Ξεκινώ με έναν γρίφο..:
Ποια είναι η μεγαλύτερη φούσκα στην Ελλάδα;
* Θα ήταν δυνατό εικαστικό χάπενινγκ
να έκλεινα με αυτό το ερώτημα τη σημερινή στήλη
και να σάς άφηνα σύξυλους…
(βασικά, έγραψα τη φράση που μόλις αναγνώσατε,
ώστε να σάς δώσω λιγοστό χρόνο να σκεφτείτε την απάντηση)
* Λοιπόν,
η Μεγαλύτερη Φούσκα στην Ελλάδα είναι τα Μ.Μ.Ε. της.
Μακράν…
Πιο μακράν δεν γίνεται…
* Η αιτία που ξεκινώ σήμερα μ’ αυτόν τον τρόπο τη στήλη,
είναι τα ασταμάτητα «λουκέτα» και οι ασταμάτητες απολύσεις
που λαμβάνουν χώρα εδώ και πολύ καιρό
στα τεταρτοκοσμικά εγχώρια media•
απολύσεις που έχουν κορυφωθεί κατά το τελευταίο διάστημα,
με συνέπεια η Ε.Σ.Η.Ε.Α. να μην προλαβαίνει να εκδίδει
ανακοινώσεις διαμαρτυρίας και συμπαράστασης.
Εφημερίδες κλείνουν ή υπολειτουργούν, ιστοσελίδες το ίδιο, κανάλια ομοίως.
Εργαζόμενοι απολύονται
επειδή τόλμησαν να πιστέψουν ότι δικαιούνταν να εκφραστούν ελεύθερα
ή επειδή τάσσονται στο πλευρό απολυμένων συναδέλφων τους.
Ακριβοθώρητοι μιντιακοί όμιλοι καταρρέουν ωσάν χάρτινοι πύργοι,
αποδεικνύοντας με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο
ότι το υλικό από το οποίο φτιάχτηκαν ήταν ο… κοπανιστός αέρας.
* Και φυσικά, Διαπλοκή.
Διαπλοκή αισχίστου είδους, η οποία διασύρει κάθε έννοια Δημοσιογραφίας.
Πάμε, όμως, να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
*** Σε προηγούμενες δεκαετίες,
η Βάση τής Ενημέρωσης ήταν η Εφημερίδα.
Εκεί δραστηριοποιούνταν «Ιερά Τέρατα τής Δημοσιογραφίας»•
εκδότες και αρχισυντάκτες που αξίζαν’ να είναι εκδότες και αρχισυντάκτες.
Εκείνοι οι άξιοι άνθρωποι
-όπως ήταν φυσικό-
μεταλαμπάδευαν τις αρχές τους και τις γνώσεις τους στους νεότερους,
με συνέπεια η Αρχή και η Γνώση να περνούσε στην επόμενη γενιά•
εννοείται ότι και τότε δεν ήταν όλα τέλεια,
αλλά σίγουρα δεν υπήρχε ο σημερινός ευτελισμός.
* Ο κόσμος άλλαξε
και η Τεχνολογία ανέδειξε τον νέο βασιλιά τής Ενημέρωσης•
το στέμμα έφυγε από το κεφάλι τής Εφημερίδας
και κοσμεί πλέον το κεφάλι τού Διαδικτύου.
Έλα όμως που εδώ μιλάμε για Υδροκεφαλισμό
και για… Λερναιοϋδρισμό
(χαχαχα, μα τι είπα τώρα•
μη δίνετε σημασία•
είχα δοκιμάσει στην «Εποχή των Χίπηδων» ένα «L.S.D.»
και θυμήθηκε να με πειράξει σήμερα).
* Ιστοσελίδες, λοιπόν, άρχισαν να ξεφυτρώνουν από παντού,
με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Και πώς στελεχώθηκαν
αυτές οι αναρίθμητες «δημοσιογραφικές» ιστοσελίδες;
Με αγράμματα, αμόρφωτα, απαίδευτα παιδιά•
με παιδιά που ουδείς νοιαζόταν αν διαθέτουν τα απαραίτητα εφόδια,
που ουδείς ενδιαφερόταν να τούς παράσχει εφόδια•
παιδιά που το «μήνυμα» το γράφουν «μύνημα»,
τη «συνωμοσία» «συνομωσία»,
την αντωνυμία «ποιο» τη γράφουν «πιο»,
το επίρρημα «πιο» το γράφουν «ποιο»,
και ούτω καθ’ εξής…
* «Απαίδευτα Παιδιά». Αυτή η παρήχηση τα λέει όλα!
* Κάποια από αυτά τα παιδιά
θα επιζήσουν από το τσουνάμι των απολύσεων
και μια μέρα θα χριστούν αρχισυντάκτες•
και ερωτώ ρητορικώς..:
Τι δύναται να διδάξει ένας αγράμματος, αμόρφωτος,
απαίδευτος αρχισυντάκτης,
σε έναν εκκολαπτόμενο δημοσιογράφο;
(δικό σας)
*** Πάμε, όμως, και στη γενεσιουργό αιτία τού φαινομένου…
Τα Λαμόγια, οι Απατεώνες και οι Εγκληματίες
που λυμαίνονται την Ελληνική Κοινωνία,
έπρεπε να βρουν έναν χώρο
για να ξεπλύνουν το άφθονο «μαύρο χρήμα»
που έφτανε και φτάνει στην τσέπη τους.
Ο ιδανικότερος και πλέον πρόσφορος χώρος
σε μία χώρα που αξιακώς βρισκόταν υπό πλήρη κατάρρευση,
ήταν -δυστυχώς- η Δημοσιογραφία.
Αίγλη, Λάμψη, Δημοσιότητα και Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος•
καθόλου άσχημα αν είσαι λαμόγιο, απατεώνας και εγκληματίας.
* Υπάρχει και άλλη πτυχή όμως…
Έχετε αναρωτηθεί πώς λειτουργούν κάτι sites τής συμφοράς,
τα οποία φέρουν την υπογραφή γνωστών
και πολυδιαφημισμένων δημοσιογράφων;
Έχετε αναρωτηθεί ποιος είναι ο λόγος τής ύπαρξής τους
αφού ανεβάζουν ελάχιστες ειδήσεις ημερησίως;
Σίγουρα το έχετε αναρωτηθεί
και είναι πολύ πιθανό να έχετε φτάσει και στο σωστό συμπέρασμα.
* «Στήσε ένα site
κι εγώ θα φροντίσω να παίρνεις διαφήμιση εκατοντάδων χιλιάδων ευρών».
Αυτή είναι η προτροπή των μεγαλόσχημων βαθμίδων τής Διαπλοκής,
σε όποιον ευνοούμενό τους δημοσιογράφο
θέλει να βγάλει εύκολο και γρήγορο χρήμα,
αλλά και να συντηρείται στην επικαιρότητα.
* Σ’ αυτό το σημείο θα σάς αναφέρω ένα γεγονός
που με είχε αφήσει άναυδο πριν από χρόνια…
Μία πασίγνωστη και υπέρλαμπρη τηλεοπτική δημοσιογράφος
(δεν θα την κατονομάσω
για να μη θεωρηθεί ότι τη συνδέω με όλα όσα έχω έως τώρα περιγράψει),
ερωτήθηκε κάποτε σε μία εκδήλωση
«Ποιο είναι το Νο1 στοιχείο που πρέπει να διαθέτει ένας δημοσιογράφος;».
* Περίμενα ότι θα απαντούσε
πως το Νο1 δημοσιογραφικό στοιχείο είναι η Μόρφωση
ή η Εντιμότητα
ή η Διεισδυτικότητα
ή η Ανεξαρτησία
ή η Φερεγγυότητα
ή η Αξιοπιστία.
* Τι όμως απήντησε;
«Οι Δημόσιες Σχέσεις».
* ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ.
Είναι τρομακτικό να ακούς κάτι τέτοιο.
Ώστε η Δημοσιογραφία είναι «Δημόσιες Σχέσεις», ε..;
Λες και η Δημοσιογραφία είναι κάνα νυχτερινό club,
όπου πάμε για να πουλήσουμε μούρη, να καμακωθούμε
και άμα λάχει να πηδηχτούμε στην τουαλέτα.
Τώρα εξηγούνται όλα…
(για την ακρίβεια, έχουν εξηγηθεί πριν από πολλά χρόνια)
* Και για να γίνω ακόμη πιο αιχμηρός,
θα θέσω ως τροφή και ποτό στη Δημόσια Σκέψη το εξής..:
Όποιος στηρίζεται στις «δημόσιες σχέσεις» του,
καταρρέει στις ιδιωτικές του.
* Φυσικά,
δεν παραβλέπω ότι ο δημοσιογράφος (και ιδίως ο ρεπόρτερ),
είναι χρήσιμο να έχει κοινωνικές επαφές
και να μη διέπεται από Αντίληψη Αποστείρωσης.
Όμως, αυτό απέχει έτη φωτός από τη Θεοποίηση των Δημοσίων Σχέσεων.
με λίγα λόγια για τη «Ζούγκλα»•
θα μιλήσω και ως δημοσιογράφος και ως αναγνώστης.
Περιδιαβαίνω καθημερινώς τα ελληνικά media•
διαβάζω,
και έχω άποψη για σύσσωμο το εγχώριο δημοσιογραφικό διαδίκτυο.
* Η «Ζούγκλα» είναι Νο1 ελληνική δημοσιογραφική ιστοσελίδα
με βάση τις μετρήσεις επισκεψιμότητας
τού παγκοσμίως αποδεκτού συστήματος «Alexa»•
επί τής ουσίας,
η «Ζούγκλα» είναι Νο1 ελληνική ιστοσελίδα συνολικώς,
καθώς στη γενική κατάταξη
βρίσκεται πίσω μόνον από τούς παγκόσμιους κολοσσούς
«Google», «Facebook» και «YouTube»
(σημειωτέον,
ότι αυτό το «Νο1» έχει επιτευχθεί με Δημοσιογραφία
και όχι με… Δημόσιες Σχέσεις).
* Αλλά η «Ζούγκλα» δεν είναι μόνο αυτό.
Η «Ζούγκλα» τιμά την Ελληνική Γλώσσα σε Απόλυτο Βαθμό.
Τα ρεπορτάζ, τα άρθρα,
εν γένει τα κείμενα που αναγιγνώσκετε στη «Ζούγκλα»,
είναι τα πιο ορθά γλωσσικώς σε όλο το Ελληνικό Διαδίκτυο.
Η «Ζούγκλα»
αντιμετωπίζει τις αναγνώστριες και τούς αναγνώστες της με σεβασμό
και αυτό πιστοποιείται από το γεγονός
ότι σερβίρει την Ελληνική Γλώσσα ως «Πιάτο Υψηλής Γαστριμαργίας»
και όχι ως «σάπιο κρέας»
που αποτελεί μονόδρομο για τον λιμοκτονούντα αναγνώστη.
Η Ελληνική Γλώσσα είναι η Ύψιστη Δημοσιογραφία.
Τα Υπόλοιπα είναι για τούς Υπόλοιπους.
* Σ.Σ.: Πιθανώς να υπάρξετε κάποιοι που να σκεφτήκατε
ότι επιδόθηκα σε βαυκαλισμό και σε περιαυτολόγηση
εκθειάζοντας την ιστοσελίδα στην οποία εργάζομαι.
Σάς δικαιολογώ απολύτως,
αλλά συνάμα σάς βεβαιώ ότι δεν είναι Βαυκαλισμός,
ούτε Περιαυτολόγηση•
είναι Υπερηφάνεια.
Μία απρόκλητη και αυθόρμητη αίσθηση υπερηφάνειας,
η οποία χαλυβδώνεται μέσα από τη Σύγκριση.
Βλέπεις τι κυκλοφορεί γύρω σου,
βλέπεις πόσοι δημοσιογράφοι είναι δέσμιοι,
βλέπεις πόσοι δημοσιογράφοι μετατρέπονται σε δούλους•
βλέπεις πόσοι ανέχονται -ή και δέχονται- να μετατρέπονται σε φερέφωνα,
σε πληρωμένους κοντυλοφόρους,
σε εγκάθετους,
σε «εκτελεστές χαρακτήρων».
Κι απ’ την άλλην,
απολαμβάνεις την Ελευθερία Λόγου, την Ελευθερία Έκφρασης,
τη Δημοσιογραφία, τη Δημοκρατία,
που σού παρέχει το Μέσο Κοινωνικής -και όχι Μαζικής- Ενημέρωσης
στο οποίο εργάζεσαι.
Ε, λοιπόν,
είναι Υπερηφάνεια να ανήκεις στη θλιμμένη δημοσιογραφική μειοψηφία,
που εναντιώνεται στη θλιβερή «δημοσιογραφική» πλειοψηφία.
ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ! Μόνο!
*** Τα λέμε αύριο…
Ο Υπο-Κοσμικός
