Φανερά αγχωμένοι έδειχναν οι καλλιτέχνες πίσω από τη μεγάλη σκηνή, λίγο πριν ο πρώτος ημιτελικός βγει ζωντανά στον αέρα για να τον δει όλη η Ευρώπη.
Ο Andrea Demirovic, από το Μαυροβούνιο, που άνοιξε και το διαγωνισμό είπε: «ανυπομονώ να… ανοίξω τη Eurovision, είναι τέτοια η τιμή! Ελπίζω ότι αυτή θα είναι η τρίτη τυχερή πρόκριση για το Μαυροβούνιο και ότι θα τα καταφέρουμε να πάμε στον τελικό. Εγώ κρατάω τον… μικρό ασημένιο φύλακα – άγγελό μου κοντά, πάντα το φοράω».
Malena Ernman, Σουηδία: «Αισθάνομαι καλά τώρα, είμαι έτοιμη, όταν όμως βρίσκομαι στα παρασκήνια αναρωτιέμαι πού βρίσκομαι! Αυτοί οι διάδρομοι μου φαίνονται οι ίδιοι παντού».
Inga & Anush, Αρμενία: «Όταν θα πάμε στη σκηνή για να βγούμε στον… αέρα θα προσπαθήσουμε να σκεφτόμαστε ότι είμαστε σ’ ένα ψηλό βουνό, πολύ μακριά, χωρίς έννοιες. Είμαστε ενθουσιασμένοι, αλλά και νευρικοί, γιατί πρέπει να τα συγχρονίσουμε όλα πάνω στη σκηνή. Θα χρειαστούμε διακοπές μετά από αυτό!»
Lovebugs, Ελβετία: «Εμείς ,το τελευταίο πράγμα που κάνουμε πριν βγούμε στη σκηνή είναι να δώσουμε στον τραγουδιστή μας λίγη βότκα! Βοηθάει σε όλα, σε κάνει και χαλαρώνεις, ανοίγει το λαιμό και σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα!».
