Η μπίρα δεν είχε πάντα τη θέση που κατέχει σήμερα στο τραπέζι των Ελλήνων… Τα πρώτα χρόνια δυσκολευόταν αρκετά να ανταγωνιστεί πιο εδραιωμένα ποτά όπως το ελληνικό κρασί, τη ρετσίνα, ή το ούζο. Σήμερα όμως, η μπίρα έχει πάρει τη θέση που της αξίζει στις προτιμήσεις των Ελλήνων, και φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν περισσότερες από 60 ζυθοποιίες με μπίρες για όλα τα γούστα!
Η αρχή έγινε μια δύσκολη περίοδο, το 1963, όταν η νεοιδρυθείσα Αθηναϊκή Ζυθοποιία κατασκευάσε το μεγάλο εργοστάσιο της στην Κηφισού. Δύο χρόνια αργότερα οι Έλληνες άρχισαν να γνωρίζουν την…Amstel!
Πολύ σύντομα, και με όχημα τον κλασικό και αγαπημένο ελληνικό κινηματογράφο, η μπίρα ταυτίστηκε στις συνειδήσεις ως το σύμβολο της απόλαυσης, της χαλάρωσης, της διασκέδασης ή πλέον και ως συμπλήρωμα της εθνικής γαστρονομίας.
Η Αθηναϊκή Ζυθοποιία τοποθέτησε τη μπίρα στα studio του λαμπερού ελληνικού κινηματογράφου και δικαιώθηκε, κατακτώντας παράλληλα τις κινηματογραφικές ταβέρνες και τα μπαρ!
Έτσι βλέπουμε το προϊόν να καταναλώνεται στις πιο κλασικές σκηνές των αγαπημένων μας ταινιών, που τις παρακολουθούμε με την ίδια απόλαυση μέχρι και σήμερα!
Δείτε μερικά αποσπάσματα και… αναπολήστε:
Στην κλασική ταινία «Γοργόνες και Μάγκες» του 1968 η Μαρίνα (Μάρθα Καραγιάννη) πιάνει από το γεμάτο ψυγείο με Amstel μια κρύα μπίρα και την προσφέρει στον Παναγή που της ζήτησε να «φέρει εκ του πάγου μερικάς κρύας – κρύας μπίρας» και το γραφικό ψυγείο της εποχής ήταν γεμάτο Amstel.
Το «Λεβεντόπαιδο» (1969) ο Αρίστος (Δημήτρης Παπαμιχαήλ) τραγουδάει κάτω από διαφημιστικές πινακίδες της Amstel, αλλά και στη συνέχεια οι πρωταγωνιστές (στο γαμήλιο γλέντι με τη Νόρα Βαλσάμη) δεν ανοίγουν σαμπάνιες… αλλά μπίρες, δίνοντας έτσι το στίγμα της νέας εποχής για το προϊόν αυτό.
Την ίδια χρονιά η μπίρα γίνεται… ατάκα στα χείλη της Μάρθας Καραγιάννη, όταν στην «Ωραία του κουρέα» απαντάει ψύχραιμα στον αδερφό της που την απειλεί ότι θα της πιει το αίμα, να… «πιει μια μπίρα γιατί είναι προτιμότερη»!
Η μπίρα κατέκτησε και τη Μύκονο το 1969, όταν στην επίσης κλασική ταινία «Παριζιάνα», η Έρικα Μπρόγιερ πίνει μόνο μπίρα από τα φημισμένα μπαρ, ενώ την ίδια προτίμηση έχει και ο Κώστας Καρράς που προσεγγίζει το κορίτσι για να το φλερτάρει…
Η εμβληματική σκηνή στη «Νεράιδα και το Παλικάρι», όταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη τραγουδάει στην ταβέρνα, η μπίρα κυριαρχεί… παντού γύρω της. Παρομοίως και σε πολλές άλλες ταινίες της εποχής, όπως στα κοντινά πλάνα της «Θείας μου της χίπισσας» (1970) ή το «Ζητείται επειγόντως γαμπρός» (1971).
Η «Κόμισσα της Κέρκυρας» (Ρένα Βλαχοπούλου) δεν μπορούσε να προτιμήσει κάτι διαφορετικό από την μπίρα, στο τραπέζι της με τον σινιόρ Καρέλη στο Ποντικονήσι.
Επίσης στην ταινία «Μάγκας με το τρίκυκλο» (1972) οι διαφημίσεις της μπίρας κυριαρχούν στα πλάνα της διασκέδασης…
Κάπως έτσι η μπίρα έφτασε σήμερα να είναι μια αυτονόητη επιλογή, αφού βεβαίως προηγουμένως έβαλε και ο κινηματογράφος το χεράκι του στην καθιέρωσή της ως το συνώνυμο της απόλαυσης και της… καλής παρέας!
