ΤΟ ΚΑΙΡΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΕΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ

Ποιές ηλεκτρικές καταιγίδες, ποιοί σεισμοί και ποιες χιονοθύελλες. Πρέπει να αρχίσουν τα κανάλια, σε συνεργασία, να κροουλάρουνε, το «επόμενο χτύπημα του Μιχάλη», για να κλείσουμε τους δέκτες.

Προχτές, η εμφάνισή του στον ΣΚΑΙ με βρήκε απροετοίμαστη. Κανένας μετεωρολόγος δεν είχε πέσει μέσα σε πρόγνωση.

Από τα λεγόμενά του εμπνεύστηκα και ανέβασα κείμενο, στο my lady «αφήνω το παιδί μου να πεθάνει γιατί έχω άλλες υποχρεώσεις». Η μοίρα όμως με χτυπάει χωρίς οίκτο. Σήμερα το πρωί μου την είχε στημένη από την συχνότητα των Οικονομέα – Καμπουράκη. Ο Μιχάλης θέλει, λέει, να φύγει το σάπιο κατεστημένο του ΠΑΣΟΚ!!!!!!!!

Για το μόνο λόγο που μπορώ να βρω ελαφρυντικά, είναι να έχει σαλτάρει και αυτός μετά τα χαράτσια της ΔΕΗ. Μιχάλη μου, δεν είμαι καθόλου καλά και εσύ με οδηγείς στο να παραφερθώ. ΠΩΣ ΤΑ ΛΕΣ ΑΥΤΑ, ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ, με τους ανθρώπους στο Σύνταγμα να περιμένουν να αγοράσουν τζάμπα κρεμμύδια και πατάτες.

Με μισείς, δεν εξηγείται διαφορετικά. Αλλά γιατί μου το κάνεις αυτό. Εγώ ποτέ δεν έγραψα αρνητική κριτική, δεν σχολίασα, μαλλί, κοστούμι, γραβάτα, νυκτερινές εξόδους, δείπνα, κεριά τίποτα. Προσπαθώ να ξεφύγω από σένα, που είσαι στο μεγάλο κανάλι και κατηγορείς το σάπιο κατεστημένο του ΠΑΣΟΚ και πάω ΠΑΠΑΔΑΚΗ.

ΑΚΟΥΩ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΚΟΨΑΝΕ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΓΙΑ 20 ΕΥΡΩ !!!!!!

Λάθος τρομοκράτες «έπιασες» Μιχάλη μου!!!!! Δεν τα άκουσες αυτά γιατί εσύ δοκίμαζες εκείνη την ώρα, την αξιοπρέπεια την τηλεοπτική του Καμπουράκη και του Οικονομέα. Έπρεπε κάπως να σε χειριστούν «στα όρια», λέξη που μάλλον δεν την καταλαβαίνεις… Λοιπόν στον Παπαδάκη, τον Γιώργο, έχει βγει ένας άντρας 46 χρονών ΑΝΕΡΓΟΣ.

Του κόψανε το ρεύμα γιατί δεν είχε 20 ευρώ να συμπληρώσει την διαφορά. Το αντιλήφθηκε με το που γύρισε από πλειστηριασμό γιατί του παίρνουν ένα χωράφι, επειδή δεν δύναται να πληρώσει φόρους ως ΆΝΕΡΓΟΣ!

Μιχάλη συμφωνείς, (να μου το θυμηθείτε θα συμφωνήσει) ότι οι τρομοκράτες είναι συνάδελφοί σου; Αποφασίσατε (σαν;) να ξεκινήσουν να ξεκληρίσουν ανάπηρους, άνεργους και ανήμπορους, να συνεχίσουν με μισθωτούς, συνταξιούχους για να περάσουνε σε μαζική εξολόθρευση πληθυσμού.

ΠΙΑΝΩ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ

Επειδή ήμουνα και ΕΓΩ ΣΤΟ ΑΛΤΕΡ

Καταρχάς την διαβάζω. Χρόνια τώρα. Παρακολουθώ και τις απόψεις της και την επιχειρηματολογία της. Δεν είδα τις δηλώσεις της στην εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη. Διάβασα όμως την αντίδραση στις δηλώσεις της στο κείμενο που υπέγραφε η Αλεξάνδρα Τσόλκα στο Queen με τίτλο «το’ ριξες και πάλι απόψε το φαρμάκι σου».

Πόπη αποφάσισα να γράψω, επειδή σε υπολήπτομαι και την δική μου άποψη για τα γεγονότα. Κατάλαβα ότι η θέση σου είναι ότι το πρόγραμμα του ΑΛΤΕΡ, ήταν ευτελές και κακής ποιότητας…

Η ΘΕΣΗ ΜΟΥ:
Στην ευτέλεια Πόπη, συμμετέχουν πολλές παραγωγές και πρόσωπα καναλιών, με εξαιρετική συνέπεια τα τελευταία 15 χρόνια.

Οι συνάδελφοι εκεί (τεχνικοί και δημοσιογράφοι) είναι βαριά εργαζόμενοι που έχουν καλύψει μάχες, συμπλοκές, πολέμους. Έχουν ξενυχτίσει, έχουν μείνει νηστικοί, έχουν παρατήσει την προσωπική τους ζωή, έχουν κάνει έρευνες, έχουν χτικιάσει πάνω στο μοντάζ, έχουν τρακάρει για να προλάβουν το ξεκίνημα της σύσκεψης, έχουν βάλει «πλάτες, πόδια, φτέρνες, ώμους, κεφάλια» για να κρατηθεί η περίφημη τηλεθέαση εκεί που οι ιδιοκτήτες απαιτούν για να είναι ανταγωνιστικό το μέσο.

ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ «ΕΥΤΕΛΗ» πρόσωπα και παραγωγές, συνέχισες Πόπη μου και εσύ την λαμπρή πορεία σου στο έντυπο που γράφεις. Για την Φαίη έγραφες, για την Τσιμτσιλή επίσης, για την Ρούλα, για τα ελληνικά της Ελένης… δεν έγραφες για την Κική Δημουλά ούτε για τον Λαπαθιώτη. Τηλεοπτική κριτική κάνεις, πολύ ενδιαφέρουσα για μένα, με αφορμή «ευτελή προϊόντα» που σου δίνουν έμπνευση και κάνουν διαβαστερή την στήλη σου.

ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΕΓΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 22 ΧΡΟΝΙΑ, γράφεις μόνο, θα δημοσιοποιήσω σήμερα, τα θέματα που προτείναμε εμείς, οι του ευτελούς προγράμματος (στην εποχή Άλτερ αναφέρομαι) και θα μάθετε τι ζητούσαν οι αρχισυντάκτες.

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΟ ΣΥΡΤΑΡΙ

Ξεκινούσαμε το πρωί που λες και είχαμε να προτείνουμε θέματα όπως: Η Έννοια του πολιτικού κόμματος στον Λένιν (το είχα κάνει εργασία στο πανεπιστήμιο. Το ξέρει και ο Αντρέας Λοβέρδος, ο υπουργός και η Μαρία Καρχηλάκη, γιατί μαζί κάναμε μεταπτυχιακό).

Η Τσόλκα πάλι, έναν Λαπαθιώτη τον πρότεινε κάθε μέρα. Ο Βασίλης Τσατσάνης είχε μια εμμονή με τις ταινίες του Πολάνσκι και του Μπέρκμαν. Συνεχίζαμε με προτάσεις που αφορούσαν, πιο pop θέματα, όπως η γνώμη του Δημήτρη Τσάτσου για την αμφισβήτηση της εξουσίας, η γνώμη του Κώστα Ζουράρη για τις ρίζες των ελληνικών λέξεων (ο ήρωας και το κορόιδο ας πούμε), ο Μartin Sherman και η φιλμογραφία του… (τον περάσαμε ως «θέμα» στην σύσκεψη, όχι με την κανονική του ιδιότητα ως σεναριογράφου, αλλά ως γείτονα της Μιμής Ντενίση που θα μας μιλούσε για τις άγνωστες πτυχές της ζωής της!!!).

Στην αίθουσα συσκέψεων πάντα, μα πάντα, μια κουβέντα με αφορμή το βιβλίο του OSSOWSKI με τίτλο «ταξική δομή και συνείδηση» την πιάναμε, ο Παπούλιας επέμενε να στηρίξουμε αφιέρωμα στον Μπέκετ, η Τσόλκα αντιδραστικιά, εγώ πάλι ρώτα όποιον θέλεις, στην Άννα την Συνοδινού τηλεφώνησα τον πρώτο χρόνο που πήγα στο «Μπλα – Μπλα» και μου πήρε τρία τέταρτα να της μεταφράσω ότι το «μπλά – μπλά» δεν ήταν γλωσσοδέτης αλλά τίτλος εκπομπής.

Εμείς λοιπόν αν και πηγαίναμε με ατζέντα θεμάτων του ρεπορτορίου της κουλτούρας, της αγωγής, των σπουδών και του κύκλου μας, επέμεναν ότι για λόγους ανταγωνισμού θα έπρεπε να συζητήσουμε την καριέρα της Ρίας Αντωνίου, να περάσουμε σε ανατομία της εικόνας του δεύτερου μωρού της Ελένης, αν έμοιαζε περισσότερο σε εκείνη, στον σύζυγο ή στην θεία, να κάνουμε αστεία με τα βρακάκια μας…

Σε αυτό το τελευταίο ο Παπούλιας δεν σήκωνε μύγα στο «σπαθί του», ούτε ο Πυριόχος, ούτε η Τσόλκα, ούτε εγώ… Ποτέ δεν είχα ρωτήσει την Αλεξάνδρα να μου πει τι χρώμα βρακάκι φορούσε το πρωί, ούτε εκείνη εμένα. Αλλά για τηλεοπτικούς λόγους ανταγωνισμού, το συζητούσανε αυτό η Σταματίνα με την Φαίη.

Έτσι κάπως πορευτήκαμε τρία χρόνια στο Άλτερ να πηγαίνουμε εννιά το πρωί να φεύγουμε μία τα ξημερώματα από τα μοντάζ, με προπέλες στα τακούνια, για να χωρέσουμε σε ένα πρόγραμμα που το χαρακτηρίζεις ευτελές από την Αννα Συνοδινού και τον Martin Sherman, έως όλους, μα όλους τους πρωταγωνιστές που αποθέωνες συμπεριλαμβάνοντάς τους στην δική σου εξαιρετική στήλη.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο, για πολλούς που έχουν την τύχη να ζήσουν χωρίς να τους χτυπάει η agb την πόρτα κάθε πρωί στις επτά παρά τέταρτο, η οποία (agb) αποφάσιζε για τα δίδακτρα του σχολείου των παιδιών, το νοίκι του σπιτιού, τα κοινόχρηστα, την περίθαλψη των γονιών, να παρακολουθούσαν την ζωή ανθρώπων που υπηρετώντας ένα «ευτελές» για κάποιους επάγγελμα, έχουν υποφέρει πολλά ανθυγιεινά.
Σε προσωπικό επίπεδο, η εμπειρία μου στο Άλτερ, για πάρα πολλούς λόγους ήταν εμπειρία ζωής που με τροφοδότησε με καινούργιους φίλους ζωής, που με οδήγησε να γράψω ένα βιβλίο, που με βοήθησε να προβάλω τις συνεντεύξεις μου, που πιθανόν ποτέ να μην είχαν βρει χώρο, τηλεοπτικό, να προβληθούν. Στην τελική… το τελευταίο λόγο έχει ο αναγνώστης, ο τηλεθεατής, ο επισκέπτης.

Με πολύ σεβασμό σε ό, τι ευτελές επιλέξατε να διαχειριστείτε για να επιβιώσετε, σας αφήνω με λατρεμένη φράση του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ (του δάσκαλου του Μέγα Αλέξανδρου) ΤΥΧΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΥΝΑΝΤΑΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.