Σε κανέναν απο τους γάμους μου δεν εξαντλήθηκα τόσο όσο στον τελευταίο. Ξεκίνησα να μιλάω στις δέκα το πρωί απο την συχνότητα του Αντένα και το 10 – 1 για να σταματήσω στις έξι το απόγευμα που έφυγα απο το «Αξίζει να το ζεις» και την Τατιάνα.
Ήδη ο Ζαμπούνης θα πρέπει να αισθάνεται ότι «τρίζει» η καρέκλα του, καθώς η ίδια η Τατιάνα με αποχαιρέτισε με τον τίτλο της «Δούκισσας».
Τα σχόλια για τον γάμο συνοπτικά
Τι κρίμα για τον Μπέκαμ, να κυκλοφορεί τέτοια αγέλαστη και ξινή γυναίκα; Το ύφος της Βικτώρια ήταν πιο ξινό και από το λεμόνι. Ο Γιώργος Σατσίδης που βρεθήκαμε στον ίδιο καναπέ της Τατιάνας, ο οποίος διατηρεί στενότατες σχέσεις με κύκλους του διεθνούς τζετ σετ, επέμενε ότι η Βικτώρια είναι «βούζα» επειδή έχει κάλους στα πόδια. Πονάει τόσο πολύ, λένε, που τα λεμπουταν,τα φτιάχνουν ειδική παραγγελία, γιατί έχει ένα κάλο στο κότσι του μεγάλου δάχτυλου, που με τα βίας ανέχεται γαλότσα.
Η Καμήλα του Καρόλου πάλι, είχε το ύφος κλασσικής συμπεθέρας που μουτρώνει γιατί η νύφη είναι βλάχα. Δηλαδή, πως να το πω, ότι και να έχει κάνει στην ζωή του ένα κορίτσι, το να έχει πεθερά μια Καμήλα είναι βαρύ.
Κάτι φιλενάδες μου λέγανε ότι αυτή, η Καμήλα δηλαδή, είχε σβήσει με μαρκαδόρο πορτοκαλί, τις φιλενάδες της Νταιάνα.
Η Βασίλισσα πάλι, η Ελισάβετ, περνάει στον κόσμο το πρότυπο της σούπερ γιαγιάς. Αφήνει λέει το Μπάκικχαμ στα παιδιά και πάει στο αυθαίρετο που έχει χτίσει για να νοιώθουν πιο… ελεύθεροι.
Το Μπάκικχαμ μην το βλέπετε μπουγιόζικο απο έξω. Τρία δωμάτια μια κουζίνα και δυο μπάνια λειτουργούν.
Την σάλα την άνοιξαν για να την αερίσουνε μια βδομάδα πριν. Λίγο να βήξει ο παππούς ακούγεται γι’ αυτό και πήγανε στο εξοχικό.
Αυτό με το στέμμα πάλι; Βαριά πληροφορία έμαθα. Την κορώνα, λέει, που φορούσε η Κέιτ, δεν της την έδωσε για δική της η Ελισάβετ. Όοοοοχι. Της την δάνεισε. Ότι έκανε δηλαδή για μένα ο Τσαγκαράκης, το έκανε η Βασίλισσα στο κορίτσι. Εκείνος μου έδωσε δανεικό το ζαφείρι με τα μπριλάντια. Ένα για μένα, ένα για την Τατιάνα. Σε μένα σαν και αυτό που έδωσε ο Κάρολος στην Νταιάνα (φτηνό είναι μην ακούτε) και για την Τάτη, έδωσε ένα «καλό» με ένα ζαφείρι 40 καράτια.
Αν ήξερα νωρίτερα την διαδικασία , θα φορούσα νύφη τρεις κορώνες, δανεικές, γιατί όταν έχεις το ψώνιο καλό είναι να το ομολογείς διεθνώς (Το διεθνώς πηγαίνει στους αναγνώστες που με παρακολουθούν απο την Κίνα, γειά σου Κώστα, μέχρι το Μανχάταν, γειά σου Μαρία).
Πάντως, εκείνος που ήταν άπαιχτος, ήταν ο σκηνοθέτης. Ο φακός ζούμαρε στην βλεφαρίδα του αλόγου, άνοιγε στον καβαλάρη, έδινε γενικό στην κοσμοσυρροή, προλάβαινε την άφιξη του Έλτον Τζον, «έδινε» κοντινό σ’ ένα καπέλο που λειτουργούσε σαν φωλιά για πολύτεκνους πελεκάνους για να κλείσει στους λεπτοδείκτες του Μπιγκ – Μπεν. ΘΕΟΣ!!! Ο σκηνοθέτης. Θα τον προτείνω για το επόμενο ένθετο που θα παρουσιάσω τηλεοπτικώς στο κανάλι (μου).
Επειδή πρέπει να αναπαυθώ από αυτό το παραλήρημα μεγαλείου που έπαθα λόγω της ημέρας, το μαλλί θα το διατηρήσω με την φράντζα προς τα πάνω, ανταποκρινόμενη στα αποθεωτικά σχόλια και του Τρύφωνα Σαμαρά, ο οποίος συνεχίζει να παίρνει δραμαμίνες για να χορέψει βαλς την Κυριακή στο dancing. Και στα δικά σας οι ανύπαντρες!
