ΠΚ
Φαίνεται πώς οκτώ χρόνια κρίσης μετά την πτώχευση και την διαστρωματική διάλυση της χώρας, πολλοί ακόμη έχουν την αίσθηση πως μπορούν ατιμωρητί να κοροϊδεύουν ακόμη και να παριστάνουν τα θύματα. Διότι περί κοροϊδίας πρόκειται όταν η δημοσιογράφος κα. Φυντανίδου και ο σύζυγός της κ. Παναγιωτίδης αποστέλλουν ανοικτή επιστολή επιχειρώντας να εξηγήσουν-δικαιολογήσουν την σύσταση εκ μέρους τους εταιρείας επικοινωνίας η οποία συνεργαζόταν με την Novartis και η οποία αναφέρεται (αυτή και τα δύο φυσικά πρόσωπα) στις μαρτυρίες. (Και στην έκθεση του FBI)!
Περί νομιμότητας ο λόγος βεβαίως. Διότι σε αυτήν την χώρα μετά και την ιστορική ρήση του Γιώργου Βουλγαράκη, οι πάντες, επιχειρηματίες ,πολιτικοί και δημοσιογράφοι, κρύβονται πίσω από αυτήν την λέξη κλειδί. Νομιμότητα, νομιμοφάνεια, νομότυπον. Το τρίπτυχο της επιτυχίας ή της απόλυτης απατεωνιάς.
Ναι κύριοι και κυρίες. Η σύσταση εταιρείας επικοινωνίας η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα ιδιωτικών εταιρειών βεβαίως και δεν συνιστά παράνομη ενέργεια. Ο συνδυασμός όμως της δημοσιογραφίας με έναν μηχανισμό εξυπηρέτησης επικοινωνιακών τακτικών και πολιτικών ιδιωτικών ή και δημοσίων, κομματικών ή άλλου τύπου συμφερόντων, αποτελεί ηθικό ατόπημα. Ή το ένα ή το άλλο. Και τα δύο μαζί δεν γίνεται. Είναι κώδικας συμπεριφοράς πώς να το κάνουμε πιο εύληπτο; Η κυρία Φυντανίδου ασκούσε (ή και ασκεί ακόμη) το ιατρικό ρεπορτάζ. Μας ενημέρωνε δηλαδή για τις εξελίξεις και στον χώρο του φαρμάκου. Πως την είδε δηλαδή την δουλειά;
Η χώρα τα χρόνια της φούσκας είχε γεμίσει από παραμάγαζα δημοσιογράφων πάσης φύσεως και ανάγκης. Εταιρείες συμβούλων, γραφεία αναλύσεων, μαγαζιά παροχής πληροφοριών, καταστήματα αξιολόγησης ευκαιριών, αποθήκες διαχείρισης υπηρεσιών. Ότι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Η δημοσιογραφία ήταν απλώς το «διαβατήριο», η προκάλυψη, το καμουφλάζ, το απόλυτο άλλοθι. Δημοσιογράφοι που το βράδυ την εφημερίδα προετοίμαζαν τα ραντεβού ,τα ταξίδια και τις βόλτες των πελατών τους με τα χρήματα – δωροδοκία των μεγάλων αφεντικών της φαρμακευτικής αγοράς. Συντάκτες έστηναν ιατρικά συνέδρια και οργάνωναν κρουαζιέρες στην Αλάσκα και την Κούβα. Συντονιστές ύλης «έψηναν» τα θύματα- δωροδοκούμενους των πολυεθνικών από το τηλέφωνο σιγομουρμουρίζοντας και υποσχόμενοι λαγούς και πετραχήλια. Το βιώσαμε αυτό το σύστημα παροχής υπηρεσιών στις αίθουσες σύνταξης και παρακολουθήσαμε την ραγδαία «εξέλιξη» δημοσιογράφων που από το ρεπορτάζ βρέθηκαν στα σαλόνια του πλούτου.
Κυρία Φυντανίδου μας. Ούτε σας ξέρουμε ούτε μας ξέρετε. Για τον λόγο αυτό μη προσβάλετε την νοημοσύνη μας. Τουλάχιστον μάθετε να σιωπάτε . Μην προκαλείτε. Άλλωστε αυτή σας η ενέργεια απαγορεύεται ρητώς από το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ. Το γνωρίζατε;
