Αγαπητές Αναγνώστριες και Αγαπητοί Αναγνώστες,
σάς καλωσορίζω στο παρόν πόνημα,
το οποίο ευελπιστώ να αποτελέσει τροφή και νερό για σκέψη.
Θέλω από τις πρώτες στιγμές τής σημερινής μας επαφής, να τονίσω το εξής:
Ουδέποτε υϊοθέτησα και ουδέποτε θα υϊοθετήσω κατ’ ελάχιστον,
την ελιτίστικη και εν μέρει μισανθρωπική άποψη που λέει ότι «Τα realities είναι σκουπίδια».
Το Ριάλιτι είναι μία τηλεοπτική τυπολογία που στηρίζεται σε δύο έννοιες•
δύο έννοιες αποτελούν τη σύσταση τού Ριάλιτι: Ο Ανθρωπος και η Πραγματικότητα.
Εναντιώνομαι σε όσους άκριτα ασκούν κριτική.
Εναντιώνομαι σε όσους, με ύφος χιλίων καρδιναλίων και από καθέδρας, εκτοξεύουν μύδρους (κι εμείς διαθέτουμε καθέδρα, αλλά δεν κάνουμε έτσι).
Εναντιώνομαι, εν κατακλείδι, προς όσους έχουν μία ψωραλέα ελιτίστικη αντίληψη για τον εαυτό τους, η οποία τούς οδηγεί να πηγαίνουν στην τουαλέτα με φράκο ή με ταγέρ, προκειμένου να αποδείξουν στη λεκάνη τους ότι είναι σημαντικότεροι από τούς άλλους ανθρώπους.
Δεν είμαι a priori υπερασπιστής των realities, αλλά δεν είμαι και de facto πολέμιός τους. Διατηρώ την κοινωνική, δημοσιογραφική και τηλεοπτική αντικειμενικότητα και ευθυκρισία μου, και κρίνω πάντα κατά περίπτωση (εννοείται ότι δεν υποβαθμίζω τον ρόλο τής Υποκειμενικότητας,
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τη θεωρώ εμπόδιο για να αποδίδω Σφαιρικότητα και Δικαιοσύνη•
όταν η υποκειμενικότητα οδηγεί τις αποφάσεις μας,
γινόμαστε μεροληπτικοί, άδικοι, φιλοτομαριστές και εγκάθετοι).
Μετά από αυτόν τον απαραίτητο πρόλογο, πάμε και στη συνέχειά μας…
…
Το ριάλιτι τού ΑΝΤ1 αποτελεί πια παρελθόν.
Έχοντας παρακολουθήσει όλα σχεδόν τα επεισόδιά του (ζήτημα είναι να έχασα δυο-τρία), γνωρίζω όλα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκειά του.
Αξιολόγησα, λοιπόν, τα συμπεράσματα που προέκυψαν από το «Nomads»,
προέβην στην ιεράρχησή τους και επέλεξα να αναδείξω τα τρία σημαντικότερα διδάγματα-μηνύματά του
(φυσικά, θέτω την αξιολόγησή μου στην κρίση σας και στον δημόσιο διάλογο).
Νο1 – Γιώργος Μαυρίδης
Ο Γιώργος Μαυρίδης έστειλε ένα ηχηρότατο μήνυμα Αλληλεγγύης,
έχοντας βάλει μία προϋπόθεση για να συμμετάσχει στο «ριάλιτι».
Είμαι έμπλεος συγκίνησης -και αντί οποιασδήποτε δικής μου περιγραφής-
σάς παραθέτω την επίσημη ανακοίνωση τού ΑΝΤ1, αμέσως μετά την ολοκλήρωση τού παιχνιδιού:
«Ο Γιώργος Μαυρίδης συμμετείχε στο “Nomads” με αντάλλαγμα την ανακαίνιση του παιδοογκολογικού τμήματος του νοσοκομείου Α.Χ.Ε.Π.Α., από τον ΑΝΤ1. Ακόμα και τα χρήματα που κέρδισε από τα επιμέρους έπαθλα θα διατεθούν για τον σκοπό αυτό. Δεν είχε ανακοινωθεί, για να μην επηρεάσει τις ψηφοφορίες εις βάρος των άλλων παικτών. Η συμφωνία ήταν, είτε έμενε μία εβδομάδα είτε τρεις μήνες, η ανακαίνιση θα γινόταν».
Σημειωτέον, λοιπόν, ότι το ίδιο θα έκανε και αν κατακτούσε την πρώτη θέση•
οι 100.000 ευρά θα διαθέτονταν στον ίδιον σκοπό•
το απεκάλυψε ο ίδιος -με δάκρυα στα μάτια- λίγο πριν τον τελικό.
Και όταν αποκλείσθηκε από τη διεκδίκηση τού επάθλου, περιορίσθηκε να πει με θλιμμένη επίγνωση τού ευγενούς προορισμού του..:
«Έχει ακόμα δρόμο η ζωή. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι. Είχα δώσει μία υπόσχεση σε κάποιους ανθρώπους μπαίνοντας… Θα το προσπαθήσω κάπως αλλιώς…»!
Λίγες στιγμές μετά, το Μεγάλο Φαβορί τού παιχνιδιού, ξεσπούσε σε λυγμούς επειδή δεν είχε μπορέσει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του•
όμως, αυτοί οι λυγμοί είναι ανεκτίμητη κοινωνική παρακαταθήκη,
διότι τονίζουν την Αξία τής Υπόσχεσης, τού Τάματος και τής Αυταπάρνησης.
…
Πού είναι όλοι αυτοί οι «αποκαθεδράκηδες» να μάς μιλήσουν μία ακόμη φορά για «τηλεοπτικά σκουπίδια»; Πού είναι όλοι αυτοί με το ύφος των χιλίων καρδιναλίων να μάς πούν’ για τον εκμαυλισμό τής Νεολαίας;
Πού ’ν’ ’τοι; Για να το πω και μονολεκτικώς: Πούντοι; Πόσες φορές έχουν χαρίσει την πλουσιοπάροχη αμοιβή τους αυτοί που κατακρίνουν τα realities; Πιθανότατα, δίνετε κι εσείς την απάντηση που δίνω κι εγώ: «Καμία».
Η συμμετοχή τού Γιώργου Μαυρίδη στο «Nomads» ήταν αρχικώς αμφιλεγόμενη. Δεν αφήνω τον εαυτό μου απ’ έξω• κι εγώ, όταν άκουσα ότι το εν λόγω πρόσωπο θα συμμετείχε σε ένα ριάλιτι, είχα μερικώς αποσύρει την τηλεοπτική συμπάθεια που τού έτρεφα. «Άραγε, άλλος ένας που ξεπουλήθηκε προς ίδιον όφελος;», αναρωτήθηκα, καθώς εγνώριζα ότι ο ίδιος είχε ταχθεί αναφανδόν κατά των realities και, μάλιστα, απέκλειε κάθε περίπτωση συμμετοχής του.
Όμως, χωρίς την παραμικρή θρησκειολογική ή θρησκοληπτική διάθεση εκ μέρους μου,
θα επικαλεστώ τη σοφία τής ευαγγελικής ρήσης «Εν’ αρχή είναι ο Λόγος»
(κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο).
Φυσικά, ο Λόγος έχει πολλές σημασίες, αλλά εδώ θα χρησιμοποιήσουμε αυτήν που αρμόζει. Εν’ αρχή είναι η Αιτία. Ο Λόγος (η Αιτία) που οδήγησε τον Γιώργο Μαυρίδη να συμμετάσχει σε κάτι που απέρριπτε, είναι Ιερό Κίνητρο!
Και έκανε και εμάς -που προσωρινώς νοιώσαμε αμφιβολίες για τον Γιώργο- να αναθεωρήσουμε, αλλά έκανε και τον Γιώργο Μαυρίδη να αναθεωρήσει την άποψή του για το Ριάλιτι.
Πρόκειται για περίπτωση όπου ο έξοχος στίχος τού μεγάλου ποιητή μας Μανώλη Αναγνωστάκη βρίσκει την απόλυτη-διττή έκφρασή του:
«Γηράσκω Αεί Αναθεωρών»!
Από εμένα -από Γιώργο σε Γιώργο, δηλαδή- μόνο μία κουβέντα..:
Γιώργο Μαυρίδη, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!
Νο2 Αποστολία Ζώη
Νικητής είσαι, όταν αναγνωρίζουν όλοι την αξία σου•
όταν συμπαίκτες και αντίπαλοι ομονοούν στο συμπέρασμα που συμπυκνώνεται στη φράση «Νίκησε δίκαια».
Ως εκ τούτου, η Αποστολία Ζώη είναι η άξια νικήτρια.
Άξια Νικήτρια Άξιων Αντιπάλων.
Σε ένα ριάλιτι κατ’ εξοχήν αγωνιστικό, όπου ναι μεν η ψήφος τού κόσμου έπαιζε ρόλο, αλλά δεν μπορούσε να καθορίσει οριστικά το αποτέλεσμα
(ή, ενδεχομένως, και να το διαστρεβλώσει),
μία γυναίκα κατέρριψε όλες τις -συντριπτικές κατά τού Γυναικείου Φύλου-στατιστικές, και νίκησε.
Θα μπορούσε και να μην έχει νικήσει•
σε μία νίκη (πόσω μάλλον, σε μία τελική νίκη) παίζουν ρόλο αναρίθμητοι παράγοντες• ενίοτε αστάθμητοι.
Όμως, η Αποστολία Ζώη υπερέβη τα πάντα και τούς πάντες.
Πήγε κόντρα στην στατιστική, πήγε κόντρα σε πανάξιους αντιπάλους και πάνω απ’ όλα πήγε κόντρα στον κακό της εαυτό. Υπήρξαν στοιχεία τού χαρακτήρα της (από αυτά τα ενοχλητικά που έχουμε όλοι μας), τα οποία απείλησαν να τη βγάλουν από τον δρόμο της• απείλησαν να την εκτροχιάσουν.
Για ένα διάστημα η Αποστολία Ζώη ήταν «persona non grata» για τούς συμπαίκτες της και για τη μεγάλη πλειοψηφία των τηλεθεατών.
Το συνειδητοποίησε. Πιθανότατα ενοχλήθηκε κι η ίδια. Αυτοενοχλήθηκε. Μέσα από ενδοσκόπηση και αυτοκριτική ανεκάλυψε ξανά τη Χαρά τού Παιχνιδιού. Ανεκάλυψε τι την οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην ήττα. Γι’ αυτό και νίκησε!
Αποστολία Ζώη, Συγχαρητήρια!
Νο3 Μιχάλης Ζαμπίδης-Γιώργος Κατσινόπουλος
Η περίπτωση τού Μιχάλη Ζαμπίδη και τού Γιώργου Κατσινόπουλου είναι ιδιάζουσα και χρήζει πολυεπίπεδης κοινωνιολογικής και τηλεοπτικής ανάλυσης.
Δύο διακεκριμένοι σε παγκόσμιο επίπεδο αθλητές, δέχονται να συμμετάσχουν σε ένα ριάλιτι. Αποδεικνύουν έτσι, ότι στην Εποχή τής Εικόνας, το θεωρητικό χάσμα ανάμεσα στον Πρωταθλητισμό και τη «Λαϊκή Τηλεόραση» έχει γεφυρωθεί.
Πρόκειται για δύο ανθρώπους που διακρίνονται στις Πολεμικές Τέχνες• έκαστος εξ’ αυτών, έχει αφιερώσει τη ζωή του στο αγώνισμά του.
Και ο Ζαμπίδης και ο Κατσινόπουλος φέρουν διεθνείς διακρίσεις• ιδίως ο αποκαλούμενος και ως «Iron Mike», έχει αναδειχθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής 16 (!!!) φορές.
Όμως, το γεγονός ότι έχεις αφιερώσει τη ζωή σου σε ένα αγώνισμα και έχεις κατακτήσει τίτλους, αποδεικνύεται -ενίοτε- αναπάντεχη «Κερκόπορτα».
Όταν αφιερώνεις τη ζωή σου σε ένα αγώνισμα, αυταποδείκτως είσαι αξιέπαινος, αλλά αυτομάτως χάνεις την οποιαδήποτε επαφή με αναρίθμητα ακόμη αγωνίσματα. Ιδρυματοποιείσαι με τον σκοπό τής ζωής σου και αποκτάς μία στρεβλή αίσθηση παντοδυναμίας, η οποία ουδόλως έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση τού Μιχάλη Ζαμπίδη και τού Γιώργου Κατσινόπουλου• έπεσαν θύματα τού ίδιου τους τού μύθου.
Περικυκλώθηκαν και στραγγαλίστηκαν από την αίγλη που τούς περιβάλλει στο άθλημά τους• για να το πω υπεραπλουστευτικά, πήγαν σε ένα πολυπλόκαμο αγωνιστικό παιχνίδι, έχοντας ως όπλο τους μόνο ένα πλοκάμι:
ο Μιχάλης Ζαμπίδης το «kick boxing» και ο Γιώργος Κατσινόπουλος το «ζίου-ζίτσου».
Κάναν’ μεγάλο λάθος• το «Nomads» δεν ήταν διοργάνωση πολεμικών τεχνών (όπου εκεί σίγουρα θα διέπρεπαν), αλλά ένα παιχνίδι που απαιτούσε πολυεπίπεδη εξοικείωση με την έννοια «Παιχνίδι».
Ο Ζαμπίδης και ο Κατσινόπουλος, ο Μιχάλης και ο Γιώργος, είχαν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμη δυσβάσταχτο βάρος: τις προσδοκίες που (θα) είχαν από αυτούς οι μαθητές τους• ήταν εκ των ων ουκ άνευ βέβαιο, ότι τα παιδιά που διδάσκονται πολεμικές τέχνες στις σχολές των δύο πρωταθλητών, θα ήθελαν να δουν τούς δασκάλους τους να διαπρέπουν.
Αντιθέτως, τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς διαφορετικά…
…
Την ώρα που οι δύο πρωταθλητές αγκομαχούσαν, οι θαυμαστές τού Ζαμπίδη και τού Κατσινόπουλου, επιχειρώντας να υποστηρίξουν στα social media τα είδωλά τους, τα πρότυπά τους, προξένησαν ζημιά. Το γεγονός ότι κάποιος δύναται να σε εξαϋλώσει με μπουνιές ή λαβές αν κάνεις το λάθος να θελήσεις να πλακωθείς μαζί του, δεν σημαίνει ότι απαραίτητα είναι καλύτερος από εσένα στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο τάβλι, στη «Monopoly», και ούτω καθ’ εξής.
Εσύ μπορεί να νοιώθεις υποχρεωμένος να νικάς παντού (ώστε να διατηρείς στους θαυμαστές σου την αίσθηση ότι είσαι ανίκητος), αλλά οι αντίπαλοί σου δεν θα είναι παντού χειρότεροι από εσένα.
Υπό αυτό το περιρρέον κλίμα, το εξαιρετικώς επικίνδυνο και διχαστικό,
ο Μιχάλης Ζαμπίδης και ο Γιώργος Κατσινόπουλος κατέφεραν εν τέλει να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους.
Αυτό θεωρώ ότι πρέπει να κρατήσουν ως μεγάλο κέρδος από το «Nomads», διότι τούς είδα -προς στιγμήν- να πέφτουν θύματα τού μύθου τους,
να λυγίζουν υπό τη σκέψη των θαυμαστών τους, και να βρίσκονται στις Παρυφές τής Αποδόμησης. Ευτυχώς, αντιλήφθηκαν εγκαίρως την Αλήθεια• μία αλήθεια που οφείλουν να διδάσκουν και στους μαθητές τους..:
Στη ζωή δύνασαι να είσαι Καλύτερος από όλους σε κάτι.
Στη ζωή δύνασαι να είσαι Καλύτερος από πολλούς σε πολλά.
Όμως, δεν δύνασαι να είσαι Καλύτερος από όλους σε όλα!
Γιώργος Μιχάλακας
Αλήτης -αλλά όχι ρουφιάνος- Δημοσιογράφος
