Το παράρτημα του Οργανισμού των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) στο Ντιγιαμπακίρ σε έκθεσή του αναφέρει ότι ο Τουρκικός Στρατός, από το 1994 μέχρι σήμερα, σε 39 επιχειρήσεις χρησιμοποίησε χημικά όπλα, η χρήση των οποίων είχε σαν αποτέλεσμα 437 Κούρδοι μαχητές του PKK να βρουν τον θάνατο. Στην έκθεση υπάρχουν αναφορές και για τη χρήση βιολογικών όπλων, ενώ παρατίθενται παραδείγματα για τη χρήση χημικών όπλων από τον τουρκικό στρατό σε επιχειρήσεις:
– στο χωριό Silopi περιοχή του Σιρνάκ στις 11 Μαΐου του 1999, 20 μαχητές του ΡΚΚ έχασαν τη ζωή τους από χρήση χημικού αερίου, όπως απεφάνθη Γερμανικό εργαστήριο, μετά την εξέταση των ευρημάτων που απέστειλαν οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων
– 8 μαχητές του ΡΚΚ, μεταξύ των οποίων δύο γυναίκες, έχασαν τη ζωή τους σε σύγκρουση τον Σεπτέμβριο του 2009 σε περιοχή της Cukurca, στην επαρχία Χακάρι, από τη χρήση χημικών όπλων, όπως απεφάνθη γερμανικό εργαστήριο, μετά την αποστολή ευρημάτων και φωτογραφικού υλικού. Ο γερμανικός Τύπος έγραψε τότε ότι ο τουρκικός στρατός χρησιμοποίησε «χημικά όπλα» κατά των Κούρδων μαχητών του ΡΚΚ.
Το γεγονός της χρήσης χημικών όπλων κατά των Κούρδων μαχητών του PKK πιστοποιήθηκε και από ανεξάρτητους Γερμανούς ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Αμβούργου, το οποίο εξέδωσε σχετική έκθεση, και από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, απ’ όπου ανακοινώθηκε ότι το φωτογραφικό υλικό είναι αυθεντικό.
Σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι μαρτυρίες συγγενών των νεκρών Κούρδων μαχητών του ΡΚΚ, οι οποίοι στα πτώματα διέκριναν την απουσία τραυματισμού από σφαίρες αλλά την παρουσία εξανθημάτων στο δέρμα τους.
– Οι σοροί 21 μαχητών του ΡΚΚ, οι οποίοι εφέροντο να έχουν σκοτωθεί με χημικά όπλα σε μια σύγκρουση στην περιοχή του Çemişgezek, στο Ντέρσιμ, στις 11 Απριλίου του 1997, δεν έχουν ακόμη παραδοθεί στις οικογένειές τους, αν και οι κωδικές ονομασίες τους και οι τόποι γέννησής τους είναι καταχωρημένοι στο γραφείο του ειδικού εισαγγελέα στη Μαλάτια
-22 νέοι, οι οποίοι εγκατέλειψαν τη Μαλάτια για να ενταχθούν στο PKK, και 6 Κούρδοι μαχητές του PKK οι οποίοι βρήκαν τον θάνατο στη μαζική σφαγή στις 17 Μαΐου του 1994 στο όρος Bezar στην επαρχία Adıyaman από τη χρήση χημικών όπλων. Είχε υπάρξει αναφορά σε άρθρο του Τούρκου δημοσιογράφου Evrim Alataş για το γεγονός αυτό.
