Ο Εμανουέλ Καρένζι Καράκε, επικεφαλής των υπηρεσιών κατασκοπείας της Ρουάντα, συνελήφθη στο Λονδίνο βάσει ενός ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, το οποίο είχε εκδοθεί σε βάρος του από την ισπανική δικαιοσύνη.
Ο στρατηγός Καρένζι Καράκε, ηλικίας 54 ετών, «συνελήφθη από άνδρες της διεύθυνσης εκδόσεων της αστυνομίας του Λονδίνου στο αεροδρόμιο Χίθροου το Σάββατο περί τις 09.45» ανέφερε την Τρίτη ένας εκπρόσωπος της Σκότλαντ Γιαρντ.
Η σύλληψη του επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών της Ρουάντα έγινε «δυνάμει ενός ευρωπαϊκού εντάλματος που εκδόθηκε από τις αρχές στην Ισπανία, όπου διεξάγεται έρευνα για εγκλήματα πολέμου σε βάρος αμάχων» διευκρίνισε.
Ωστόσο ισπανική δικαστική πηγή στη Μαδρίτη ανέφερε ότι ο στρατηγός Καρένζι Καράκε δεν αντιμετωπίζει δίωξη για εγκλήματα πολέμου (σ.σ.: οι εν λόγω κατηγορίες έχουν μπει στο αρχείο) αλλά για υποθέσεις «τρομοκρατίας».
Ο στρατηγός εμφανίστηκε ενώπιον λονδρέζικου δικαστηρίου το Σάββατο το απόγευμα και τέθηκε υπό προσωρινή κράτηση ως την Πέμπτη, όταν αναμένεται να οδηγηθεί εκ νέου ενώπιον της βρετανικής δικαιοσύνης.
Προσωπικότητα-κλειδί του καθεστώτος της Ρουάντας, ο Καρένζι Καράκε, γνωστός και ως «ΚΚ», υπήρξε ένα από τα πιο ισχυρά στελέχη του αντάρτικου των Τούτσι, του Πατριωτικού Μετώπου της Ρουάντας (σ.σ.: FPR, βρίσκεται στην εξουσία σήμερα) υπό τον Πολ Καγκάμε. Είχε επίσης διατελέσει (2008-2009) υποδιοικητής της MINUAD, της κοινής ειρηνευτικής αποστολής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της Αφρικανικής Ένωσης στο Νταρφούρ, στο δυτικό τμήμα του Σουδάν.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο στρατηγός Καράκε είχε «εγκρίνει τη σφαγή αμάχων από το 1994 ως το 1997 στις πόλεις Ρουχενγκέρι, Γκισένγι και Κιανγκούγκου, συμπεριλαμβανομένων τριών Ισπανών εργαζόμενων σε ανθρωπιστική οργάνωση».
Ο Καράκε ανήκε στον πολύ στενό κύκλο των ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών του στρατού του FPR, του αντάρτικου που διηύθυνε ο Καγκάμε, ο οποίος τερμάτισε τη γενοκτονία του 1994 κι έκτοτε κυβερνά τη Ρουάντα με σιδηρά πυγμή.
Η γενοκτονία που άρχισε τον Απρίλιο του 1994 από το εξτρεμιστικό καθεστώς των Χούτου στοίχισε τη ζωή σε 800.000 ανθρώπους, κυρίως μέλη της μειονότητας των Τούτσι αλλά και μέλη της φυλής Χούτου που εναντιώνονταν στις αρχές.
