ΟΙ ΑΜΟΝΤΑΡΙΣΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ
Χρόνια πολλά σε όλους τους Νίκους, τους Νικόλαους, τους Νικολιούς, τους Νικολάδες, στις Νίκες, τις Νικολέττες αλλά και στις Λέτες. Στον καπετάνιο Νικολή που έκανε σουξέ ως «Ντερτιλής» δεν περιμέναμε την γιορτή του για να τον μνημονεύσουμε… Θυμηθείτε τον Νίκο ή την Νίκη που βρίσκεται δίπλα σας, δίνοντας ευχές. Αν επιμείνετε να κάνετε δώρο ας γίνετε φέτος ανατρεπτικοί. Ζητήστε να συμμετέχετε στην πληρωμή ενός λογαριασμού ΔΕΚΟ ή στα κοινόχρηστά του. Η κίνησή σας θα εκτιμηθεί, τόσο που θα ξανανοίξουνε τα σπίτια οι συμπεθέρες να μοιράζουν καρυδόπαστα. Αν συμμετέχεις στο 50% της πληρωμής της ΔΕΗ του κουμπάρου, κερδίζεις δυο κομμάτια καρυδόπιτα, ένα ποτηράκι amaretto και καθαρίζεις με κίνηση που θα έχει ανταποδοτική αξία γιατί κάποτε θα φτιάξει η δική σου πεθερά γαλατόπιτα για να την φάει ο κουμπάρος που θα πληρώσει την δική σου ΕΥΔΑΠ.
ΜΕΤΑ τις ανατρεπτικές προτάσεις του Μπικουτί για δώρα την περίοδο των εορτών ας κουβεντιάζουμε τα ΚΑΥΤΑ νέα της επικαιρότητας.
ΓΥΡΙΣΑ μετά από τρεις μέρες στην ΓΕΡΜΑΝΙΑ και κάθισα σαν πιγκουΐνος ντυμένη για να παρακολουθήσω τα συνταρακτικά νέα της σόου μπιζ.
«Πιγκουίνος» ντύθηκα γιατί έφυγα από τους 26 βαθμούς υπο σκιά και μετά από 2 ώρες δρόμο βρέθηκα στους -10!!! Χιόνι, πάγοι, κρύσταλλα, συννεφιά, έλκηθρα, καμπανάκια χριστουγεννιάτικα, ζεστό κόκκινο βαυαρικό κρασί, τζάκια, σκυλάκια ντυμένα με γούνινα παλτά… Κρύο!!! Επέλεξα λοιπόν χνουδωτά παπούτσια με τρίχες μακριές, μια γούνα της γιαγιάς που είχε να δει το φως της μέρας τουλάχιστον είκοσι χρόνια, ένα καπέλο γούνινο που είχα αγοράσει κάποτε από την Αράχωβα, γάντια και κάτι καλσόν ισοθερμικά με χνούδι που φορεμένα δύο μαζί σου επιτρέπουν να έχεις αίσθηση στα δάχτυλα όταν περπατάς στους πρόποδες των Αλπεων. Κάπως έτσι ντυμένη ξάφνιασα ένα πόνυ που περίμενε καρτερικά σε μια γωνιά του δρόμου του Freising να πάει βόλτα τα παιδάκια. Με είδε το ζώο ξαφνικά και με πέρασε για αρκούδα… Σταμάτησα του συστήθηκα ως πιγκουΐνος και του έδωσα μισό μήλο για να συνέλθει από το σοκ… Με αυτή την Χριστουγεννιάτικη περιβολή, έπιασα Αθήνα χθες το μεσημέρι. Έχω μόλις, λοιπόν, ακουμπήσει την γούνα της γιαγιάς στον καναπέ και…. ανοίγω τηλεόραση…
«ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΜΕΝΕΓΑΚΗ» δοσμένο με τόσο επαγγελματικό τρόπο από τον Μιχάλη Ροδόπουλο με καθηλώνει. Κάθομαι στο κρεβάτι με τα πόδια ακόμη φυλακισμένα στις γούνες!!! Πήγε λέει η Ελένη και ο Ματέο σε κοσμηματοπωλείο…«Τι μου λες;;;»
Η εξιστόρηση κόβεται για να περάσουν σε διαφημίσεις. Εκμεταλλεύομαι τον χρόνο και τηλεφωνώ στην Ερη. Ήθελα να της ανακοινώσω ότι επέστρεψα και ότι ο Ροδόπουλος έχει αποκλειστικό ρεπορτάζ από την βιτρίνα του κοσμηματοπωλείου. Η Ερη με σνόμπαρε λέγοντας ότι περιμένει να δει Πανόπουλο στον Αλφα για να ακούσει ζώδια. Εγώ αφού άκουσα 32 τρειλερ με βιβλία και τραγούδια… Παρέμεινα στην ίδια θέση , κάνοντας σχεδόν σάουνα… αλλά δεν έβγαζα κάλτσα, συνταραγμένη από την είδηση. Το ρεπορτάζ συναρπαστικό… Πήγανε λέει δυο τους σε κεντρικό δρόμο του Κολωνακίου. Μπήκανε σε έναν κοσμηματοπωλείο πολύ γνωστό… όπου «υποψιάζεται» ο Μιχάλης Ροδόπουλος ότι μείνανε είκοσι λεπτά!!! Μετά φύγανε από την μπροστινή πόρτα, όπου τους εντόπισαν και οι φωτογράφοι. Σε λίγες μέρες θα λανσαριστούν οι φωτό… ΠΩ! ΠΩ! Μεγαλώνει η αγωνία!!! Δεν αναπνέω καν.
Περιμένω τις απαντήσεις στις ερωτήσεις . «Πήρανε βέρες; Πήρανε βραχιόλι; Πήρανε μονόπετρο; Ποιος το πήρε σε ποιόν; Και οι δύο; Ο ένας μόνο; Ο ένας διάλεγε και η άλλη έβλεπε; Εκείνη διάλεξε και ο άλλος έβλεπε; Μήπως δεν διάλεξαν μονόπετρο αλλά σιρέ; Εκεί κάπου θέλω μεταφυσικά να παρέμβω…
«Είναι δυνατόν να διαλέγεις διαμάντι σε είκοσι λεπτά;;; Σε είκοσι λεπτά δεν καταλήγεις ούτε σε κυλόττα». Ευτυχώς κάποια στο πάνελ λέει την μαγική λέξη «γούρια». Εκνευρίζομαι γιατί υπάρχει πάντα και υπομονή που εξαντλείται. Είναι δυνατόν ένας Ματέο να κατέβηκε με την αγαπημένη του που είναι η Ελένη για να χαζέψουνε πεταλάκια και ρόδια; Τι είναι ο άνθρωπος αργόσχολος; Δηλαδή σόρυ, κύριε Ροδόπουλε θα έλεγα εγώ στο «je t’ aime» μου, να πάμε «αμπιγιέ» σε κοσμηματοπωλείο για να διαλέξουμε μαζί «καμπανάκια» για τους φίλους και συνεργάτες; Εκεί κάποιο κορίτσι στο πάνελ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ρωτάει, μήπως αρραβωνιάζονται; «Α -ΠΑ -ΠΑ, δεν πρόκειται να αρραβωνιαστεί ακόμη η Ελένη». Ο Μιχάλης Ροδόπουλος είναι απόλυτος. «Γιατί»; Θέλω να ρωτήσω εγώ που ακόμη κρατάω την ρομαντική Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα των Αλπεων, αλλά δεν είμαι στο πάνελ. «Δεν θέλει η Ελένη», απαντάει ο δημοσιογράφος από μόνος του. Φυσικά το ρεπορτάζ παρέμεινε ανολοκλήρωτο. Δεν μάθαμε τι φορούσε εκείνη. Αν πήγε με τις ίδιες μπότες που φόρεσε στο αποκριάτικο πάρτι του Αμερικάνικου σχολείου, πως είχε τα μαλλιά της, τι κραγιόν είχε επιλέξει, τι φορούσε ο Ματέο, τα παπούτσια του πως ήταν, αρβύλες, μποτίνια, παντοφλέ, αθλητικά ή μοκασίνια; Στο χέρι πάλι τι φορούσε; Καδένα, κόκκινη κλωστή της Γκαμπάλα, κομποσκίνι, ρολόι ή τίποτα;
Συμπέρασμα: Ερασιτεχνικό το ρεπορτάζ.
Ο ΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ ΠΟΥ ΖΕΙ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Το Σάββατο το μεσημέρι στην κεντρική πλατεία του Freizing στην Γερμανία, ζητάω έναν κατάλογο στα Αγγλικά για να παραγγείλω φαγητό. Ο σερβιτόρος με κοιτάζει και χαμογελάει . «Από την Ελλάδα είμαι… πες μου τι θέλεις». Ο Ακης Τσιρογιάννης, Έλληνας από την Λάρισα, γεννήθηκε στο Μόναχο, παντρεύτηκε Ουγγαρέζα και έχει ένα κοριτσάκι. Τον ρώτησα αν του λείπει η Ελλάδα. «Καθόλου» μου είπε… «Πριν χρόνια, είχα έρθει στην Σκιάθο με έναν φίλο Γερμανό. Εκείνος ζήτησε να αγοράσει ένα ποτήρι με ελληνικές ζωγραφιές επάνω. Το ποτήρι έκανε 2 Ευρώ. Όταν κατάλαβαν ότι είμαστε Γερμανοί, συνεννοήθηκαν να ζητήσουν 10. Το είπανε στο φίλο μου και εκείνος ετοιμαζότανε να πληρώσει. Δεν ξέρεις πόσο θύμωσα… Τους μίλησα ελληνικά και τους έπεσαν τα μούτρα… Έτσι όπως γίναμε δεν θέλω να έρχομαι στην χώρα… Πάω στην πατρίδα της γυναίκας μου και περνάμε τέλεια. Περιποίηση, ευγένεια, καθαριότητα, δεν βλέπουν τον τουρίστα για εκμετάλλευση και μόνο… Ξέρεις γιατί θέλω μόνο να έρχομαι στην Ελλάδα … ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ!!!
Την ίδια μέρα στην δεξίωση που είχε οργανώσει το Πολυτεχνείο του Μονάχου για να δώσει στους φοιτητές τους Μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών, ο πρύτανης έκλεισε την ομιλία του προς τους απόφοιτους και στους γονείς μιλώντας… αρχαία ελληνικά και μεταφράζοντας Γερμανικά : «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα», είπε, «είναι μια από τις βασικές αρχές της ελληνικής σκέψης και αυτή πρέπει να υιοθετήσετε στην ζωή σας όσο και αν νομίζετε ότι κατακτήσατε την γνώση».
Τι να κουβεντιάσουμε τώρα… Την στιγμή που η «κόκκινη γραμμή» της Νατάσας Θεοδωρίδου, ακολουθεί το ρεπορτάζ που μεταδίδει η Ελεονώρα Μελέτη, για τις εξελίξεις στην σχέση Σρόιτερ – Αιγινήτη;
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ… γιατί αν συνεχίσει έτσι ο καιρός θα βάψουμε αβγά!
