Το πρώτο βράδυ στο κελί αλλά και τις δύσκολες μέρες που ακολούθησαν στη φυλακή, θυμάται και εξομολογείται στο περιοδικό «Glow» ο Λάκης Γαβαλάς. Ο γνωστός σχεδιαστής και επιχειρηματίας, είδε τη ζωή του να αλλάζει από τη μία μέρα στην άλλη, και από την χλιδή όπου ζούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή, βρέθηκε να ζει φυλακισμένος σε ένα κελί. Τι πραγματικά συνέβη όμως εκείνη την ημέρα που οι αστυνομικοί τον συνέλαβαν για πρώτη φορά;
«Έχω μάθει ότι έχω ένταλμα σύλληψης έναν μήνα πριν γίνει το σκηνικό. 20 μέρες μετά, κι ενώ έχω ξεχάσει ότι είμαι καταζητούμενος, πηγαίνω με την παρέα μου να διασκεδάσω σ’ ένα νυχτερινό κέντρο. Με το που επιστρέφω στο σπίτι, πέφτουν πάνω μου τέσσερα άτομα και με πετάνε σ’ ένα αυτοκίνητο. Νομίζω ότι πηγαίνουν να με απαγάγουν, αργότερα, όμως, καταλαβαίνω ότι μιλάμε για άτομα της ΓΑΔΑ, που με παρακολουθούν εδώ και μέρες. Αναρωτιέμαι πραγματικά τι αποκόμισε η Ελλάδα από αυτήν την ιστορία. Συνέλαβε έναν άνθρωπο που είχε τζίρο 100 εκατομμύρια τον χρόνο και απασχολούσε προσωπικό 300 ατόμων» εξήγησε ο Λάκης Γαβαλάς ενώ στη συνέχεια ήταν πιο αποκαλυπτικός για τα όσα έζησε στο κελί.
«Την πρώτη νύχτα μέσα στη φυλακή αποκοιμήθηκα αμέσως από την κούραση. Οι πρώτοι τρεις μήνες εκεί μέσα ήταν τραγικοί, αισθάνεσαι ταπεινωμένος και ψάχνεις να βρεις γιατί θεωρείσαι ένοχος. Μετά, έπρεπε να κρατήσω αποστάσεις απ’ όλους εκείνους που ήθελαν να με «γλείψουν» μέσα στη φυλακή επειδή είμαι επώνυμος. Ήθελα να κλειστώ στον εαυτό μου και να δίνω την ενέργειά μου μόνο στους δικηγόρους μου. Από ένα σημείο και μετά είχα την αίσθηση ότι παίζω σε μια ταινία κι έπεισα τον εαυτό μου να παίξει αυτόν τον ρόλο όσο καλύτερα γινόταν. Δεν ένιωσα ούτε στιγμή ότι κινδυνεύει η ζωή μου μέσα στον Κορυδαλλό. Έχω τέτοιο βλέμμα που τον στήνω τον άλλον στον τοίχο. Μια μέρα, όμως, που μου έφεραν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου μέσα στο εκκλησάκι της φυλακής μ’ έπιασαν τα κλάματα με λυγμούς. Δε θα την ξεχάσω ποτέ αυτήν τη στιγμή. Έζησα, λοιπόν, 15 μήνες μέσα στη φυλακή. Αυτό το ταξίδι δεν ξεπερνιέται ποτέ. Νόμιζα ότι βγαίνοντας θα έβλεπα μια Ελλάδα αλλαγμένη και βελτιωμένη. Αυτό, βέβαια, δε συνέβη ποτέ» .
