Ποιος θα προστατεύσει την έρμη την Ελληνική Γλώσσα;

Αγαπητές Αναγνώστριες και Αγαπητοί Αναγνώστες,

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

αφορμή τού παρόντος πονήματος αποτελεί ένα γλωσσικό ολίσθημα

που διεπίστωσα στην εκπομπή «Καλό Μεσημεράκι» τού Νίκου Μουτσινά.

Όμως, θα μετέλθουμε το Πρωθύστερο Σχήμα

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

και -πριν μιλήσουμε για την Αφορμή- θα αναφερθούμε στις Αιτίες.

 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Από το 1828 που η Ελλάδα αναγνωρίσθηκε ως ανεξάρτητο κράτος,

ένα από τα πρώτα προβλήματα που εκλήθη να αντιμετωπίσει στο εσωτερικό της

ήταν το επονομαζόμενο ως «Γλωσσικό Ζήτημα».

Τα Αρχαία Ελληνικά και τα Νέα Ελληνικά

έμελλε να δημιουργούσαν ένα σκληροπυρηνικό δίπολο

που συχνά ετίθετο υπό τη μορφή διλήμματος:

«Καθαρεύουσα ή Δημοτική;».

 

Το Έθνος προερχόταν από σκλαβιά αιώνων, οι καιροί ήταν δύσκολοι,

η Τουρκοκρατία είχε επιφέρει ποικίλες αλλοιώσεις στο ημέτερο «DN.A.»,

ο εγχώριος πληθυσμός ήταν -ως επί το πλείστον- χειρώναξ  

και χωρίς την παραμικρή οικονομική δυνατότητα για σπουδές.

Έτσι, συν τω χρόνω η Δημοτική εκέρδιζε διαρκώς έδαφος,

έως ότου να φτάσουμε στο 1976 που νομοθετήθηκε η χρήση της στην Εκπαίδευση.

 

Η Γλώσσα πρέπει να είναι προσιτή για όλους; Αναμφίβολα, ΝΑΙ.

Η Γλώσσα πρέπει να κάνει δημόσιες σχέσεις με τη Βλακεία; Αναμφίβολα, ΟΧΙ.

 

Κι όμως,

το παντοιοτρόπως διαβρωμένο Νεοελληνικό Κράτος

ήταν και είναι ανίκανο να διαφυλάξει αυτό το Μέγιστο Κληροδότημα

που μάς άφησαν ως «Διαθήκη Ιστορίας» οι αρχαίοι ημών πρόγονοι·

η Ελληνική Γλώσσα,

ο σημαντικότερος πολιτιστικός και πολιτισμικός θησαυρός στην Ιστορία τής Ανθρωπότητας,

αυτή η συγκλονιστική Γλώσσα που πλάστηκε από ευφυείς ανθρώπους

και προορίστηκε για ευφυείς ανθρώπους,

υφίσταται πλέον ασέλγειες και βαρβαρότητες επί καθημερινής βάσεως,

διότι οι θλιβεροί λαϊκιστές «εθνοσωτήρες» τη θυσιάζουν στον «Μολώχ τής Υπερ-Απλούστευσης».

 

Κορωνίδα τού διασυρμού και προάγγελος τής τωρινής κατάντιας

είναι αδιαμφισβήτητα το «Μονοτονικό Σύστημα»,

το οποίο καθιερώθηκε επισήμως τον Νοέμβριο τού 1981

και εξεκίνησε να εφαρμόζεται από τον Ιανουάριο τού επόμενου έτους.

 

«Μην κουράζουμε τούς ψηφοφόρους μας με περιττούς τόνους.

Ένας τόνος αρκεί,

προκειμένου να μετατρέψουμε τούς πολίτες αρχικώς σε τεμπελχανάδες

και στη συνέχεια σε τελειωμένους μαλάκες.

Έτσι, θα είναι πολύ πιο εύκολα χειραγωγήσιμοι,

οπότε το μόνο που θα έχουμε επιπλέον να κάνουμε -ώστε να τρώμε με χρυσά κουτάλια-

(θα) είναι να δοξάζουμε τον Κυρίαρχο Λαό.».

 

Εν έτει 2021, απολαμβάνουμε (not) τα αποτελέσματα τού Γλωσσικού Ενδοτισμού·

ο κοινωνικός προφήτης Τζορτζ Όργουελ είχε προαναγγείλει από το 1949 τις εξελίξεις

μέσα από τη μυθιστορηματική δυστοπία «1984»,

όπου η «Νέα Ομιλία» επινοείται ως μέσο χειραγώγησης των μαζών.

Η Γλώσσα πρέπει να αποψιλώνεται συστηματικώς,

ώστε οι πολίτες να αδυνατούν να εκφράσουν λεκτικώς την εναντίωσή τους

προς τα απολυταρχικά καθεστώτα

και εν τέλει να υποτάσσονται ωσάν ζόμπι στους επιβαλλόμενους φασισμούς.

 

Επανερχόμαστε στην Ελληνική Γλώσσα…

 

Ο Λόγος -είτε είναι Προφορικός, είτε Γραπτός- έχει χρώματα·

για την ακρίβεια, διαθέτει πλήρη την γκάμα των χρωμάτων.

Αρωγοί σε αυτήν την αξιοθαύμαστη αρχετυπική διαδικασία είναι τα Σημεία Στίξης

και όπως εδώ και χρόνια λέω αποφθεγματικώς..:

«Τα Σημεία Στίξης είναι το Τιμόνι τής Ελληνικής Γλώσσας.»!

 

Ετούτες τις στιγμές,

το μυαλό ανασύρει στην επιφάνεια τον αείμνηστο Ντίνο Χριστιανόπουλο.

Ο λατρεμένος Ντίνος, ένας από τούς μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές,

και σίγουρα ο πιο αιρετικός κι αντισυμβατικός,

ετάχθη ενάντια στην Υπερ-Απλούστευση με το μεγαλούργημα

«Μὴν καταργεῖτε τὴν ὑπογεγραμμένη, ἰδίως κάτω ἀπὸ τὸ ὠμέγα·

εἶναι κρῖμα νὰ ἐκλείψει ἡ πιὸ μικρὴ ἀσέλγεια τοῦ ἀλφαβήτου μας.».

Ο πιο σουρεαλιστικά ερωτικός στίχος τής Ελληνικής Ποίησης, 

ο στίχος που κινητοποιεί το Συλλογικό Ορμέμφυτο με την εξόχως αναιδή εικονοπλασία του.

 

Κι όμως, αυτή η Γλώσσα φτωχοποιείται εσκεμμένα, στοχευμένα, συνειδητά.

Η Τηλεόραση βρίθει σολοικισμών, το Διαδίκτυο απογειώνει την Αγραμματοσύνη,

και μένουμε κάποιοι λίγοι, μία ισχνή μειοψηφία, να χαλάμε τη ζαχαρένια μας. 

 

Πώς να μη νευριάσεις, πώς να μην εξοργιστείς με τούς καιρούς μας και με τα ήθη τους…

Η Εποχή τής Πρόωρης Λεκτικής Εκσπερμάτισης.

Η Αναπηροποίηση των Λέξεων.

Βαργεστημάρα. Οκνηρία. Ανία.

Ένα ξεπεσμένο, αλλοτριωμένο, φαντασιόπληκτο έθνος,

που η επίκληση των αρχαίων ημών προγόνων έχει μετατραπεί σε «κολυμβήθρα τού Σιλωάμ»·

μία κολυμβήθρα που δεν προλαβαίνει να ξεπλένει και να καθαγιάζει αφελληνισμούς,

καθώς ο Νεοέλληνας είναι τεμπελχανάς περιωπής

και αδυνατεί να τιμήσει τον κληρονομημένο θησαυρό, τη Γλώσσα μας.

 

Ελάχιστοι γράφουν σωστά, ελάχιστοι μιλούν σωστά.

Κι αν η ομιλία σώζει κάποια προσχήματα,

εκεί που γίνεται το «μάλε-βράσε» είναι στη Γραφή. 

 

Λέξεις διαμελισμένες.

Λέξεις που έχουν υποστεί τη μέγιστη δυνατή περικοπή

και φτάνουν να παραπέμπουν σε… «συνθηματικά».

Λέξεις χωρίς τόνους.

Λέξεις ανορθόγραφες.

Λέξεις που πολτοποιούνται στον βωμό τής «fast food» εποχής μας.

 

Εξοικονομημένα κλάσματα δευτερολέπτου, χωρίς το παραμικρό αντίκρισμα.

Εξοικονομημένα κλάσματα δευτερολέπτου, που γίνονται άλλοθι.

Παιδεία; ΑΠΟΥΣΑ.

Καλλιέργεια; ΑΠΟΥΣΑ.

Ευσυνειδησία; ΑΠΟΥΣΑ.

 

Όλα γίνονται μηχανικά,

όλα γίνονται επειδή πρέπει να γίνουν,

όλα γίνονται επειδή «έτσι» πρέπει να γίνουν,

όλα γίνονται επειδή «έτσι» είθισται να γίνονται,

όλα γίνονται επειδή «Έτσι τα κάνουν κι οι άλλοι.».

Η διαχρονικώς ντεκαυλέ Αμορφωσιά, είναι το κυρίαρχο «lifestyle»·

ένα καθεστώς όπου δεσπόζει το άγραφο μότο

«Αν μείνουμε όλοι αμόρφωτοι, δεν θα θεωρούμαστε αμόρφωτοι.».

 

Φανατικοί σύμμαχοι -και επί τής ουσίας, υποδαυλιστές- σε αυτήν τη ζοφερή κουλτούρα,

είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που μετέρχονται συστηματικώς τον Λαϊκισμό,

πηγαίνοντας κόντρα στον Αυθεντικό Λαό

και χαϊδεύοντας αδιαλείπτως το πιο χαμερπές τμήμα τού πληθυσμού, τον Λαουτζίκο,

που πάντοτε είναι ευεπίφορος στην Κολακεία.

Έτσι επέρχεται η Εξηλιθιοποίηση, η Αποβλάκωση τής Κοινωνίας.

 

Κατόπιν τούτων (για να έρθουμε και στην αφορμή μας),

ουδεμία έκπληξη προκαλεί το γεγονός

ότι ο δρόμος τού αφανισμού που χαράχτηκε για την Υπογεγραμμένη,

χαράσσεται τώρα ΚΑΙ για την Υποδιαστολή,

καθώς στη συντριπτική πλειοψηφία τους

οι δημοσιογράφοι και οι πολίτες τής χώρας μας

-είτε από άγνοια, είτε από τεμπελιά- 

έχουν θέσει στο περιθώριο αυτό το υπέροχα ιδιαίτερο κόμμα

που ενίοτε πρέπει να μπαίνει στο «Ό,τι».

 

Συχνά αναρωτιέμαι τι ακριβώς κάνουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στα σχολεία;

Αδιαφορούν παντελώς για τούς μαθητές τους;

Τρέχουν και δεν φτάνουν στο ανερμάτιστο και χαώδες παιδαγωγικό σύστημα;

Άραγε έχουν απελπιστεί μπροστά σε αυτό το τραγικό παιδαγωγικό σύστημα

που μόνο συστημικό είναι, και ουδόλως συστηματοποιημένο..; 

Όπως και να ’χει,

η παθογένεια είναι εκκωφαντική και η παραμέληση των μαθητών έκδηλη.

 

Αδυνατώ να δεχθώ ότι στην «Εποχή τού Διαδικτύου»

-όπου τα παιδιά, ήδη από την προνηπιακή ηλικία,

κάνουν «παπάδες» στον χειρισμό των ηλεκτρονικών υπολογιστών-

δεν διαθέτουν την ελάχιστη φαιά ουσία που απαιτείται,

ώστε να καταλάβουν πως στις περιπτώσεις που το «Ό,τι» είναι αντωνυμία

και αποτελεί συντετμημένη γραφή τού «Οτιδήποτε»,

πρέπει να παίρνει υποδιαστολή

για να διαχωρίζεται εννοιολογικώς από τον ειδικό σύνδεσμο «ότι»

(ο οποίος με τη σειρά του είναι συνώνυμος με τον ειδικό σύνδεσμο «πως»).

 

Κι όμως, η ξεπουλημένη «δασκάλα» που λέγεται «Τηλεόραση»,

εμμένει -και σ’ αυτήν την περίπτωση- στη δολοφονική υπεραπλούστευση.

Έτσι, φτάνουμε σε θλιβερές καταστάσεις,

όπως αυτή που αντικρίσαμε

στο -κατά τα λοιπά, αγαπημένο- «Καλό Μεσημεράκι» τού Νίκου Μουτσινά·

εκεί η Σάτιρα μετετράπη σε μπούμερανγκ,

καθώς έπαιξε βίντεο

όπου το περιβόητο «Γωγουλίνι» εξεστόμιζε τον έναν σολοικισμό μετά τον άλλον

και η διατύπωση «…είναι ό,τι το καλύτερό μου» αντιμετωπίστηκε μεν ως «μαργαριτάρι»,

αλλά η Υποδιαστολή -διά τής απουσίας της-

πήρε εκδίκηση για λογαριασμό τής αμόρφωτης τηλεπερσόνας. 

 

Υπάρχει λύση;

Βεβαίως και υπάρχει λύση.

Αν για κάθε εσφαλμένως απουσιάζουσα υποδιαστολή πέφτει πρόστιμο στο (εκάστοτε) κανάλι,

αν για κάθε ορθογραφικό λάθος πέφτει πρόστιμο στο (εκάστοτε) κανάλι,

εν ριπή οφθαλμού θα αλλάξει το εργάκι

και άπαντες οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα θυμηθούν

ότι η Ελληνική Γλώσσα έχει κανόνες που απαιτούν τον σεβασμό όλων μας.

 

Μέχρι τότε, όμως, έκαστος θα κάνει ό,τι γουστάρει,

καθώς -όπως αποδεικνύεται- ο πλούτος τής Γλώσσας μας πρέπει να συρρικνωθεί,

ώστε οι απατεώνες «εθνοσωτήρες» να εξαργυρώνουν αδρά την Αμορφωσιά και τη Βλακεία

που οι ίδιοι κανακεύουν με τις δήθεν φιλολαϊκές αποφάσεις τους.

 

Συνελόντι ειπείν,

εκεί που απουσιάζει η Υποδιαστολή, δηλώνει παρούσα η Καταστολή.

Και οι νοούντες νοήτωσαν…

 

Ο Υπο-Κοσμικός

(Twitter: @Ypokosmikos

https://twitter.com/Ypokosmikos)

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης