(Και κατά περίπτωση ξουρίζει ο Σχιζο Μπαρμπέρης της οδού Ναυσικάς)
Τι κάνετε καλέ;;;;; Παιδιά, μεταξύ μας και συγνώμη δηλαδή, στην τηλεόραση την πλάζμα, την «περί πολλού», της έχωσα ένα σεμεδάκι της γιαγιάς και ίσα που είμαι έτοιμη να την στολίσω με ένα βαζάκι από την λαϊκή του Παπάγου, με ένα πλαστικό φύκι μέσα «τύπου μπαμπού», για να μην ξεχνάω και τις συμβουλές της Βίκυς Καγιά για την θετική ενέργεια… «Την στόλισα» αδερφούλα μου την πλάζμα, δεν άντεξα… Την οριστική απόφαση την πήρα, βλέποντας στο δελτίο του Μέγκα τον Στραβελάκη… Μετά από εκείνη την νύχτα…. που στην καλύτερη περίπτωση ένοιωσα, τι ένοιωσα δηλαδή, πίστεψα, ότι είμαι φορέας της πανδημίας, και στην χειρότερη, κατάλαβα ότι πρέπει να ετοιμάσω μόνη μου το «κασόνι» μου, ΔΕΝ ξαναείδα δελτίο ειδήσεων.
Καλέ αδερφή μου, ο Στραβελάκης είναι εντεταλμένος λοιμωξιογόνος… Με το που έκλεισε εκείνη την νύχτα το δελτίο ειδήσεων, είχα μείνει με το κινητό στο χέρι.
Σκεφτόμουνα… για λίγα λεπτά… να τηλεφωνήσω στο Γιώργο Ναούμ, που είναι ο θεράπων ιατρός μου ή στο Μέγκα, για να ζητήσω τον Στραβελάκη και να παραδοθώ, ως φορέας. Θες γιατί εκείνη την μέρα είχα φτερνιστεί τρεις φορές, θες γιατί με «έτρωγε» και λίγο ο λαιμός, θες γιατί είχα ένα «ψιλοτράβηγμα» στο σβέρκο… παρακολουθώντας τον Στραβελάκη… αυτοεξετάσθηκα… σιγουρεύτηκα, (τα είχα όλα τα συμπτώματα που έλεγε), μετά τηλεφώνησα στην φίλη μου, την κολλητή, την έμπιστη, την ξανθιά, που πηγαίναμε μαζί στην Γαλλική Ακαδημία (από την Μασσαλίας ξεκινήσαμε και φτάσαμε στην Σίνα)… έβλεπε και εκείνη Μέγκα. Είχε καταλήξει και εκείνη, όπως εγώ, εντελώς… είχαμε και οι δύο «χολέρα»… ή τέλος πάντων αυτό που μας έχει βρει… και εκείνη έβηχε… ήταν κομμένα τα πόδια της και …το χειρότερο που επιβεβαίωνε τα υπόλοιπα, είχε κόκκινα μάτια , «κάψιμο» και μια «φουντωμάρα» ανεξήγητη… Συναποφασίσαμε, να παίρνει εκείνη το Μέγκα και εγώ τον γιατρό. Εκεινής, βλέπετε, τη φωνή δεν θα την αναγνώριζαν…, με την δική μου (φωνή) διακινδυνεύαμε…, αφήστε που τον Στραβελάκη τον άνθρωπο δεν τον έχω συναντήσει ποτέ,… δεν έχω δηλαδή «θάρρητα»… Πως με το «καλησπέρα σας» να περνούσα στο «επείγον μου»; Όση ώρα σκεφτόμουνα, διαταραγμένη μεν, αλλά σκεπτόμενη… κατάλαβα και ποια με κόλλησε . Έχουμε μια Αγγλίδα γειτόνισσα, κακορίζικη και χαμηλοκάβαλη, με κάτι χέρια μακριά, γεμάτα φακίδες… αγέλαστη, μουλάρα και δεν αγαπάει τα ζώα. Τη βρήκα στο ψιλικατζίδικο. Πληρώναμε κι οι δύο λογαριασμούς. Τέσσερις φορές φτερνίστηκε, πίσω από το αυτί μου. Την κοίταξα βεβαίως . Μου απάντησε ότι έχει αλλεργία στο «φιδάκι».
Όταν έφυγα από εκεί… δεν ήμουνα υποψιασμένη. Ξέρω, χρόνια τώρα , ότι είναι άτροπη. Μου μοιάζει σαν γεροντοκόρη γαλοπούλα, αλλά… Αγγλίδα είναι, καταλαβαίνεις. Με το που είδα, όμως, Στραβελάκη… κατάλαβα ότι στη γειτονιά έχουμε ανάμεσά μας «απασφαλισμένη χειροβομβίδα»… Ο Ναουμ δεν απαντούσε στα 42 τηλέφωνα που είχα… πώς να απαντήσει ο άνθρωπος, αφού τον «έπιασα» μετά στο δελτίο του Χατζηνικολάου. Μέχρι να ολοκληρώσει ο γιατρός, εγώ πήρα όλη την γειτονιά τηλέφωνο και κατέδωσα την χαμηλοκάβαλη – μουλάρα. Όλοι ήταν σύμφωνοι. Αυτή μας έφερε την μόλυνση. Είχε βλέπετε πάει στην πεθερά της και γύρισε πριν μία εβδομάδα…
Όσο έκανα αυτές τις σκέψεις… η υγεία μου χειροτέρευε… Σηκώθηκα από το κρεβάτι με κόπο. Δεν με κρατούσανε τα πόδια μου . Ήπια δύο βιταμίνες C, πήρα δύο παυσίπονα και ένα αποσυμφορητικό για το συνάχι που θα χειροτέρευε, έβαλα θερμόμετρο και περιμένοντας, ήπια, για προληπτικούς λόγους, και ένα χάπι για τα εντερικά… Σύρθηκα με κόπο στο κρεβάτι και έβγαλα το θερμόμετρο… Κατέρρευσα αμέσως. Είχα ΚΑΙ υποθερμία. ΑΥΤΟ ΗΤΑΝΕ. ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΜΟΥ ΕΣΒΗΝΕ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΖΩΗΣ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΣΕ…
Η επόμενη εικόνα που είχα, ήταν το πρωί της επόμενης μέρας. Εγώ… να κρατάω σφιχτά το τηλεκοντρόλ στο χέρι… και το σκυλί να ροχαλίζει . Η πρώτη μου σκέψη… ήταν φυσικά να πάρω τον γιατρό… Επιτέλους!!! Μιλούσα μαζί του. Του εξήγησα αμέσως ότι είχα τη «γρίπη», ότι έπρεπε να εισαχθώ και ότι διέγνωσα όλα τα συμπτώματα που έλεγε ο Στραβελάκης στο δελτίο, μην παραλείποντας να αναφέρω την χαμηλοκάβαλη Αγγλίδα που φτερνιζότανε πάνω μου. Με εντυπωσίασε, δεν σας κρύβω… Μου απέκλεισε κάθε πιθανότητα να έχω γρίπη, αλλά με ρώτησε επισταμένως για το πόσες ώρες είχανε προηγηθεί από την συστοιχία προληπτικών χαπιών που είχα καταναλώσει για να προλάβω την εξέλιξη της ανύπαρκτης ασθένειάς μου…
Μετά την πάροδο 48ωρου, αποφάσισα να επιβιώσω χωρίς τηλεόραση για τουλάχιστον ένα μήνα. Ναι μαντάμ… Εγώ. Θα το κάνω. Δεν είμαι καθόλου σίγουρη αν θα κρατηθώ. Όμως… αν είναι να φρικάρω… θα φρικάρω με άλλα γεγονότα και θέματα αλλά… Όχι επειδή είδα ένα δελτίο ειδήσεων.
Τελική σκέψη: (Ευτυχώς που ο κακομοίρης το Τζάκσον έφυγε… Φαντάζεστε να εμφανιζότανε να τραγουδήσει την εποχή της πανδημίας; Αν τον «καλό καιρό» έβγαινε με μάσκες… τώρα τι αξεσουάρ θα χρησιμοποιούσε;;;)
ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΛΦΑ
Ή (καλύτερα) «αυτή είναι η ζωή σου»
Είδα το τρειλερ του σταθμού για τις ειδήσεις και… σημείωσα κάτι ελλείψεις. Δεν είδα την παιδική ζωή του παρουσιαστή σε φωτογραφικά στιγμιότυπα και κάποια στιγμιότυπα από την καθημερινότητά του. Όπως: Το πρωί πίνει καφέ που φτιάχνει μόνος ή στύβει πορτοκάλια σε χειροκίνητο αποχυμωτή; Πηγαίνει σούπερ μάρκετ μόνος ή με την καλή του; Έχει κατοικίδιο και αν ναι τι; Τσ- τσ- τσ… μα πρέπει εγώ να τα γράφω;
ΤΟ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑΚΙ ΘΑ… ΛΕΙΨΕΙ ΛΙΓΑΚΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΚΟΠΟΥΛΕΣ.
Θα μου λείψετε πολύ. Ελπίζω να σας λείψω και εγώ… Φυσικά θα είναι για λίγο… Ίσα να τηρήσω τον λόγο που έδωσα στους επιστήμονες, (ότι δηλαδή θα απέχω και από τον υπολογιστή) για να… μην φρικάρω. Είμαι και επιρρεπής.
