«Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΤΑΙ…ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ»

Λίγο πριν κλείσει το τσαντίρι ο Λάκης Λαζόπουλος, είχα εισερχόμενη κλήση στο κινητό από το γιό μου. Είναι στο Μόναχο. Σπουδάζει. Μου είπε τα νέα του επιγραμματικά. Του μιλούσα και έβλεπα Λάκη.

Σε φουλ σκριν η φωτογραφία του παιδιού που χάθηκε στο σεισμό. Οι τσαντιριώτες αλλάζουν βλέμμα και ύφος. Ο Λάκης αρχίζει το τραγούδι…

Η μουσική του Σπανουδάκη γεμίζει το δωμάτιο. «Η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται… μάτια μου»… Ακούω το παιδί μου στην άλλη γραμμή, βλέπω Λάκη και φλασάρω στην μάνα του Βασίλη, στο βλέμμα του Βασίλη και… χωρίς να το θέλω μπαίνω στο τριπ…

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ – ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ  ΚΑΙ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Στο τσαντίρι του Λάκη χώρεσαν ΟΛΑ, όσα στριφογυρνάνε στην σκέψη μας. Από τον Παυλίδη και τα σκάνδαλα που έγιναν «γαργάρα», την Φαίη και το «ΑΙΓΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ», την Έφη Σαρρή και τις αγωγές, το «ρητορικό ταλέντο» του Γιώργου Παπανδρέου, την εμμονή των καναλιών και των εντύπων για την φερόμενη μεταγραφή του Λαζόπουλου, τον κουρασμένο πρωθυπουργό, τους κουκουλοφόρους και το άσυλο, τους φρουρούς των «επωνύμων», τον θυμό των πολιτών για την κατάντια όσων διαχειρίστηκαν την εξουσία, μέχρι τον θάνατο, την απώλεια, την απόγνωση και το πένθος…

Οι ίδιοι άνθρωποι που γελούσανε, που έδειχναν ξένοιαστοι, που λεδειχναν ότι διασκέδαζαν -και διασκέδαζαν-, ήταν οι ίδιοι που πένθησαν το επόμενο δευτερόλεπτο με την ίδια ένταση συναισθήματος στο τσαντίρι του Λάκη. Για διαφορετικό λόγο τραγουδούσαν στην μέση της εκπομπής και για διαφορετικό λόγο τραγούδησαν στο φινάλε. Ξεκίνησαν να τραγουδούν με αφορμή την κατάντια μιας εξουσίας, που ψάχνει απεγνωσμένα να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο του Παυλίδη, και  κατέληξαν να πενθούν τραγουδώντας το νεκρό αγόρι.

Το «τσαντίρι» είναι  Έλληνας – μικροαστός. Είναι: Μεγαλόψυχος και παγαπόντης, είναι κατεργάρης και ευφυής, είναι κουτσομπόλης και γενναίος, είναι περήφανος και τρυφερός, είναι χολερικός και συμπονετικός, είναι σαρκαστικός και μικροπρεπής, αλλά… την στιγμή την μεγάλη, την στιγμή του αποχαιρετισμού, την στιγμή του μεγάλου πόνου… μπορεί να ξεχνάει τα πάντα και να γίνεται μια αγκαλιά.

Ο Έλληνας είναι μοναδικός στο να μπορεί  να ρίχνει με την ίδια ένταση «καντήλια» στην Παναγιά και με την ίδια ένταση να την τιμά… Αυτόν λοιπόν τον περίεργο ανθρωπότυπο, του Έλληνα, ο Λάκης μπορεί να τον εμφανίζει στην τηλεόραση και να τον αποθεώνει… αποκαθηλώνοντάς τον. 

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΤΑΙ… ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

Να θυμηθούμε, μέρες που είναι, τους χαμένους στην Ρικομέξ (και το μαχαίρι που δεν βρήκε ποτέ το κόκαλο…). Να θυμηθούμε τα Ίμια. Να θυμηθούμε το Sea Diamond, που  δεν έχει ακόμη ανελκυστεί (πλησιάζει και η επέτειος από την βύθισή του). Να θυμηθούμε όλα τα θύματα, νεκρούς και ζωντανούς, που περιμένουν καρτερικά απαντήσεις από μια πολιτεία που διαφεντεύεται από εκείνους που κάνουν όλους εμάς να νιώθουμε πολλές φορές γελοίοι, πολλές φορές γραφικοί, πολλές φορές ανήμποροι, πολλές φορές χαμένοι, πολλές φορές μαλάκες, πολλές φορές τριμάλακες. 

Ξέρεις τι νοιώθω τελικά; Ότι ψάχνουμε απεγνωσμένα αρχηγό, κάποιον που να εμπνεύσει… Μου θυμίζουμε, ως πολίτες, τις πικραμένες γκόμενες που… περνάνε χρόνια πολλά συμβιβασμένες με «ολίγον από σχέσεις» από τον φόβο μην ξεμείνουν -και τελικά… η ζωή περνάει και χάνεται, παντρεμένη με την σύμβαση.

Πάντως Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ…

Αυτό μού είπε, αφεντικό, στο γραφείο ένα γειτονάκι, συνάδελφος δημοσιογράφος, ο Παναγιώτης Τάτσης. Τα γραφεία μας σχεδόν δίπλα, έρχεται και συχνά – πυκνά καπνίζουμε παρέα ένα τσιγάρο και τα λέμε. Το γράφω όπως μου το είπε, γιατί έχει δίκιο. Η Ζωή υπάρχει και η τηλεόραση έχει σταματήσει να την παρακολουθεί. Ίσως γιατί οι άνθρωποι της τηλεόρασης  είμαστε έγκλειστοι και ως έγκλειστοι δεν έχουμε προσλαμβάνουσες. Η Ζωή προχωράει και η τηλεόραση αντί να την παρακολουθεί, μοιάζει «παλιακιά»… Παλιακές συνταγές, κουρασμένα πρόσωπα, παλιακά θέματα και έλλειψη έμπνευσης.

Πόσο θα θέλαμε στ’ αλήθεια να σταματήσει η τηλεόραση να μυρίζει ναφθαλίνη;  

ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΥ.

  1. Δεν έχει υπογράψει ακόμη ο Νίκος Ευαγγελάτος με τον ΑΝΤ1 ανανέωση συμβολαίου.
  2. Δεν υπάρχουν εξελίξεις και για το τι θα κάνει η Τατιάνα Στεφανίδου την επόμενη σαιζόν.
  3. Δεν υπάρχει καμιά νεότερη πληροφορία για το τι θα κάνει η Ευγενία Μανωλίδου την επόμενη σαιζόν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα παντρευτεί τον Άδωνη τον Ιούνιο.
  4. Δεν γνωρίζουμε ακόμη τι θα γίνει με την Σοφία Αλιμπέρτη, αλλά πληροφορίες θέλουν το κανάλι να εξετάζει επέκταση της ενημερωτικής ζώνης με Σπύρο Χαριτάτο και Γιώργο Καραμέρο.
  5. Πυρ- καγιές άναψε στον τομέα της ενημέρωσης του ΑΝΤ1, το ποσό που δημοσιοποιήθηκε και που φέρεται ότι «έκλεισε» ως συμφωνία για τον πρωινό καφέ η Βίκυ Καγιά. Σου λένε οι άνθρωποι ότι, την στιγμή που πρέπει εκείνοι να σφίξουν τις ζώνες και να κλείσουν τις βρύσες, το κανάλι δίνει λεφτά με «το τσουβάλι» αλλού… Πάντως, έμαθα ότι η κυρία Καγιά έχει πολύ ωραίες ιδέες για τον καφέ. Πρότεινε να υπάρξουν στήλες για οικολογία, διαδίκτυο και εναλλακτικές μεθόδους άθλησης.
  6. Η ημερομηνία που θα βγει στον αέρα ο πιο καινούργιος καφές παραμένει ακόμη μυστική.
  7. Νύχτες ξάγρυπνες περνώ για το εάν και πότε μπορεί να κληθεί η Ελένη Μενεγάκη για να κάνει «σκόντο» στο μισθό της.
  8. «Ψύχραιμα» τίζερ ειδήσεων βλέπω στον «αέρα» του ΑΛΦΑ. Για τον παρουσιαστή επιφυλάσσομαι. Οι μετρήσεις προς το παρόν είναι ευοίωνες.
  9. Ευτυχώς που ενημερώθηκα από το δελτίο ειδήσεων του ΣΤΑΡ για το αν η Μάρω Λύτρα επέστρεψε ή όχι το τζιπ που της χάρισε ή δεν της χάρισε η «πρώην» σχέση της.
  10. Μετά το Πάσχα οι «μιντιακές» καραμπόλες.