Μια ομάδα Τούρκων αρχαιολόγων, υπό τον συντονισμό Αμερικανών καθηγητών, που πραγματοποιούν ανασκαφές στον χώρο της ιστορικής Τροίας («Hisarlik»), ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε μια τεράστια ξύλινη κατασκευή, η οποία θα μπορούσε να είναι μέρος του μυθικού Δούρειου Ίππου που χρησιμοποίησαν οι Έλληνες στον Τρωικό Πόλεμο. Δεκάδες ξύλινα κομμάτια, μήκους έως 15 μέτρων, βρέθηκαν σε μια πολύ «ασυνήθιστη» τοποθεσία, εντός του χώρου της αρχαίας πόλης της ομηρικής Τροίας.

  Αμερικανοί αρχαιολόγοι δηλώνουν σχεδόν σίγουροι ότι τα ευρήματά τους αποτελούν κομμάτια του πραγματικού Δούρειου ΊππουΙστορικοί εκτιμούν ότι ο Δούρειος Ίππος -με τη μορφή του ξύλινου αλόγου, όπως τον φανταζόμαστε- δεν υπήρξε ποτέ. Για αρκετούς μελετητές της ιστορίας αποτελεί μέχρι και σήμερα συμβολισμό πανίσχυρης πολεμικής μηχανής που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Ωστόσο, η πρόσφατη ανακάλυψη έρχεται να αποδείξει ότι η Ιλιάδα ήταν πολύ πιο ακριβής ιστορικά από όσο αρχικά πιστεύαμε.

Κοντά στην ξύλινη κατασκευή βρέθηκε και μια φθαρμένη επιγραφή από μπρούντζο, στην οποία αναγράφεται: «Οι Έλληνες το αφιερώνουν στην Αθηνά για την επιστροφή τους στην πατρίδα». Της αρχαιολογικής ανασκαφής ηγούνται δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου της Βοστόνης των ΗΠΑ, ο Christine Morris και ο Chris Wilson, οι οποίοι δηλώνουν «σε μεγάλο βαθμό σίγουροι» ότι τα ευρήματά τους παραπέμπουν στον Δούρειο Ίππο.

«Η χρονολόγηση με τη μέθοδο του άνθρακα δείχνει ότι τα κομμάτια του ξύλου βρίσκονται εκεί από τον 12ο ή τον 11ο αιώνα π.Χ. Τότε πρέπει να συνέβη και ο Τρωικός Πόλεμος, σύμφωνα με αναφορές αρχαίων ιστορικών, όπως ο Ερατοσθένης και ο Πρόκλος. Δεν θέλουμε να φανούμε υπεραισιόδοξοι, όμως πιστεύουμε ακράδαντα ότι βρήκαμε τον αυθεντικό Δούρειο Ίππο» δηλώνουν ενθουσιασμένοι.

Τα ευρήματα θα μεταφερθούν στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης, όπου θα εκτεθούν σύντομα.

Υπενθυμίζεται ότι η μυθική Τροία παρέμενε… μυθική για την επίσημη ιστορία μέχρι την ανακάλυψή της από τον Σλίμαν, το 1868.

Ο Δούρειος Ίππος

Ο Δούρειος ίππος – ως συμβάν – ανήκει στον Τρωικό Πόλεμο, όπως τον αφηγείται ο Βιργίλιος στο έπος της Αινειάδας. Τα γεγονότα που περιγράφει στην προκειμένη περίπτωση λαμβάνουν χώρα μετά την Ιλιάδα του Ομήρου και πριν από την Οδύσσεια και την κύρια αφήγηση της Αινειάδας. Στα έπη Ιλιάς Μικρά και Ιλίου Πέρσις προβάλλεται ως κατασκευαστής του αλόγου ο Επειός, ο γιος του Πανοπέα από τη Φωκίδα, κατόπιν συμβουλής της ίδιας της Αθηνάς. Ο Επειός, ασήμαντη πολεμικά προσωπικότητα, δεν αναφέρεται στις μάχες της Ιλιάδας, καθώς κατ’ ομολογία του ιδίου δεν ήταν ιδιαίτερα ικανός με το αντικείμενο του πολέμου.

Το ξύλινο άλογο – κρύπτη, κατασκευή εμπνευσμένη από τον Οδυσσέα, έχει ως σκοπό να παραπλανηθούν οι Τρώες και να το εκλάβουν ως δώρο και ως δείγμα καλής θελήσεως και ειρήνης από τους Αχαιούς. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια κατασκευή που έκρυβε εντός της τους σημαντικότερους αρχαίους Έλληνες ήρωες. Εκείνοι, μετά την είσοδο του ίππου στην Τροία, βγήκαν από αυτόν και άνοιξαν τις πύλες στους υπόλοιπους, προκειμένου να ξεκινήσει η λεηλασία της πόλης.

Στις πρώιμες αναπαραστάσεις του 8ου και του 7ου π.Χ. αιώνα παρουσιάζεται ως πελώρια κατασκευή με σειρά ανοιγμάτων, ενώ ο αριθμός των πολεμιστών που περιελάμβανε ποικίλλει, ανάλογα με την αφήγηση και τον ποιητή.

Επιμέλεια: Σωτήρης Σκουλούδης