Το Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης δεν περιλαμβάνει στον κατάλογο των εν ισχύ Navtex για τη σημερινή μέρα (15 Φεβρουαρίου 2018) τη Navtex με αριθμό 83 (NAV WRNG NR 083/18).
Πρόκειται για τη Navtex που η Κυπριακή Δημοκρατία ανακοίνωνε την Τετάρτη για ασκήσεις με πραγματικά πυρά που ήταν καθορισμένες για σήμερα Πέμπτη, σε περιοχή έκτασης 600 τετρ. χιλιομέτρων περίπου, η οποία εφάπτεται στο βόρειο της άκρο, με την περιοχή που «δέσμευσε» η Τουρκία μέχρι τις 22 Φεβρουαρίου για ασκήσεις του Πολεμικού της Ναυτικού και αποτελεί την αφορμή για παρεμπόδιση της κίνησης του γεωτρύπανου «Saipem 12000» προς τον στόχο «Σουπιά» στο τεμάχιο «3».
Επίσης, περιλάμβανε στα όριά της μικρό τμήμα των τεμαχίων «2» και «3» της κυπριακής ΑΟΖ.
Εκτιμάται ότι η ακύρωση ή απόσυρση της σχετικής Navtex, η οποία προφανώς δεν αφορούσε σε ασκήσεις Ενόπλων Δυνάμεων της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά για πλοία άλλων χωρών, οφείλεται σε πολιτική αναμονής και αποφυγής έντασης, ώστε να υπάρξει «παράθυρο» είτε γρηγορότερης λήξης των τουρκικών ενεργειών στην περιοχή είτε για μη χρονική επέκταση της παρεμπόδισης του γεωτρύπανου.
Η Κυπριακή Navtex για άσκηση με πραγματικά πυρά στο «3»
Η δημοσίευση της Τετάρτης:
ZCZC MA 58
13 1400 UTC FEB 2018
JRCC LARNACA/CYPRUS RADIO/5BA
NAV WRNG NR 083/18
FIRING EXERCISES WILL TAKE PLACE ON
15 FEB BETWEEN 1530- 1730 UTC
IN AREA BOUNDED BY THE COORDINATES BELOW:
34 15.00N 034 34.00E
34 10.00N 034 41.30E
33 53.00N 034 26.00E
34 00.00N 034 14.00E
CANCEL THIS MESSAGE ON 15 1731 UTC FEB 2018
JRCC LARNACA/CYPRUS RADIO/5BA
Με Navtex που εξέδωσε το Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεσμεύτηκε περιοχή έκτασης περίπου 600 τετρ. χιλιομέτρων εντός της περιοχής ευθύνης της Δημοκρατίας, που περιλαμβάνει και μέρος των τεμαχίων 3 και 13 της ΑΟΖ, για άσκηση με πραγματικά πυρά για τις 15 Φεβρουαρίου, κατά τις απογευματινές ώρες.
Συνεχίζεται ο αποκλεισμός στο «Οικόπεδο 3»
Υπό ναυτικό αλλά και διπλωματικό αποκλεισμό συνεχίζουν να βρίσκονται το «Οικόπεδο 3» στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία.
Εδώ και πέντε ημέρες κινείται σε όλα τα επίπεδα προκειμένου να επιτύχει την απελευθέρωση του στόχου «Σουπιά», ώστε να μπορέσει να προχωρήσει το γεωτρύπανο της ΕΝΙ, πλην όμως το μόνο που έχει καταφέρει να εξασφαλίσει μέχρι στιγμής είναι η έκφραση συμπόνιας. Χωρίς την ίδια ώρα να υπάρχει έστω και η διάθεση να σταλεί τουλάχιστον ένα αυστηρό μήνυμα προς την Τουρκία.
Αντίθετα, όλα τα μηνύματα που αποστέλλονται είναι γενικόλογα, κρατώντας ίσες αποστάσεις μεταξύ των προκλητικών ενεργειών της Τουρκίας και των νομίμων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ιδιαίτερα αρνητική εντύπωση προκαλεί η όλη προσέγγιση του γ.γ. ΟΗΕ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ ένιψε τας χείρας του, αρνούμενος ακόμα και να σταθεί υποστηρικτικά σε μια σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών, η οποία εμφανώς παραβιάζεται. Το όλο θέμα αναμένεται να συζητήθηκε κατά τη συνάντηση που είχαν το πρωί ο πρόεδρος Αναστασιάδης και η Ελίζαμπεθ Σπέχαρ.
Την ίδια ώρα αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι μέσα από τις τοποθετήσεις Ουάσινγκτον και Μόσχας στέλνονται και μηνύματα σε σχέση με το Κυπριακό, υπενθυμίζοντας στη Λευκωσία πως πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν της τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στον φυσικό πλούτο.
Στο Saipem 12000 προχώρησαν χθες σε αντικατάσταση σημαντικού μέρους του προσωπικού, όπως ήταν προγραμματισμένο να γίνει κι αν προχωρούσε η γεώτρηση, με πτήσεις από το αεροδρόμιο Λάρνακας.
Στα όρια του τεμαχίου 3, από τη δυτική πλευρά παραμένει σταθερό το Saipem 12000, με την πλώρη να βλέπει πάντα τη «Σουπιά», αλλά και με τα τουρκικά πολεμικά να συνεχίζουν να εκτρέπουν κάθε πλοίο που διέρχεται από την περιοχή.
Ούτε για σήμερα προβλέπονται σημαντικές διαφοροποιήσεις.
Οι Ισραηλινοί προληπτικά, με κατασκοπευτικό αεροπλάνο παρακολούθησαν χθες από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου κάθε κίνηση πλοίου, αεροπλάνου και ελικοπτέρου στην περιοχή της έντασης.
Τι κρύβεται πίσω από τις τουρκικές διεκδικήσεις (Ανάλυση)
Ανάλυση του διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών Χρήστου Ιακώβου για τις τουρκικές διεκδικήσεις στους θαλάσσιους χώρους του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου:
Παρατηρούμε ότι η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει αυξήσει την ένταση σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις της στους θαλάσσιους χώρους του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή η συμπεριφορά υπαγορεύεται από τη στρατηγική προτεραιότητα της Τουρκίας να αυξήσει τη θαλάσσια ισχύ της, κάτι που θα της επιτρέψει να διευρύνει ακόμη περισσότερο τη θεμελιακή έννοια για την εξωτερική της πολιτική, αυτή δηλαδή του στρατηγικού βάθους.
Το ερώτημα στρατηγικής που εγείρεται από τις διεκδικήσεις της Άγκυρας στο δεδομένο θέμα είναι: Γιατί η Τουρκία επιδεικνύει τόση ευαισθησία για τον θαλάσσιο χώρο της Ελλάδας και της Κύπρου, την οποία συνοδεύει μάλιστα και με ανοικτές απειλές;
Η πολυσύνθετη έννοια της θαλάσσιας ισχύος αναλύθηκε για πρώτη φορά από τον κορυφαίο θεωρητικό της γεωπολιτικής του θαλασσίου χώρου, τον Αμερικανό Άλφρεντ Μάχαν (1840-1914), από τον οποίο επηρεάστηκε και ο Νταβούτογλου και ο οποίος προσδιορίζει τη θαλάσσια ισχύ ως τη δυνατότητα ελέγχου των θαλασσίων οδών, καθώς επίσης και της νομής και κατοχής των θαλασσίων πόρων, οι οποίοι προσδίδουν πολιτική δύναμη και οικονομική ευρωστία στα κράτη.
Ο Μάχαν, αφού αφιέρωσε χρόνια μελέτης στην ιστορία της ανόδου της Μεγάλης Βρετανίας ως μεγάλης ευρωπαϊκής δυνάμεως, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η θαλάσσια ισχύς μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη μετατροπή ενός κράτους σε ισχυρό, αν συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις:
Αν διαθέτει κατάλληλη γεωγραφική θέση, όπως για παράδειγμα να γειτνιάζει με σημαντικές θαλάσσιες διόδους. Αν η φυσική διαμόρφωση των ακτογραμμών του παρέχει πρόσθετα πλεονεκτήματα, όπως νησιά και φυσικά λιμάνια. Αν διαθέτει μεγάλη έκταση ακτογραμμής σε σχέση με τον πληθυσμό του. Αν έχει υψηλό ποσοστό πληθυσμού το οποίο στρέφεται προς τη θάλασσα (αλιεία, εμπορικό ναυτικό, ισχυρό πολεμικό ναυτικό). Αν η πολιτική της κυβέρνησης παρέχει συστηματική και ευφυή καθοδήγηση με στόχο την ανάπτυξη της θαλάσσιας ισχύος.
Αυτό που σήμερα περιορίζει την ανάπτυξη της τουρκικής θαλάσσιας ισχύος, σε σχέση με τις πέντε προαναφερθείσες προϋποθέσεις, είναι το μειονέκτημα που προσδιορίζεται από την ανισορροπία που προκαλείται από την ύπαρξη μεγάλης έκτασης ακτογραμμής της χώρας, χωρίς όμως να έχει ελεύθερη πρόσβαση σε ανοικτή θάλασσα, τόσο στο Αιγαίο, λόγω του ελλαδικού πλεονεκτήματος, όσο και στην Α. Μεσόγειο, λόγω της ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Αυτή η πραγματικότητα επιβάλλει στην Τουρκία το «σύνδρομο της Συνθήκης των Σεβρών», τη μειονεκτική γεωπολιτική θέση δηλαδή ότι είναι εγκλωβισμένη στα δικά της χωρικά ύδατα, λόγω του ότι τρία βασικά της λιμάνια (Κωνσταντινούπολης, Σμύρνης και Μερσίνας) είναι από θαλάσσης αποκλεισμένα, καθώς επίσης παραμένει χωρίς πρόσβαση στις ναυτικές οδούς που εξασφαλίζουν διασύνδεση της Τουρκίας με τον δυτικό κόσμο και τη Μέση Ανατολή. Ως εκ τούτου, η Τουρκία παραμένει κράτος ξηράς, όπως επέβαλαν οι δυτικές δυνάμεις με τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920.
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος (Κύπρου)-philenews.com
