Ο βρετανικός “Economist” κατάφερε να αναστατώσει για τα καλά το προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα. Με ένα κατακόκκινο εξώφυλλο όπου απεικονίζεται η τουρκική σημαία αλλά με την κεφαλή του Ερντογάν να «εισβάλει» στο κάδρο πλησιάζοντας με περίεργες διαθέσεις την Ημισέληνο, η γνωστή πολιτική επιθεώρηση παρεμβαίνει στα προεκλογικά πράγματα της Τουρκίας με έναν ευθύ όσο και ωμό τρόπο.
Ο τίτλος της έκδοσης εκφράζει αυτό που πολλοί σκέπτονται αλλά δεν τολμούν να το πουν στην χώρα του Ερντογάν. «The Looming Dictatorship» είναι ο τίτλος που εξόργισε τις τουρκικές αρχές και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ ,δηλαδή το 95% του συνόλου των Μέσων Ενημέρωσης.
Η διαφαινόμενη, – επερχόμενη – κυοφορούμενη –επωαζόμενη Δικτατορία της Τουρκίας . Η λέξη “Looming” αποδίδεται στα ελληνικά με τις τέσσερεις παραπάνω έννοιες. Δεν πρόκειται για μία ρητορική ερώτηση ούτε είναι μία πρόταση για θεωρητική κουβέντα μεταξύ αργόσχολων αναλυτών.
Πρόκειται για μία έκδοση η οποία εκθέτει με τον γνωστό τρόπο τον οποίο υιοθετεί ο «Economist». Βρετανική ωμότητα, δημοσιογραφική πληρότητα, πολιτική ταυτότητα και αγγλικό χιούμορ.
Η έκδοση αυτή προκάλεσε σάλο στην Τουρκία και χαμόγελα μεταξύ των φυλακισμένων στα τουρκικά κάτεργα. Πάνω απ’ όλα προκάλεσε την οργή του Ερντογάν και της Αυλής στο Σαράι της Άγκυρας.
Με μία οργισμένη τοποθέτηση που την ανάρτησε στο Twitter ο επικεφαλής επικοινωνίας του προεδρικού μεγάρου Φαχρετίν Αλτούν κατηγορεί το βρετανικό περιοδικό για φτηνή και κραυγαλέα προπαγάνδα με στόχο τον Τούρκο πρόεδρο και τη Δημοκρατία της Τουρκίας.
«Πάλι τα ίδια! Ο Economist ανακυκλώνει την πνευματικά νωθρή, ανιαρή και σκόπιμα αδαή απεικόνιση της Τουρκίας. Φαίνεται ότι αισθάνονται υποχρεωμένοι να αναγγείλουν το τέλος της τουρκικής δημοκρατίας αναμασώντας κλισέ, παραπληροφόρηση και κραυγαλέα προπαγάνδα.
Οι εξωφρενικοί τίτλοι και οι προκλητικές εικόνες μπορεί να τους βοηθήσουν να πουλήσουν το λεγόμενο περιοδικό τους, οπότε τους συγχαίρουμε για τις έξυπνες τεχνικές μάρκετινγκ που εφαρμόζουν! Αλλά πρέπει να υπενθυμίσουμε στο κοινό ότι πρόκειται για εντυπωσιακή δημοσιογραφία που βασίζεται σε φτηνή προπαγάνδα και παραπληροφόρηση. Οι λεγόμενοι δημοσιογράφοι και συντάκτες του Economist προφανώς δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να προσφέρουν αξιοπρεπή δημοσιογραφία για τον αγώνα του λαού μας για τη δημοκρατία μας.
Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ανεξήγητο και συνεχιζόμενο μίσος τους εναντίον του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου μας, ο οποίος έχει κερδίσει όλες τις εκλογές στις οποίες συμμετείχε. Αν δεν μπορείτε να μπείτε στον κόπο να ερευνήσετε πώς και γιατί το τουρκικό κοινό εμπιστεύεται τον Ερντογάν, γιατί να σας πάρει κανείς στα σοβαρά;!
Η χώρα μας οδεύει προς μια ακόμη προεκλογική περίοδο, με μια ζωντανή συζήτηση για το πώς θα λύσουμε τις προκλήσεις μας.
Είμαι πεπεισμένος ότι ο Economist δεν θα μπει ποτέ στον κόπο να αναφερθεί στο τι πραγματικά συμβαίνει στην Τουρκία. Θέλω απλώς να προειδοποιήσω τους ανυποψίαστους αναγνώστες για τη θλιβερή κατάστασή τους!».
Τι επισημαίνει το άρθρο του «Economist»:
Μεταξύ άλλων, στο κύριο άρθρο του, ο Economist αναφέρει πως «η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν πλησιάζοντας οι εκλογές θα μπορούσε να ωθήσει αυτό που σήμερα είναι μία βαθιά ελαττωματική δημοκρατία εκτός ορίων, σε μία πλήρη δικτατορία».
