτη (ΑΝΗΘΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΚΛΕΨΑΝΕ ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ). Δεν ξέρω, βλέπετε και να υπάρχει διέξοδος… Δεν βλέπω να γίνεται τίποτα, πουθενά! Δεν βλέπω από πού μπορεί να εκφραστεί η αντίδραση και πώς; Χαμένα τα έχω κι εγώ, όπως εσείς. Να βγεις από το σύστημα και να ; Θα κατηγορηθείς για δειλία. Να μείνεις στο σύστημα και να το αντίδραση; Θα κατηγορηθείς για υποκρισία. Να παραμείνεις στο σύστημα και να διεκδικήσεις θέση και ρόλο; Τι ρόλο και πού, όταν το σύστημα ενθουσιάζεται να διαμορφώνει σταρ με εναλλακτικές απεμπλοκής;
Δηλαδή, αν είσαι ακούραστος και εργατικός, το σύστημα προφανώς σε θεωρεί τελειωμένο μαλάκα! Αν είσαι έντιμος, σε θεωρούν εκ των προτέρων ανέντιμο, οπότε και που είσαι δεν αφορά κανέναν, γιατί δεν εκτιμάται! Αν είσαι μικροκλέφτης διαπομπεύεσαι, μα αν είσαι μεγαλοαπατεώνας παραμένεις στο απυρόβλητο και διαχειρίζεσαι τύχες πολλών! Αν είσαι γκόμενα, καλείσαι να την Πετρούλα. Το προέκυψε από την συνολική τηλεοπτική τάση: γυναίκα με μπούστο – τούμπανο, ποπό σημαία, τσαλίμι , αφέλεια και τηλεθεάσεις που επιτρέπουν σε μια σαν την Πετρούλα να διεκδικεί θέση πρωταγωνίστριας παντού.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΩΝ
Σε τέτοιους καιρούς λοιπόν, “Πετρούλιους”, ήρθε στην Αθήνα η Μεριλιν Γιάλομ. Διευθύνει τις σπουδές για τη Γυναίκα στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, παντρεμένη 55 χρόνια με τον Ίρβιν Γιάλομ και μάνα τεσσάρων παιδιών. Στο βιβλίο της λοιπόν παρουσιάζει γυναίκες που έζησαν καιρούς μεγάλων καταιγίδων. Αναφέρεται στην Μποβουάρ, την Σαρό, την Σάνδη και άλλες. Η ίδια έχει αναφερθεί και στην ιστορία του γυναικείου στήθους. Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ: μήπως μια συνέντευξη, μεγάλη συνέντευξη με την γυναίκα του Γιάλομ, θα είχε σημασία για τον Έλληνα τηλεθεατή; Και για να προλάβω όσους βιαστούν να πουν ότι το κοινό δεν ενδιαφέρεται ή ότι δεν τέτοια πρόσωπα, θα δώσω στον Θανάση Λάλα, ο οποίος από την REALIFE δηλώνει ότι .
ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ
Στα αλήθεια, αγνοώ αν μπορεί κάποιος να επηρεαστεί από κάποια ιδέα που γράφεται στην ζούγκλα. Θυμάμαι πάντα, όμως, την πρόταση του Σκούρτη: >. Γιατί ένας, δύο, τρεις διευθυντές, στελέχη, σύμβουλοι σε κανάλια, να μην θέλουν να σταματήσουν την ελεύθερη πτώση… στον κουβά με τα σκατά; Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βρεθεί και γι’ αυτό ένας τουλάχιστον που να μην θέλει να υπογράψει, με όποιο κόστος, μια εναλλακτική πρόταση ανατροπής της παρακμής. Το γράφω, μήπως και ο θυμός κάποιων εναρμονιστεί με τις ιδεολογικές θέσεις, ιδέες ή επιθυμίες κάποιων που λαμβάνουν αποφάσεις.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΚΑΛ ΜΠΡΥΚΝΕΡ ( Η ΑΕΝΑΗ ΕΥΦΟΡΙΑ )
“Θα πρέπει να ξαναεπινοήσουμε τους κώδικες της ευγένειας μέσα σε έναν πολιτισμό άμεσης επαφής: ενάντια στην συστηματική χρήση του ενικού που έχει γίνει κανόνας στα μίντια, και ο οποίος δείχνει περιφρονητική οικειότητα, καθώς και ενάντια στην συνήθεια να αποκαλούμε τους αγνώστους με το μικρό τους όνομα…
…Αφού καμιά τάξη και καμιά ελίτ δεν καθορίζει τους κανόνες και τις νόρμες, η μιντιακή υποκουλτούρα έχει πια το ελεύθερο να επιβάλει παντού τις χονδροειδείς προσεγγίσεις της, την απλοϊκότητά της, την σαχλοσύνη της…
…Όπως και νά ‘ναι… είναι γεγονός πως υπάρχει ένας ίλιγγος της χυδαιότητας, ο ίλιγγος ενός βαράθρου που μας ελκύει και μας απωθεί ταυτόχρονα… Μες την χυδαιότητα υπάρχει η βούληση να πληγώσει, να σοκάρει, να επιβάλει τις δυνάμεις του κατώτερου, του βρόμικου, του ποταπού.”
> μου είπες Γιώργο Σκούρτη… Και έτσι το ξεκίνησα!
