ΟΙ ΑΜΟΝΤΑΡΙΣΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΨΥΧΑΝΑΝΑΓΚΑΣΜΟ ΤΩΝ ΓΙΟΡΤΩΝ
ΚAI ΤΗΝ “ΠΑΡΑΜΥΘΑ” ΤΗΣ ΓΚΛΑΜΟΥΡΙΑΣ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Αυτές οι μέρες, μέχρι και του Αϊ Γιαννιού, αποτελούν τον « Γολγοθά της κομμώτριας». Εκατοντάδες, χιλιάδες επαγγελματίες του κλάδου, κρεπάρουν, βάφουν, κόβουν, λιμάρουν, αποτριχώνουν, με στόχο να παραδώσουν τις πελάτισσες στον πνεύμα των Χριστουγέννων «πιο λαμπερές από ποτέ».

Ακούω χρόνια τώρα ότι τα ραντεβού της παραμονής στα κομμωτήρια κλείνονται στις έξι το πρωί !!!!! Θα χτενιστεί στις έξι ,άντε στις επτά για να πάει « πιο λαμπερή από ποτέ» στο ρεβεγιόν που αρχίζει στις δέκα και μισή το βράδυ.

Η μόνη «κουπ» που αντέχει, είναι η ξεπατικωσούρα του μαλλιού της Βασιλειάδου, στην ταινία «ο θησαυρός του μακαρίτη»…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ξέρετε, είναι αυτό το μαλλί που αν πέσει πάνω του έντομο, βρίσκει ακαριαίο θάνατο.

Μια φορά είχε πέσει κατά λάθος, λακ με κόλλα, στα βλέφαρα μιας και έμεινε «έκπληκτη» μέχρι του Αϊ Γιαννιού…

Αυτό το « πιο λαμπερή από ποτέ» είναι ότι πιο ψυχαναγκαστικό έχω ακούσει μετά από το «Καραμανλής ή τανκς».

Εκεί που αρχίζει η καμπάνια, τελειώνει το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα. Οι γιορτές αυτές, ήταν και θα παραμείνουν, το παραμύθι των παιδιών. Άλλο όμως το παραμύθι και άλλο η «παραμύθα» των rich and famous …Αυτή η «παραμύθα» των «famous», κυκλοφορεί στα έντυπα και στις εφημερίδες γιατί είναι «πουληστερό» κουτσομπολάκι.

Το διαβάζουν τα χαϊβάνια πασών των ηλικιών και πιστεύουν ότι το Πουκέτ ως προορισμός Χριστουγεννιάτικος, υπογράφει, την ευτυχία μιας ξανθιάς που κρατάει στην φωτογραφία το ίδιο τσαντάκι με εκείνο της Γιάννας Αγγελοπούλου.

Ο Συνειρμός αυτόματος. Αν δεν έχεις το τσαντάκι, δεν έχεις «ταυτότητα». Το «τσαντάκι» είναι απαραίτητο αξεσουάρ όχι για να βάλεις μέσα τα κλειδιά και τα τσιγάρα αλλά για να περάσεις το face control, της πιάτσας που θέλει να δίνει ρόλο σε τσαντάκια και όχι σε ανθρώπους.

Το Σάββατο, συνάντησα τον Μάκη. Υπηρετεί στις ειδικές μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού. Ο Μάκης αγαπάει τα σκυλιά, εγώ το ίδιο, συναντηθήκαμε μαζί με τα τετράποδά μας στο κτήμα του Βασίλη.

Ξέρετε πόσα λεφτά παίρνει ο Μάκης μετά από 16 χρόνια στο Ναυτικό; 1100 μικτά.

« Οι γκόμενες» μου είπε, «ρωτάνε πρώτα για το αυτοκίνητο που έχεις και μετά… δέχονται να βγούνε βόλτα».

Ο Μάκης, λοιπόν, μάζεψε οοοοολα τα λεφτά των αποστολών που πήγε, (Περσικό, Αφγανιστάν… Γιουγκοσλαβίες) και αγόρασε ένα ωραίο τζιπ.

Φυσικά και στην θέση του συνοδηγού βάζει τον σκύλο. Το ίδιο θα έκανα και εγώ στην θέση του.

Να σας πω κάτι .. Ήθελα αρχή της εβδομάδας να γράψω για τα τηλεοπτικά σενάρια που κυκλοφορούν, η κουβέντα όμως με τον Μάκη το Σάββατο και το διάβασμα των εφημερίδων την Κυριακή, με κάνανε να ξεκινήσω να γράφω αυτό το κείμενο αυθόρμητα, για μία ακόμη φορά.

Ο Μάκης πήγε στα Ίμια, έχει άποψη, ο Μάκης μπήκε στις ειδικές δυνάμεις πιστεύοντας σε ιδανικά, τον πιστεύω απόλυτα, νοιώθει το ίδιο όπως εγώ, πιο θυμωμένος από ποτέ.

Ξέρετε κατέληξα ότι το παιδί μου ίσως, τι ίσως δηλαδή, σίγουρα, είναι λιγότερο θυμωμένο από μένα.

Νοιώθω ότι εγώ και εσύ εκκαλούμεθα να πληρώσουμε για την διαφθορά εκείνων που είναι στο απυρόβλητο και που συναγελάζονται μεταξύ των rich end famous, παραβιάζοντας με κάθε τρόπο την συλλογική συνείδηση περί δικαίου .

Είμαι από τους ανθρώπους που μεγάλωσαν με αστικές αρχές. Ναι.

Γαλλικά και πιάνο. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν και που πίστευαν ότι είναι δικαίωμα όλων μας η ποιότητα στην ζωή.

Εργάζομαι είκοσι χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και θεωρώ δικαίωμα μου ως σκληρά εργαζόμενου επαγγελματία το να μπορώ να κάνω δύο εβδομάδες διακοπές τον χρόνο, να συντηρώ αυτοκίνητο και να πηγαίνω βόλτα τα σκυλιά μου στο βουνό.

Το πατρικό μου σπίτι είναι στου Παπάγου και αυτό επεχείρησα να διατηρήσω και να ανακατασκευάσω με δάνειο.

Τώρα με τα νέα μέτρα φορολογικά μέτρα νοιώθω ότι και εγώ αλλά και το παιδί μου, θα κληθούμε να πληρώσουμε ξανά για τα ντουβάρια που κληρονομήσαμε και που έτυχε να είναι εδώ και όχι στο Κορακοχώρι .

Α ! Ο πατέρας μου, του οποίου κληρονόμος είμαι, δεν ήταν εργοστασιάρχης, Λοκατζής ήτανε που σκοτώθηκε στα τριάντα του. Με αυτά και με άλλα πάρα πολλά, είμαι τσίτα στον θυμό, γιατί νοιώθω και κερατωμένη και δαρμένη και αδικημένη και… να πάει να «γαμηθεί» το σλόγκαν «πιο λαμπερή από ποτέ στο Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν»… Φυσικά και δεν μου φταίει ούτε το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα, ούτε ο Αϊ Βασίλης … Καταλάβατε.


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ X – FACTOR

Μια φίλη που ζει στον Καναδά λοιπόν, μου έστειλε ένα μήνυμα για την Ελένη.

Η Ελένη Αλεξανδρή, η οποία συμμετέχει στον διαγωνισμό και που την έχω εντοπίσει ως ταλέντο, όσο βλέπω το συγκεκριμένο show, έχει απασχολήσει, τα τηλεοπτικά μέσα εκεί, εξαιτίας, τι άλλου του ταλέντου της.

Πολύ χάρηκα διότι αυτή την γνώμη είχα και εγώ βλέποντας την. Να δείτε ότι αυτό το κορίτσι θα διακριθεί.

Σας αφήνω προς το παρόν με την συμβουλή να μην επηρεάζεται η ψυχολογία σας από την «πλαστικούρα» της προπαγάνδας των ημερών.

Η ζωή είναι υπέροχη όταν μπορείς να ζεις την κάθε στιγμή, όπως θέλεις και όχι όπως προτείνουν οι διαφημιστές. Η μοναξιά υπάρχει το ίδιο έντονη στο Πουκέτ, στον Γκσταντ ,και στο Μόντε Κάρλο.

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης