Η διαδικασία της αυτοαποδοχής και της αγάπης προς τον εαυτό μας είναι βαθιά και ουσιαστική, σίγουρα όμως δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Είναι μια πρόκληση, κυρίως επειδή συχνά έρχεται αντιμέτωπη με τη φυσική μας τάση να δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στις αρνητικές σκέψεις παρά στις θετικές. Αυτός ο αρνητικός διάλογος είναι σαν μια αυτόματη και φυσική λειτουργία που έχουμε συνηθίσει από πολύ μικροί. Τα καλά νέα είναι ότι μπορεί να αλλάξει, και όταν αλλάξει, επηρεάζει ριζικά τον τρόπο που ζούμε και συνδεόμαστε με τους γύρω μας. Πώς, λοιπόν, αλλάζεις αυτή τη συνήθεια; Πώς αλλάζεις τον εσωτερικό σου διάλογο, πώς μαθαίνεις να μιλάς στον εαυτό σου με περισσότερη ευγένεια, κατανόηση και αγάπη;
Μεγαλώνοντας, ίσως εκπαιδεύτηκες να πιστεύεις ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα – κι αυτή η πεποίθηση επηρεάζει όχι μόνο τη ματιά σου προς τον κόσμο, αλλά και την ίδια την πραγματικότητά σου. Κι εγώ, δυστυχώς, μεγάλωσα σε ένα σχολικό περιβάλλον όπου εκπαιδεύτηκα να βλέπω τον εαυτό μου μέσα από ένα πρίσμα αμφιβολίας και ανεπάρκειας. Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο και άρχισα να συναναστρέφομαι διαφορετικούς ανθρώπους, κατάλαβα ότι αν ήθελα να αλλάξω τη ζωή μου, έπρεπε να αλλάξω την οπτική μου – κυρίως, όμως, τον τρόπο που μιλούσα στον εαυτό μου. Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε έχει τεράστια δύναμη. Το μυαλό μας δεν ξεχωρίζει την πλάκα, τον σαρκασμό ή την ειρωνεία – απλώς καταγράφει το (αρνητικό) μήνυμα. Όταν, για παράδειγμα, λες «πάντα τα κάνω χάλια» ή «τι άχρηστος που είμαι», ο εαυτός σου το πιστεύει. Αντίθετα, αν προσπαθήσεις να μετατρέψεις την αυτοκριτική σε αυτοκατανόηση, χρησιμοποιώντας μια πιο ευγενική γλώσσα (όπως «άργησα, αλλά θα προσπαθήσω περισσότερο την επόμενη φορά» ή «αυτή τη φορά δεν πήγε όπως ήθελα, αλλά θα ξαναπροσπαθήσω»), θα ενισχύσεις τόσο την αυτοεκτίμηση όσο και τη διάθεσή σου.
Η αλλαγή αυτή έχει σαν αφετηρία τη γλώσσα και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείς. Όταν μιλάς πιο ευγενικά στον εαυτό σου, αλλάζει και ο τρόπος που βλέπεις τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει τελειότητα, και η αλήθεια είναι πως αν ψάχνεις για ελαττώματα, σίγουρα θα βρεις! Αν, ωστόσο, δεχθείς τις αδυναμίες σου, αλλά επιλέξεις να εστιάσεις στα δυνατά σου στοιχεία και μοναδικά σου χαρίσματα, θα ανακαλύψεις πτυχές σου που σε κάνουν να ξεχωρίζεις από όλους τους άλλους.
Οι άνθρωποι που διοχετεύουν την ενέργειά τους σε πράγματα όπως να παρατηρούν και αναγνωρίζουν τα καλά τους χαρακτηριστικά τείνουν να έχουν καλύτερη ψυχική υγεία. Και αυτό δεν είναι αλαζονεία – είναι η ικανότητα να βλέπεις την αξία σου και να μιλάς στον εαυτό σου με αυτοπεποίθηση. Σκέψου μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο Michael Jordan. Πιστεύεις πως πριν αγωνιστεί, έλεγε στον εαυτό του «δεν είμαι σίγουρος, ίσως κερδίσω»; Εγώ αμφιβάλλω! Προσωπικά πιστεύω πως έλεγε «είμαι ο καλύτερος». Προφανώς και δεν νικούσε πάντα, όμως η γλώσσα που χρησιμοποιούσε τον κινητοποιούσε να προσπαθήσει ξανά και ξανά. Όλοι έχουμε αδυναμίες – και ο Michael Jordan, εννοείται! – όμως τα καλά νέα είναι ότι όλοι μπορούμε να εκπαιδευτούμε να αγαπάμε τον εαυτό μας περισσότερο.
Το κλειδί είναι α) να γνωρίσεις τον εαυτό σου σε βάθος και να αναγνωρίσεις τα δυνατά σου σημεία και β) να υιοθετήσεις μια πιο ευγενική και υποστηρικτική γλώσσα που υπερτονίζει όλα αυτά που σε κάνουν ξεχωριστό. Όταν αρχίσεις να αγαπάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου, κάνεις επιλογές που αντικατοπτρίζουν αυτή την αυτοεκτίμηση. Γίνεσαι πιο επιλεκτικός με τους ανθρώπους, ενώ ο τρόπος που συνδέεσαι μαζί τους δεν είναι ποτέ πια ο ίδιος. Καταλαβαίνεις ότι αξίζεις σεβασμό και καλή μεταχείριση. Η αλλαγή αυτή είναι μια σταδιακή διαδικασία που απαιτεί υπομονή και συνειδητή προσπάθεια, αλλά που σίγουρα αξίζει τον κόπο.
Εσύ πότε συνειδητοποίησες ότι χρειάζεται να αλλάξεις τον τρόπο που μιλάς στον εαυτό σου; Πώς επηρέασε αυτή η αλλαγή τη ζωή και την οπτική σου;
Ιουλία Καζάνα-McCarthy
Δρ. Κοινωνιολογίας (University of Surrey, UK)
Πιστοποιημένη Life Coach (International Coaching Federation, ICF)
Solution Focused Θεραπεύτρια (BRIEF & The Solution Focused Universe)
