Μία νέα μελέτη που ήρθε στο φως της δημοσιότητας και παρουσιάστηκε χθες στις ΗΠΑ υποστηρίζει ότι η Ποτίδαια, στη χερσόνησο της Κασσάνδρας, σώθηκε από τους Πέρσες εισβολείς το χειμώνα του 479 π.Χ. χάρη σε ένα… τσουνάμι.
Μάλιστα, οι νέες γεωλογικές μελέτες αφήνουν να εννοηθεί ότι η περιοχή μπορεί να είναι ευάλωτη σε κάποιο παλιρροϊκό κύμα, εξήγησε ο Κλάους Ράιχερτερ, του Πανεπιστημίου του ‘Ααχεν, ο κυριότερος συγγραφέας της μελέτης.
Ο Ηρόδοτος είχε περιγράψει τότε το παράξενο φαινόμενο, την “απόσυρση” της θάλασσας από την Ποτίδαια και τα τεράστια κύματα που ακολούθησαν.
Ο Ράιχερτερ και οι συνάδελφοί του επαλήθευσαν την αφήγηση αυτή αναλύοντας δείγματα που έλαβαν από τη χερσόνησο της Κασσάνδρας και τα οποία αποκάλυψαν ενδείξεις ενός θαλάσσιου φαινομένου “μεγάλης ισχύος”, όπως τεράστια κύματα.
Από τις ανασκαφές που έγιναν επίσης κοντά στην γειτονική, αρχαία πόλη της Μένδης διαπιστώθηκε ότι την εποχή εκείνη σημειώθηκαν πολύ έντονα φυσικά φαινόμενα στην περιοχή.
Το ιζηματογενές στρώμα της Μένδης περιέχει όστρακα πολύ παλαιότερης εποχής που πιθανότατα μεταφέρθηκαν εκεί από τα βάθη της θάλασσας, μέσω των τεράστιων παλιρροϊκών κυμάτων.
Η ζώνη αυτή δεν περιλαμβάνεται στις δέκα περιοχές της Ελλάδας όπου θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος για δημιουργία τσουνάμι.
Ο Ράιχερτερ και η ομάδα του πιστεύουν όμως ότι οι ανακαλύψεις τους δείχνουν πως ο Θερμαϊκός Κόλπος θα πρέπει να ενταχθεί στον κατάλογο των περιοχών αυτών, δεδομένου ότι πρόκειται για μια πυκνοκατοικημένη ζώνη, με πολλές μόνιμες κατοικίες, ξενοδοχεία και εξοχικά σπίτια.
Τέλος, να σημειωθεί πως ο ερευνητής θα παρουσιάσει τη μελέτη του στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Σεισμολογίας (SSA) στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας.
Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου
