Και …
(Χτυπάει όποτε γουστάρει… ο Σχιζο Μπαρμπέρης )
ΚΑΥΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ …
Αφεντικό… κάτσε να σου πω… να σε ξε-αγχώσω! Ξέρεις, έχω εκτιμήσει ότι είσαι πολύ διακριτικός και δεν με ενοχλείς ακατάλληλες ώρες, παρά τις καταιγιστικές εξελίξεις στον μιντιο – κοσμό μας…
Καταρχήν, θα σου το πω απότομα: Η Μενεγάκη πάει Μαλδίβες. Το ξέρω, είχες πολύ μεγάλη αγωνία. Δεν είσαι ο μόνος. Εμείς στο σπίτι αναρωτιόμασταν επί σειρά ημερών << Πού θα Αναστήσει η Ελένη; >> Μόλις ανακοινώθηκε από τα περιοδικά ότι < πάει Μαλδίβες >, κλείσαμε και εμείς να πάμε ΔΙΜΗΝΙΟ. Ναι, σου το ορκίζομαι! Τι τώρα, πλάκα σου κάνω;
Το επόμενο τεράστιο θέμα που < κλείδωσε > είναι το μπλέξιμο με τον < ΟΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΡΒΕΡΗ >! Τι με κοιτάς; Ο ΚΑΡΑΒΑΡΒΕΡΗΣ είναι ένας < οίκος >. Διάφοροι μεσο – κοσμικοί κύκλοι, υποστηρίζουν ότι είναι αναγνωρίσιμος < οίκος >. Γράφω < μεσο – κοσμικοί >, διότι εγώ δεν ενθυμούμαι στα ρεπορτάζ του δελτίου ειδήσεων του ΣΤΑΡ να αποκαλύπτει ο ρεπόρτερ Ιορδάνης ότι το νυφικό της κυρίας Τζιτζιμπίρα είναι <Καραβαρβέρη>!
Από < ΚΑΡΑ > έχω γνωστούς και διάσημους… Ας πούμε,
ΚΑΡΑ – ΚΙΤΣΟ (έχω ακούσει)
ΚΑΡΑ – ΜΠΕΛΑ (μία και δύο; Συνέχεια μιλάμε για τα αξεσουάρ του!)
ΚΑΡΑ – ΒΑΡΒΕΡΗ… ΌΧΙ!
Το συγκεκριμένο όνομα το ακούω ξαφνικά όταν η Τσιμτσιλή, αφού μίλησε με την Ευγενία Μανωλίδου, αποκάλυψε ότι το νυφικό που θα φορέσει η Ευγενία θα το σχεδιάσει ο γνωστός (;;;) οίκος < Καραβαρβέρη >!
Η πρώτη αντίδραση ήταν ότι το ζεύγος Μανωλίδου – Γεωργιάδη επιθυμεί να μην προκαλέσει το κοινό με εκκεντρικά λούσα και για αυτό το λόγο οι ίδιοι επέλεξαν να παντρευτούν < ανοιχτά > στον < Άγιο Κωσταντίνο > Γλυφάδας και να φορέσουν νυφικό από τους < Καραβαρβέρη >. Μέχρι εδώ, όλα καλά.
ΤΟ ΝΥΦΙΚΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΟΡΗΓΙΑ… <ΚΑΡΑΒΑΡΒΕΡΗ>
Την επόμενη μέρα, μάθαμε ότι η υπεύθυνη του οίκου νυφικών εξήγησε ότι το νυφικό της κυρίας Μανωλίδου δεν θα είναι δώρο του οίκου, αλλά θα δοθεί σε καλύτερη τιμή. Φυσικά και υπήρξε διασταύρωση της είδησης. Το ίδιο έσπευσε να απαντήσει και η κυρία Μανωλίδου. Πάντως, ως < κομμώτρια > αν με επέλεγε η Ευγενία να της κάνω την < κουάφ >, θα της προσέφερα και οκτώ μήνες δωρεάν το < μπικίνι >. Έλεος! (που λέει και η Νάντια Μπουλέ). Σε ένα γάμο τι κοιτάει ο κόσμος; Την νύφη και το νυφικό. Όσο για το γλέντι μετά; Καλά κάνουνε τα παιδιά και δεν κάνουνε τίποτα. Εγώ, το πολύ πολύ να συνιστούσα ένα < κουμ – κουάτ > στο πόδι, έξω από την εκκλησία, μια τουλουμπίτσα για την λιγούρα και…τέλος!
<< ΔΥΣΚΟΛΟ... ΤΡΕΝΟ Ο ΠΡΩΙΝΟΣ ΚΑΦΕΣ >>
Είπε η Έμη Λιβανίου, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Real news, σχολιάζοντας την επιλογή της Βίκυς Καγιά: << Αποτυγχάνει στην πρωτιά πολλά χρόνια, από την εποχή της Ελένης Μενεγάκη... >>
<< Και η Ελεονώρα Μελέτη >>; την ρώτησαν. << Θυμάσαι εσύ να έκανε καμιά πρωτιά>> ;
Προφανώς, σχολιάζω εγώ, το 12,5 % που έχει κερδίσει ως συνολική τηλεθέαση μέχρι στιγμής η Ελεονώρα < τσούζει >. Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί θα πρέπει η Εμη για ακόμη μία φορά να δημιουργεί αντιπάθειες, κρίνοντας την προσπάθεια συναδέλφων της. Δεν είναι η Έμη Λιβανίου ούτε σύμβουλος προγράμματος, ούτε διευθύντρια ψυχαγωγικού , ούτε στέλεχος καναλιού. Όταν είδα και στο yupi.gr την αντίδραση στενού συνεργάτη της Ελεονώρας, ο οποίος δήλωσε ότι η Έμη Λιβανίου της είχε τηλεφωνήσει για περαστικά πριν μπει στο χειρουργείο και λίγες μέρες μετά πληροφόρησαν την Μελέτη άνθρωποι του σταθμού ότι η Εμη είχε αυτοπροταθεί για τον < καφέ >, σκέφτηκα πόσο στ’ αλήθεια στοργικός είναι ο κόσμος των μίντια και πόσο ανιδιοτελείς σχέσεις ευδοκιμούν;
ΤΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ!
<< ΤΕΜΑΧΙΣΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ >> !!
Με αυτό τον τρόπο με καλημέριζε ο Γιώργος Αυτιάς την Μεγάλη Δευτέρα το πρωί! Τον < έπιασα > στο ζάπινγκ την στιγμή που βούρτσιζα τα δόντια μου. Γύρισα με μιας στους < ΚαμπουροΟικονομέες > και είδα σε γκρο – πλαν ΕΝΑΝ ΚΑΡΧΑΡΙΑ, ζάπαρα στον ΑΝΤ1, όπου ο Γιώργος Παπαδάκης ευτυχώς έφτιαχνε πασχαλινά τσουρέκια. Επειδή δεν είμαι προκομμένη, ξαναζάπαρα στον Αυτιά, ο οποίος είχε περάσει στο < κεφάτο> θέμα << άνοιξαν τον τάφο και πήρανε από τον νεκρό το μαντηλάκι του >> (!!!) Ο σχολιασμός αφορούσε στο κατά πόσο τις < μέρες με πανσέληνο > γίνονται μάγια, οπότε ορισμένοι, μμμ… εκκεντρικοί τύποι ανοίγουν τάφους και… ψάχνουν για σουβενίρ από πτώματα (μπρρρρ!). Ήταν βέβαιο ότι, αφού είχα λύσει το θέμα με το < πού θα περάσει η Μενεγάκη της γιορτές του Πάσχα >, το επόμενο μεγάλο υπαρξιακό θέμα που με κατέτρεχε ήταν < τι γίνονται τα σάβανα των νεκρών; > Στα < καπάκια > και αφού ο Γιώργος Αυτιάς, καθώς δεν ένιωθε ότι μπορούσε να υπάρξει απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα < ποιος πήρε το μαντηλάκι του νεκρού >, < έκλεισε > την σύνδεση και πήγε Θεσσαλονίκη για να φτιάξει…τσουρέκια με τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης!!! Μετά, εγώ, στα μουλωχτά, πήγα στο ράφι, πήρα ένα μπουκαλάκι με βαλεριάνα σε σπρέι, έκανα δύο φσουτ φσουτ και είπα να ξεκινήσω την μέρα μου με… λιγότερη ενημέρωση …(πώς από το αλυσοπρίονο μπήκαμε στον τάφο για το μαντηλάκι και βγήκαμε στα τσουρέκια, δεν το κατάλαβα…)
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΟΚΛΗΣ για τα αισθήματα και την Τέχνη
Μπράβο στους Θοδωρή Βαμβακάρη και τον Τάκη Γιαννούτσο! Χίλια Μπράβο! Συνάντησαν τον Κώστα Τσόκλη και δημοσίευσαν μία εξαιρετική κουβέντα στις Κυριακάτικες Εικόνες που κυκλοφορεί με το < Έθνος της Κυριακής > (αφορμή η έκθεσή του, που θα διαρκέσει έως τις 31 Μαΐου).
Κώστας Τσόκλης: << Εκφράζομαι... και αηδίες. Τίποτα δεν εκφράζεις. Η τέχνη σου εκφράζει. Έχω μια φράση στο ατελιέ μου, που δεν την έχω πει σε κανέναν μέχρι τώρα. (Η τέχνη δεν εκφράζει αισθήματα, παράγει αισθήματα)
Πιστεύω στο αρχαίο ρητό << Σοφόν το σαφές >>. Ό,τι θέλω να πω θέλω να είναι κατανοητό. Οι έξυπνοι άνθρωποι είναι ξεκάθαροι. Οι βλάκες θαμπώνουν τα πράγματα. Υπάρχει ένα κομμάτι Ελλήνων που είναι καταπιεσμένο από δύο άλλους πολιτισμούς. Ο ένας είναι ο αμερικανίζων και ο άλλος ο βαλκανίζων. Μένει μια μικρή ομάδα η οποία αναλώνεται με το να υπερασπίζεται τα δίκαια εκείνα που μένουν να τους καταπιούν μια μέρα. Για να φανούμε δίκαιοι και σωστοί, υποστηρίζουμε πράγματα που θα είναι μια μέρα μοιραία για μας. Αυτά είναι που θα μας καταστρέψουν…
Ο Κώστας Τσόκλης, ο εικαστικός που εκθέτει < ζωντανά > έργα αναδεικνύει μια φράση από ένα ποίημα του Κατσαρού << Αντισταθείτε σε αυτούς που λένε (Δόξα σοι ο Θεός ) >>. Τώρα αναρωτιέμαι ποιος θα δει αυτά που φτιάχνω και γιατί. ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΒΡΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΑΝΟΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ. ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΛΑΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΟΒΕΡΗ ΠΙΕΣΗ ΠΟΥ ΑΣΚΟΥΝ ΠΑΝΩ ΜΑΣ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ…
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΠΙ-ΚΟΥ-ΤΙ
Τον καταλαβαίνω τον στίχο του Κατσαρού << Αντισταθείτε σε όσους υποστηρίζουν το Δόξα σοι ο Θεός >>. Ο ύμνος στο μεταφυσικό έχει κατά την γνώμη μου την ισχύ της παραίτησης από την προσπάθεια για εξέλιξη και ανατροπή. Θα μου πεις < πώς γίνεσαι Τσόκλης, όταν δεν μπορείς να σχεδιάσεις ούτε κουμπότρυπα; > Σωστό. Αλλά δεν σου ζητάω να γίνεις… μουσικός, ζωγράφος, γλύπτης. Ξεκίνα από το να σχεδιάζεις διακοπές πασχαλινές, μακριά από κανόνες και σύμβαση. Μπορείς να κάνεις τις μικρότερες εκπτώσεις στην επιθυμία σου για διακοπές; Τι είναι Πάσχα; Δες το λίγο σαν < πέρασμα > στην ζωή που δεν έχεις! Πάσχα δεν είναι τα κρεμασμένα από τσιγκέλια ζώα που θα γεμίσουν τα πλάνα στα κανάλια. Ας πάρουμε την ζωή μας, έστω μια φορά, λίγο αλλιώς. Δεν εξαντλείται η έμπνευση στην μαγειρική των πρωινάδικων, ούτε η τύχη μας < εγκλωβίζεται > στις προβλέψεις των τηλεοπτικών αστρολόγαν. Υπάρχει ζωή, ξέρεις, που σε γουστάρει και που περιμένει να της δώσεις το < φιλί της Ανάστασης > .
( Και μια απάντηση στην φίλη Εύη Δρούτσα)
Εύη μου …Γνωρίζω πόσο φαν είσαι του < μπικουτί > ..Όμως ως φίλη και συναγωνίστρια , πρέπει να καταλάβεις ότι το < μπικουτί > δεν μπορεί να είναι για χόρταση ..θα με βαρεθείτε ..Επιτέλους τώρα που …έχω ΚΑΙ προσωπική ζωή …ΜΗΝ με < δίνετε στεγνά > …από < αέρα > ….
–Ο ΣΧΙΖΟ ΜΠΑΡΜΠΕΡΗΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΝΑΥΣΙΚΑΣ
Ξουρίζει ο Μάκουλας. Παπαδόσηφος το χοντρό.
-«Ύδωρ θολερόν και απαίδευτον ψυχήν ου δει ταράττειν»!
Χραατς! (Ξώφαλτση στην καρωτίδα)!
-Σιγααά, ρε Μάκουλα, μ’ έσφαξες ρε!
-Καλά σού ΄κανα, να μάθεις να μην ειρωνεύεσαι τον Ισοκράτη!
-Μα δεν…
-Σκάσε! Έτοιμος να γελάσεις ήσουνα. Δε φτάνει που σάς μαθαίνω και πέντε πράγματα ΄δω μέσα να πούμε…
-Ρε ΜΑΛΑΚΑ, σού τελειώσανε τα χάπια;; Και τι σημαίνει αυτό που ΄πες, δηλαδή; Μήπως το ΄πε ο Λαζόπουλος;
-Ρε άντε γαμήσου! Φύγε από δω! Ουστ! Κοπρίτη!
-Άμα ξανάρθω, ρε, να βγω με κομπινεζόν στο Σύνταγμα!
-Στ΄ αρχίδια μου!
Κάπως έτσι έχασα σήμερα από πελάτη το Μπάμπη τον ξανθό. Ο οποίος τον ψιλοπαίρνει, κι έρχεται σε μένα να τον ξουρίζω, ότι και καλά έρχεται σε μπαρμπέρη, ότι είναι, πώς το λένε, στρέητ ρε παιδί μου. Να κρύψει το πουστριλίκι του, να «θολώσει τα νερά». Έλα όμως που τον κράζει το αδερφάτο, επειδή δε βγαίνει να το δηλώσει φόρα – παρτίδα, τον κράζουν και οι πελάτες οι δικοί μου. Τα «αρσενικά». Οι «καθώς πρέπει», ας υποθέσουμε…
Τέλος πάντων, αφού δεν έκατσε να τού το εξηγήσω, θα φάτε την ‘ξήγα στη μάπα εσείς! Έχουμε και λέμε: «Νερό θολωμένο και άνθρωπο απαίδευτο, δεν πρέπει κανείς να τα ταράζει»! Ο γίγας ο Ισοκράτης τη ‘μολόγησε αυτήν τη Θεία κουβέντα. (Τον οποίο, παρεμπιπτόντως, δεν ξέρω αν τον βάλανε να ζητιανέψει την ψήφο τού Μπάμπη, με πιθανό σλόγκαν: ‘Δεν θόλωσα ποτέ τα νερά, ψηφίστε με’.)!
Σακουλεύτηκες; ΜΗΝ ταράζεις ποτέ θολωμένα νερά! Τι θα πει «γιατί», ρε ανυπόστατε; Διότι μπορεί να βρεις από σκατά, μέχρι κανένα αλλόκοτο ψόφιο πλάσμα, σαν κι εσένα! Θα μού πεις, τώρα, «κι αν βρω διαμάντι»; Μπράβο, μαλάκα μου! Αιώνιε, απύθμενε μαλάκα, που θα προτιμήσεις να κολυμπάς μια ζωή στα κόπρανα, για να βρεις ΕΝΑ διαμάντι, το οποίο ΑΝ βρεις, θα έχεις γίνει ένας σιχαμένος πορνόγερος και θα το βάλεις λοξά στον πάτο σου, αντί να διαλέξεις τα καθάρια νερά τής Ζωής να κολυμπήσεις! Για την Ιθάκη ρε, που μπορεί να μην αντικρύσεις ποτέ, αλλά θα βγεις ΚΑΘΑΡΟΣ από το κολύμπι σου, όχι σκατωμένος! Το πνεύμα θα ταξιδέψει για το «αλλού» αμόλυντο, όχι μ’ ένα καταβρώμικο διαμάντι για προίκα. Και θα έχει παιδευτεί. Α, εδώ παίρνουμε αμπάριζα για το άλλο σκέλος: «Άνθρωπο απαίδευτο…» Ναι… Αυτόν, γιατί να τον ταράξεις; Εκ κοράκου, «κρα» θα λάβεις. Τίποτα δεν έχει να σού δώσει ο εκ πεποιθήσεως απαίδευτος… Θα σού πάρει! Το χρόνο σου! Βδέλλα είναι ο τύπος! Το να σού κλέψει λίγο, έστω λίγο από το χρόνο σου, δίνει νόημα στην ανύπαρκτη ύπαρξη του. Οπότε, προσπερνάς, εκτός αν… ο απαίδευτος είναι από ατυχία έτσι και συ αρκετά σοφός για να κρίνεις ότι αξίζει ν΄ ασχοληθείς μαζί του, να τον παιδέψεις.
-ΖΗΤΩ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΕΡ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΩΣ ΚΡΥΦΟΠΟΥΣΤΑΡΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΑΚΟΓΑΜΗΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ!
-ΖΗΤΩ ΤΑ ΚΑΛΟΑΚΟΝΙΣΜΕΝΑ ΞΟΥΡΑΦΙΑ!
-ΖΗΤΩ (στη λήγουσα ο τόνος) ΤΑ ΜΑΓΟΥΛΑ ΣΑΣ!
Αυταά! Φιλάρες!
-Α! ΖΗΤΩ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ!
