Μιλάμε για καραμπινάτο «στήσιμο».
Στα πρώτα χρόνια τής Ιδιωτικής Τηλεόρασης,
τότε που τα τηλεπαιχνίδια έμπαιναν δυναμικά στη ζωή μας
και απομακρύνονταν από το πρότερο βρεφικό στάδιό τους,
μία ήταν η κυρίαρχη απορία και επιφύλαξη που διετύπωναν οι πολίτες..:
«Τα δίνουν τα δώρα;».
Η καχυποψία ότι το (εκάστοτε) παιχνίδι ήταν «στημένο», εδέσποζε για μεγάλο διάστημα·
όμως,
η τότε επικρατούσα ευμάρεια των νεοσυσταθέντων σταθμών,
σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σε κάθε γειτονιά υπήρχαν κάμποσα άτομα
που είχαν συμμετάσχει και όντως προσποριστεί μεγάλα χρηματικά ποσά ή ευμεγέθη δώρα
(τα αυτοκίνητα ήταν η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση αδιαμφισβήτητου κέρδους),
διέλυε σιγά-σιγά τις υπάρχουσες αμφιβολίες.
Ναι, οποιαδήποτε παραγωγή είχε τη δυνατότητα να έστηνε ένα αποτέλεσμα,
όμως ελάχιστοι το έκαναν·
άλλοι ελέω τής προσωπικής ηθικής τους
και άλλοι επειδή θα εκινδύνευαν να κατέστρεφαν διά παντός την καριέρα τους.
…
Φευ· η «Εποχή τής Εντιμότητας» δεν διήρκησε πολύ.
Σε μία χώρα όπου καθείς έκανε ό,τι εγούσταρε
και οι έλεγχοι ήταν πιο αραιοί κι από τα μαλλιά τού Γιουλ Μπρίνερ,
εμφανίστηκαν διαφόρων μορφών απάτες·
το κωμικοτραγικό δε, είναι,
πως επρόκειτο για εξόφθαλμες παρανομίες,
με χαρακτηριστικότερη όλων
εκείνη τη φάμπρικα που είχε ανοίξει με τις τηλεφωνικές γραμμές «-090»
και με τις πανεύκολες παροιμίες που -ω!, τού θαύματος-
ουδείς κατέφερνε να βρει ώστε να έπαιρνε το παραδάκι.
Στην πραγματικότητα, μόνο οι «βαλτοί» είχαν πρόσβαση στο «παιχνίδι»,
καθώς όλο το σύστημα είχε δομηθεί πάνω τους·
θλιβεροί χαχόλοι,
που τσιμπούσαν ένα «μεροκαματάκι» και έβγαιναν επανειλημμένα στον «αέρα»
δηλώνοντας κάθε φορά άλλο όνομα και περιοχή.
Κι αν πού και πού ένας παρατηρητικός πολίτης ή δημοσιογράφος
επεσήμαινε ότι η ίδια φωνή εμφανιζόταν συνεχώς με διαφορετικά στοιχεία,
το μείζον θέμα έφτανε να απασχολήσει μόνον τις χιουμοριστικές εκπομπές
και γρήγορα ατονούσε.
Μετά ήρθαν οι λογιώ-λογιώ τηλεφωνικές κληρώσεις,
με κορυφαίο παράδειγμα αυτής τής διαδικασίας την περιβόητη «Αθανασία Νταβαρίνου».
Καταρρίπτοντας κάθε στατιστική και διασύροντας τον «Νόμο των Πιθανοτήτων»,
αυτή η -άγνωστη στους πάντες- γυναίκα
εκέρδιζε στις τηλεφωνικές κληρώσεις των καναλιών όλα τα μεγάλα δώρα.
Οποία έκπληξις (not), όταν απεκαλύφθη η αδιανόητη σύμπτωση,
η «Αθανασία Νταβαρίνου» απώλεσε την τύχη της και δεν εκέρδισε ξανά·
μία «σούπερ-τυχερή» που εχάθη στον Χωρο-Χρόνο.
Και βεβαίως,
εκ παραλλήλου είχαμε και έχουμε κατά καιρούς
τις ψηφοφορίες για την ανάδειξη νικητών στα διάφορα «realities».
Το πάλαι ποτέ ερώτημα «Τα δίνουν τα δώρα;»,
έχει πλέον αντικατασταθεί από τη μεταβιομηχανική version του..:
«Είναι καθαρές οι ψηφοφορίες;».
Δικαίως εκφράζουν αυτήν την απορία οι πολίτες-τηλεθεατές,
καθώς δεν πρέπει να παραβλέπουμε
ότι κάθε ψήφος που σού δίνει το δικαίωμα να αισθάνεσαι
ότι ασκείς άμεση επιδραστικότητα στο αγαπημένο σου πρόγραμμα,
κοστίζει.
Η ψήφος κοστίζει.
Και όχι μόνο η ψήφος κοστίζει,
αλλά έχεις και τον φόβο ότι τα χρήματά σου πετάγονται σε ένα βαρέλι δίχως πάτο.
…
Θυμάστε τι έγινε πέρυσι με την τραγελαφική ψηφοφορία στο «G.N.T.M.»·
η νεοελληνική μπουρτζοβλαχιά έφτασε μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες
και την Τάϊρα Μπανκς που κατέχει τα δικαιώματα τής εκπομπής.
H Αμερικανίδα «super–model» και δημιουργός τού παγκοσμίως επιτυχημένου concept,
έμαθε τα νέα -ούσα στις U.S.A.- και έμεινε σύξυλη.
Το φαβορί τού «Greece’s Next Top Model», η Άννα-Μαρία
(τι σύμπτωση κι αυτή η συνωνυμία με το φετινό «Big Brother»),
θεωρούταν βέβαιη νικήτρια
καθώς η βασική αντίπαλός της είχε προσελκύσει το μίσος των τηλεθεατών,
αλλά την κρίσιμη στιγμή,
σε μία ψηφοφορία
που -άκουσον, άκουσον- είχε προγραμματιστεί να διηρκούσε μόλις ένα λεπτό,
έπεσε το «σύστημα».
Οι τηλεθεατές μίλησαν ομοβροντηδόν για «στήσιμο»,
αλλά εν τέλει έγινε το αναμενόμενο
που συμβαίνει σχεδόν πάντα σε ετούτην την παρηκμασμένη «μπανανία»..:
Δεν κουνήθηκε φύλλο.
…
Υπ’ αυτό το πολυετές καθεστωτικό πλαίσιο
όπου τα πάσης φύσεως «Στημένα» μένουν ατιμώρητα και χωρίς καν διερεύνηση,
δεν προκαλεί έκπληξη το σκάνδαλο που αντικρίσαμε εχθές στις οθόνες μας
μέσα από τη συχνότητα τού «Σκάϊ» και το άκρως τοξικό φετινό «Big Brother».
Είχε καταστεί σαφές εδώ και λίγες εβδομάδες,
ότι αφού επί καιρώ η εκκεντρική και ψυχολογικά ευάλωτη Άννα-Μαρία
ήταν το πρόσωπο που -ως επί το πλείστον- ετράβηξε το κουπί τής τηλεθέασης,
τώρα πια υπάρχει μία σαφής και ενορχηστρωμένη προσπάθεια αποδόμησής της·
ο στόχος είναι να υποχωρήσει -κατά το δυνατόν- στις προτιμήσεις τού κόσμου
και τη θέση της να πάρει η αδίστακτη γυναίκα
που μέσα από αυτήν τη στήλη περιγράφω με το προσωνύμιο «Παπατζού».
Όμως,
πλέον η παραγωγή τού ριάλιτι υπερέβη με απίστευτο θράσος τα εσκαμμένα
και δεν ετήρησε καν τα (όποια) προσχήματα.
Πάμε να πούμε τι συνέβη και στη συνέχεια θα το πιστοποιήσουμε με την Εικόνα…
…
Στο τέλος τού προχθεσινού επεισοδίου (Τρίτη 8 Δεκεμβρίου)
προεβλήθησαν -ως είθισται- κάποια στιγμιότυπα
που απετελούσαν την προαναγγελία τής επόμενης ημέρας.
Εκεί, λοιπόν,
είδαμε έναν διαξιφισμό ελαχίστων δευτερολέπτων
ανάμεσα στον Θέμη και την «Παπατζού»,
όπου -όταν αυτός τής κατελόγισε πως παίζει «στρατηγικά»-
διημείφθησαν μεταξύ τους τα εξής λόγια..:
– Το «στρατηγικά» ξέρεις τι σημαίνει;
(Θ) Ναι. Ότι λες ψέματα, κι ότι είσαι διπρόσωπη,
κι απλά είναι μία ωραία λέξη για να το κάνεις ωραίο.
– Αυτό είναι «στρατηγική»;
(Θ) Ναι, για ’μένα αυτό είναι «στρατηγική».
– Για τον κόσμο;
(Θ) Α, για τον κόσμο δεν ξέρω.
– Δεν πειράζει, καρδιά μου. Όταν μεγαλώσεις θα τα πούμε.
(Θ) Εντάξει…, ΟΚ., όταν έρθεις πάλι στη Γη, θα τα πούμε…
– Εντάξει… Ε, τουλάχιστον είμαι ένα εορικό.
(Θ) Ψεύτικη είσαι, αλλά τέλος πάντων.
Παρά το προχωρημένο τής ώρας,
παρά το γεγονός ότι το επεισόδιο ολοκληρώθηκε μετά τη 01:00 τής Τετάρτης,
στα «social media» στήθηκε ένα μεταμεσονύχτιο παρτάκι.
Μετά από αυτό το «μαργαριτάρι» με το «Α.Τ.Ι.Α.» που λέγεται «εορικό»,
όλοι είχανε να λένε για την… ευγλωττία που διαθέτει η «Παπατζού».
Όμως, εχθές το βράδυ μάς επερίμενε μία τεράστια έκπληξη…
Είδαμε και -κυρίως- ακούσαμε, λοιπόν,
ολόκληρον τον διάλογο ανάμεσα στον Θέμη και την «Παπατζού».
Ιδού τι ειπώθηκε..:
– Το «στρατηγικά» ξέρεις τι σημαίνει;
(Θ) Ναι. Ότι λες ψέματα, κι ότι είσαι διπρόσωπη,
κι απλά είναι μία ωραία λέξη για να το κάνεις ωραίο.
– Αυτό είναι «στρατηγική»;
(Θ) Ναι, για ’μένα αυτό είναι «στρατηγική».
– Για τον κόσμο;
(Θ) Α, για τον κόσμο δεν ξέρω.
– Στον Μπαμπινιώτη έχεις διαβάσει τι είναι «στρατηγική»;
(Θ) Όχι, Μπαμπινιώτη δεν έχω ανοίξει. Μπορεί εσύ να τον έχεις ανοίξει…
– Δεν πειράζει, καρδιά μου. Όταν μεγαλώσεις θα τα πούμε.
(Θ) Εντάξει…, ΟΚ., όταν έρθεις πάλι στη Γη, θα τα πούμε…
– Εντάξει… Ε, τουλάχιστον είμαι νεράϊδα.
(Θ) Ψεύτικη είσαι, αλλά τέλος πάντων.
(δείτε και ακούστε το επίμαχο βίντεο πριν και μετά την επεξεργασία του)
*** Κατά την προσωπική μου άποψη,
εδώ έχουμε ένα τηλεοπτικό σκάνδαλο μεγατόνων.
Το… «εορικό» (χρησιμοποιώ την πιο απλή γραφή, καθώς δεν υπάρχει ως λέξη)
αντικαταστάθηκε με τη λέξη «νεράϊδα»,
συνιστώντας μία αδιαμφισβήτητη εξαπάτηση και αλλοίωση τής Κοινής Γνώμης.
Η αμόρφωτη «Παπατζού» που πατρονάρεται και ωθείται απροκάλυπτα από την παραγωγή
για να ξεχαστούν τα αίσχη που έχει κάνει,
ετόλμησε να αναφερθεί στον Γεώργιο Μπαμπινιώτη και στο λεξικό του
προκειμένου να μεμφθεί τον συγκάτοικό της
για την ερμηνεία που αυτός δίνει στον όρο «στρατηγική»·
μία ερμηνεία που στην περίπτωσή της είναι 100% ακριβής,
αλλά ουδόλως τη συμφέρει.
Όλα θα ήταν βολικά και το «ξέπλυμα» θα επήγαινε σύμφωνα με το σχέδιο,
αν η αμόρφωτη «Παπατζού» δεν είχε ξεστομίσει την άκυρη λέξη «εορικό»
που κατέστρεφε τη λυσσαλέα επιχείρηση ανασκευής τού προφίλ της.
Όμως,
«no problem,
ας αλλοιώσουμε το μοντάζ προκειμένου να ευνοήσουμε τη βοθρόστομη νεράϊδα.».
…
ΑΙΣΧΟΣ.
Ουδένας σεβασμός στους τηλεθεατές,
που όντες υπερβολικά πιεσμένοι από την Πανδημία και τις πάσης φύσεως επιπτώσεις της,
βρίσκουν μία διέξοδο στα προβλήματά τους
παρακολουθώντας και -κυρίως- ψηφίζοντας στο «Big Brother».
Πρόκειται για απαράδεκτη μεθόδευση,
που θα έπρεπε να κινητοποιήσει το «Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης»
διότι (ανα)παράγει την Κουλτούρα τής Εξαπάτησης
και δημιουργεί απολύτως στρεβλά τηλεοπτικά και κοινωνικά πρότυπα.
Όχι, δεν πρόκειται για ένα αθώο μοντάζ·
τουναντίον,
αποδεικνύει με τον πλέον αποκρουστικό τρόπο
αυτό που ήδη γνωρίζαμε ή υποψιαζόμασταν.
Η Τηλεόραση είναι «καθαρό παιχνίδι»,
έως ότου κρίνει ότι τη συμφέρει να μετατραπεί σε «στημένο».
Η Τηλεόραση είναι μία «Παπατζού»,
που ξέρει να στήνεται με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο.
*** Επιμύθιο:
Ο Αμερικανός αρχιτέκτονας Φρανκ Λόϊντ Ράϊτ
εξέφρασε κάποτε την ευφυή αποφθεγματική άποψη που λέει ότι
«Η Τηλεόραση είναι η Τσίχλα των Ματιών.».
Αυτό από μόνο του δεν είναι απαραιτήτως κακό·
το κακό ξεκινάει όταν η τσίχλα δεν αποπνέει άρωμα μέντας ή δυόσμου,
αλλά έχει οσμή και γεύση βόθρου.
ΑΙΣΧΟΣ.
Ο Υπο-Κοσμικός
