Κάθε φορά που έκανε κάτι που μπορεί να ήταν λάθος, τελικά την οδήγησε σε κάτι σωστό. Λατρεύει τη Βαρκελώνη και τους καλούς της φίλους, που βρίσκονται δίπλα της, ακόμα και όταν εκείνη «εξαφανίζεται».
Θα έλεγε ψέματα, μόνο όμως για να μην στεναχωρήσει κάποιον. Τους άντρες όμως τους εκτιμά περισσότερο, όταν έχουν το θάρρος να ομολογήσουν τις αδυναμίες τους, μια και δείχνει επιείκεια σε όλα τα λάθη.
Από τα 30 της χρόνια και μετά της αρέσει περισσότερο η ζωή της, ενώ αυτό που φοβάται πιο πολύ από όλα είναι η απώλεια και το τέλος. Έχει ορισμένες σκέψεις που απεχθάνεται στην κυριολεξία αλλά δεν μπορεί να απαλλαγεί από αυτές.
Το πρώτο «σ’ αγαπώ» που της είπε ο άντρας και τα παιδιά της δεν θα το ξεχάσει ποτέ, ενώ τον τελευταίο καιρό είναι σε μια από τις καλύτερες φάσεις της ζωής της. Θεωρεί επιτυχία της το γεγονός ότι έχει μια χαρούμενη οικογένεια που την κάνει ευτυχισμένη.
Ένα γνώρισμα του χαρακτήρα της είναι η αντίφαση, ενώ εάν μπορούσε να αλλάξει κάτι στον εαυτό της, αυτό θα ήταν τα αντιφατικά στοιχεία του χαρακτήρα της. Τέλος, δεν υπάρχει απόλυτη ευτυχία για τη Ναταλία, παρά μόνο στιγμές ευτυχίας.
(Πρώτη καταχώρηση: 26 Απριλίου, 21:36)
