Δεν έχει κινητό ούτε ρολόι και, όμως, είναι πάντα στην ώρα του. Στη Βαρκελώνη κυκλοφορεί πάντα με ποδήλατο και στο κατάστημά του στην Κίνα κερνάει τους πελάτες του χειροποίητα ξερά σύκα και παστέλι. Ο Πολ Ευμορφίδης, ο ιδιοκτήτης της Coco-mat, μίλησε στο ένθετο «Piazza» της εφημερίδας VETO για την απλοϊκή ζωή του και τα τέσσερα ταλαντούχα παιδιά του.

Ως πολίτης του κόσμου, καθώς μετακινείται συνεχώς σε διάφορες χώρες, δεν έχει μόνιμη βάση. Οι ρυθμοί της οικογένειας συντονίζονται εύκολα γιατί όπως ο ίδιος λέει χαρακτηριστικά: «Είμαστε καμικάζι. Δεν έχουμε στερεότυπα και στεγανά. Μπαίνουμε στη ζωή εύκολα».

Το κάθε παιδί έχει το ταλέντο του. «Ο Τζέιμς παίζει μπάλα στην Μπαρτσελόνα. Μην νομίζεις ότι κι αυτός έχει βάλει όλη την ενέργειά του στο ποδόσφαιρο. Έχει τη ζωή του, τους φίλους του, μαθαίνει γλώσσες. Ξέρει ήδη έξι γλώσσες άπταιστα και συνεχίζει να μαθαίνει. Είναι περίεργος τύπος. Ο μεγάλος μου ο γιος ο Βίλαν μένει μόνος του στη Μαδρίτη από 15 χρονών. Τον βοηθήσαμε οικονομικά, νοίκιασε μια γκαρσονιέρα και τελείωσε εκεί το σχολείο. Μιλάει τέλεια 8 γλώσσες και θέλει να μάθει 18. Τώρα είναι στο Ρίο Ντε Τζενέιρο για να μάθει βραζιλιάνικα. Την παλεύει κι εκείνος με τον τρόπο του. Η Έμμα είναι ένα νορμάλ κοριτσάκι που παίζει στην Μπάρτσα βόλεϊ. Είναι 17 χρονών. Η μόνη προσγειωμένη της οικογένειας. Θα πάει να σπουδάσει στη Νέα Υόρκη και θέλει να ζήσει εκεί. Ο τέταρτος είναι ο Τομ. Είναι 7,5 χρονών. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μια κατασκήνωση στην Εύβοια και παίζει μπάλα. Παίζει κι αυτός στην Μπάρτσα. Του αρέσει το ποδόσφαιρο».

Στο σπίτι οι ισορροπίες κρατούνται «μια χαρά. Ο καθένας κάνει τα δικά του. Τώρα που μιλάμε η μικρή είναι στην Ινδία. Έχει πάει με το σχολείο της να φτιάξει ένα σπίτι σε μια φτωχή οικογένεια. Το είχαν κάνει πριν στη Σενεγάλη και πιο πριν στην Υεμένη».

Στην ερώτηση ποια χώρα είναι η καταλληλότερη για να μεγαλώσει ένα παιδί ο Πολ Ευμορφίδης απάντησε: «Κάθε χώρα έχει τα δικά της αλλά στην Ολλανδία περάσαμε πολύ καλά. Μου έκανε εντύπωση που τα παιδιά μέχρι 12 χρονών πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς τετράδια και βιβλία. Εδώ έχουμε πήξει στα φροντιστήρια. Εκεί δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Σου λένε οι δάσκαλοι ότι το παιδί μαθαίνει μέχρι τις τρεις το μεσημέρι. Γι’ αυτό είναι και παιδί. Αυτά που γίνονται στην Ελλάδα είναι απίστευτα. Και δεν μαθαίνουν και δεν παίζουν. Τα δικά μου παιδιά δεν έχουν πάει ποτέ σε φροντιστήριο».

Το γεγονός ότι η γυναίκα του είναι Ολλανδέζα δεν τον βοήθησε να αλλάξει νοοτροπία. Όπως δήλωσε είχε διαφορετική νοοτροπία γι’ αυτό πήρε ξένη γυναίκα. «Δεν μπορούσα να παντρευτώ Ελληνίδα. Ξέρω την ελληνική νοοτροπία 100%. Έχω κάνει ό,τι δουλειά φαντάζεσαι. Από βενζινάδικο μέχρι μικροπωλητής. Δεν έχουν τίποτα οι Ελληνίδες αλλά εκείνη την εποχή σίγουρα θα είχα χωρίσει. Θα έρχονταν ο πεθερός μου, η πεθερά μου, η μάνα μου ο πατέρας μου, θα ανακατεύονταν. Τι φοράς, πώς είσαι έτσι, έλα την Κυριακή να φάμε. Ακόμη και τώρα η γενιά μου κινείται σύμφωνα με το τι θα πει ο γείτονας. Αν δεν πάρεις καλό αυτοκίνητο θα πει ο γείτονας ότι είσαι τελειωμένος. Οι ανάγκες μας δημιουργούνται βάσει αυτών που δείχνει η τηλεόραση».

Ο επιχειρηματίας δηλώνει ευχαριστημένος από τη ζωή του. Ο πατέρας του, εργάτης στη Γερμανία και ανάπηρος, έζησε μια απλή ζωή βοηθώντας συνεχώς τους ανθρώπους γύρω του. Αυτό θέλησε να κάνει και ο Πολ. Ο αρχικός του στόχος, όπως τόνισε δεν ήταν να γίνει πλούσιος αλλά να κάνει κάτι που το αγαπά πολύ και που να μπορεί να προσφέρει. «Ποιος είναι πλούσιος; Εγώ γυρίζω με ένα ποδήλατο. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτό. Τι να τα κάνω;» απάντησε αφοπλιστικά και συνέχισε: «Οσο και να φαίνεται περίεργο, κάνω ό,τι κάνω για την καθεαυτή δημιουργία. Αν με ρωτήσεις τι έχω θα σου πω δεν ξέρω. Δεν έχω τίποτα στο όνομά μου και ούτε θέλω να αποκτήσω. Ο αδελφός μου κάνει σε όλα κουμάντο. Είδα τον πατέρα μου πώς πέρασε στη ζωή του χαρίζοντας όλα όσα είχε. Όταν δίνεις χαρά περνάς τέλεια στη ζωή». Στόχος του είναι να περνάει καλά με τα παιδιά του και τους φίλους του. «Η ζωή μου είναι αυτή. Απλή. Δεν έχω λεφτά. Κάνω ό,τι θέλω. Δεν έχω τζιπ, αεροσκάφη και πισίνες. Ένα ποδήλατο έχω στη Βαρκελώνη. Ήρθε ο φίλος μου ο Σταύρος Αδαμίδης ο πρόεδρος της ΑΕΚ να με δει και από το πολύ περπάτημα έβγαλε καρούλες στα πόδια του και μάλλον δεν θα ξανάρθει. Όλα είναι απλά».

Στα στρώματά του έχουν κοιμηθεί ο Μπέκαμ και ο Κλίντον αλλά αυτό δεν τον εντυπωσιάζει. «Και τι έγινε; Εμείς δεν βάζουμε κανένα όνομα πάνω από τη φιλοσοφία της coco-mat και ούτε πρόκειται. Όσο και να ακούγεται τρελό αυτό κάνει ζημιά σε μια εταιρία. Θα κρεμαστώ πίσω από κάποιον για να μου πει ότι κάνω καλό προϊόν;». Έχει 50 καταστήματα σε Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία, Ισπανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Κίνα, Αμερική, Σαουδική Αραβία. Τους πελάτες του, από άκρη σε άκρη της γης τους φιλεύει ξερά σύκα και παστέλι σπιτικό. «Με αυτόν τον τρόπο κάνεις φίλους. Τι πιο απλό όταν έρθει κάποιος στο μαγαζί σου να τον κεράσεις κάτι που έχεις φτιάξει ο ίδιος; Σου έχουν προσφέρει σε άλλο μαγαζί παστέλια και σύκα; Καμιά καραμέλα κι αυτή έτοιμη. Εγώ αυτό που κάνω είναι να αφιερώνω το χρόνο μου και το πάθος μου στην coco-mat. Το να σου δώσω μια καραμέλα που έχω αγοράσει σημαίνει ότι δεν ασχολήθηκα με αυτό. Ο άλλος δεν έχει ανάγκη το σύκο σου, έχει ανάγκη το χρόνο σου».

Ο Πολ δεν πιστεύει στα επαγγελματικά μυστικά και το αναλύει πολύ γλαφυρά: «Δηλαδή αν εσύ κι εγώ πούμε πώς παίζει ο Μέσι θα παίξουμε μπάλα; Είναι χίλια τα πράγματα που πρέπει να κάνεις. Σου δίνω το κρεβάτι έτοιμο και στην τιμή που κοστίζει σε εμάς. Σου δίνω και τα μαγαζιά έτοιμα. Θα πουλήσεις;. Μια δουλειά δεν στήνεται από μυστικά, στήνεται από πάθος για την καθημερινότητα. Δεν είναι όλα λεφτά. Πόσα μου χρωστάς και πόσα σου χρωστάω».

Ωστόσο, δεν ζει ασκητική ζωή απλά επιλέγει να μη ζει στη δικτατορία της ύπαρξης, όπως την χαρακτηρίζει η οποία θέλει τα πράγματα σε καλούπια. Δεν γνωρίζει από ελληνικό gossip, δεν ξέρει ποια είναι η Ελένη Μενεγάκη, δεν βλέπει τηλεόραση, δεν έχει κινητό και δεν φοράει ρολόι. Φίλος του ποδοσφαίρου, επισημαίνει ότι το άθλημα αυτό είναι ή του ύψους ή του βάθους. «Δεν ξέρεις ποιος θα νικήσει. Εγώ πιστεύω ότι και στο ποδόσφαιρο όταν δίνεις με την μία τη μπάλα, δηλαδή όταν δίνεις χαρά στον άλλον, νικάς. Έχω δει ομάδες και ομάδες. Έπαιζε ο Τζέιμς στη Ρεάλ με όλα τα αστέρια και ο καθένας ήθελε μια μπάλα μόνος του. Το ποδόσφαιρο είναι ένα ομαδικό άθλημα. Οι προπονητές δεν το έχουν καταλάβει. Όλα παίζονται στα αποδυτήρια και όχι πάνω στο χορτάρι. Κοίτα για παράδειγμα τους Γάλλους στο Μουντιάλ. Δεν ήταν μονιασμένοι. Χαρά δεν είχαν. Άμα δεν έχεις χαρά δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα στη ζωή».

Όσο για το αν θέλει ο Τζέιμς να παίξει σε κάποια ελληνική ομάδα; «Άμα θέλει. Εγώ θα προτιμούσα να μείνει εκεί που είναι (παίζει στη Μπαρτσελόνα) γιατί έχει άλλη νοοτροπία. Δεν τον έχω δει ποτέ να πάρει κίτρινη κάρτα, δεν τον έχω δει ποτέ να βρίσει. Θέλει να έρθει κάποια στιγμή στην Ελλάδα γιατί, παρόλο που παίζει όλη του τη ζωή στο εξωτερικό γιατί νοιώθει πρώτα από όλα Έλληνας. Να δούμε πώς θα πάει και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ανέβηκε η Ελλάδα. Άλλωστε, ο Τζέιμς είναι ευπροσάρμοστος».