Oι κυρώσεις είναι μόνο ένα μέρος της απάντησης της ΕΕ στη Ρωσία, αναφέρει ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ σε ανάρτηση στο μπλογκ του με τίτλο «Γιατί πρέπει να αντισταθούμε όταν αυταρχικά καθεστώτα προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν τους διεθνείς κανόνες».
«Οι διπλωματικές προσπάθειές μας θα συνεχιστούν για να σταματήσουν μια νέα έκρηξη πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης. Ο κίνδυνος μιας μεγάλης σύγκρουσης είναι υπαρκτός και πρέπει να τον αποτρέψουμε με κάθε κόστος. Έτσι θα συνεχίσουμε να προσεγγίζουμε τα Ηνωμένα Έθνη και τον ΟΑΣΕ για να επαναφέρουμε τη Ρωσία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», προσθέτει. Παράλληλα αναφέρεται στην κοινή δήλωση Ρωσίας-Κίνας της 4ης Φεβρουαρίου για τη νέα εποχή, στην οποία μπαίνουν οι διεθνείς σχέσεις, και για την παγκόσμια βιώσιμη ανάπτυξη, όπως σημειώνει η ανάρτηση της ρωσικής προεδρίας στην οποία παραπέμπει ο Ύπατος Εκπρόσωπος, υπογραμμίζοντας ότι «είναι μια πράξη περιφρόνησης και η ουσία της είναι ξεκάθαρη. Είναι ένα ρεβιζιονιστικό μανιφέστο, με άλλα λόγια, ένα μανιφέστο αναθεώρησης της παγκόσμιας τάξης».
O Zοζέπ Μπορέλ παραπέμπει επίσης σε αποσπάσματα. «Ένα εντυπωσιακό απόσπασμα αναφέρει ότι ‘Η Ρωσία και η Κίνα αντιστέκονται στις προσπάθειες εξωτερικών δυνάμεων να υπονομεύσουν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στις κοινές γειτονικές τους περιοχές’. Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών ξεκινά με το ‘Εμείς οι λαοί’ και το άρθρο 1 ορίζει ‘την αρχή των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών’. Αλλά για τη Ρωσία και την Κίνα, τα κράτη είναι κυρίαρχα, όχι οι άνθρωποι. Οπότε δεσμεύονται να ‘αντισταθμίσουν την παρέμβαση εξωτερικών δυνάμεων στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων χωρών και να αντιταχθούν στις έγχρωμες επαναστάσεις’», σημειώνει.
Ο Ύπατος Εκπρόσωπος συμπληρώνει ότι «ο επαναπροσδιορισμός της δημοκρατίας είναι ένα άλλο σημαντικό σκέλος στη ρεβιζιονιστική τους ώθηση. Μιλούν για ‘γνήσια δημοκρατία’. Η προσθήκη χαρακτηριστικών επιθέτων μας θυμίζει τη σοβιετική εποχή, όταν τα κομμουνιστικά καθεστώτα μιλούσαν για τη λεγόμενη ‘λαϊκή δημοκρατία’, ή τις ‘οργανικές δημοκρατίες’ στην Ισπανία του Φράνκο».
«Οι αυταρχικές δυνάμεις – και όχι μόνο η Ρωσία και η Κίνα – επιδιώκουν να σχετικοποιήσουν την έννοια των ατομικών δικαιωμάτων, κάνοντάς τα να υπόκεινται σε τοπικούς και πολιτισμικά καθορισμένους περιορισμούς», επισημαίνει ο Ύπατος Εκπρόσωπος.
