Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην Τουρκία δείχνει ότι τα πράγματα έχουν ξεπεράσει πλέον το επίπεδο της παρατήρησης και της μετάδοσης πληροφοριών σχετικά με τον απολογισμό της απόπειρας πραξικοπήματος και τα αριθμητικά στοιχεία που σχετίζονται με τις εκκαθαρίσεις που κάνει η κυβέρνηση. Η κατάσταση που επικρατεί μετά την απόπειρα είναι το νέο δεδομένο, το οποίο περιέχει έντονα το στοιχείο της σαρωτικής επιτήρησης.
Η επιτήρηση αυτή εκδηλώνεται στη φάση αυτή με μεγάλης έκτασης επιχειρήσεις διαθεσιμότητας στο δημόσιο τομέα, όπως στις ένοπλες δυνάμεις, το δικαστικό σώμα, την ασφάλεια και διάφορα υπουργεία. Ταυτόχρονα συνεχίζεται και η διαδικασία προσαγωγών.
Το ερώτημα που τίθεται για τις εκκαθαρίσεις αυτές είναι κατά πόσο οι χιλιάδες ανθρώπων που τίθενται σε διαθεσιμότητα και προσάγονται, πρόσκεινται στο θρησκευτικό τάγμα του χότζα Φετχουλάχ Γκιουλέν ή είναι γενικά αντιπολιτευόμενοι.
Και επειδή αιωρείται το ερώτημα αυτό, η επιτήρηση είναι γενική. Πράγμα που σημαίνει ότι είναι δεδομένος ο φόβος και η ανησυχία, σε πλατιά στρώματα που απλώς δεν συμφωνούν με τη γραμμή της πολιτικής εξουσίας. Ο κίνδυνος της προσαγωγής δηλαδή είναι ορατός για πάρα πολύ κόσμο.
Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό στοιχείο που προκαλεί ανησυχία είναι το γεγονός ότι οπαδοί του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης συνεχίζουν, έπειτα από συνεχείς παροτρύνσεις του Προέδρου Ερντογάν και της κυβέρνησης, να συγκεντρώνονται σε πλατείες και να διαδηλώνουν. Η κατάσταση αυτή είναι ανησυχητική, επειδή η έξοδος αυτή δεν περιορίζεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις που μεταδίδονται κι από τα κανάλια, αλλά παίρνουν και τη μορφή “εφόδων” οπαδών του κόμματος σε διάφορες συνοικίες, όπου σημειώνονται επεισόδια και συμπλοκές με τους κατοίκους.
Οι πληροφορίες και οι καταγγελίες για θανάτωση και λιντσάρισμα στρατιωτών, το γεγονός ότι ακόμη και στις κηδείες των νεκρών αστυνομικών, στις οποίες παρευρίσκεται και η πολιτική ηγεσία, το πλήθος φωνάζει το σύνθημα “θέλουμε εκτελέσεις”, το ότι τα τηλεοπτικά κανάλια μεταδίδουν εικόνες των αξιωματικών που έχουν προσαχθεί και στις οποίες εικόνες φαίνονται αρκετά έντονα τα σημάδια του ξυλοδαρμού, όλα αυτά δημιουργούν ένα περίεργο κλίμα.
Επιπρόσθετα υπάρχουν διάφορα στοιχεία που σε ένα τμήμα της κοινής γνώμης έχουν δημιουργήσει υποψίες για το κατά πόσο πρόκειται για απόπειρα πραξικοπήματος. Η εντύπωση αυτή αναπαράγεται κυρίως στα κοινωνικά μέσα και στηρίζεται σε δύο στοιχεία. Πρώτον, το αποτέλεσμα της απόπειρας είναι μία άνευ προηγουμένου επιτήρηση και εκκαθάριση, πράγμα που σημαίνει ότι ποτέ ο Ερντογάν δεν ήταν τόσο ισχυρός. Εκτός του απόλυτου ελέγχου που πάει να επιβάλει, επιπρόσθετα έχει και τη στήριξη του έξω κόσμου, ο οποίος κάνει και αυτός λόγο για “νίκη της δημοκρατίας”. Το δεύτερο στοιχείο αφορά τα πολλά ερωτηματικά που διατυπώνονται για τον “ερασιτεχνικό” τρόπο με τον οποίο εκδηλώθηκε η απόπειρα πραξικοπήματος. “Δεν γίνονται πραξικοπήματα στις δέκα το βράδυ με τανκς στις γέφυρες και στο αεροδρόμιο”, “πώς θα πειστούμε ότι όλοι όσοι πήραν μέρος στην απόπειρα και εμφανίζονται ως στρατιώτες, ήταν όντως στρατιωτικοί, τη στιγμή που τα κανάλια έδειξαν να βγαίνει από ένα τανκς κάποιος με στρατιωτική στολή, ο οποίος όμως είναι γνωστός πρώην αστυνομικός” είναι μερικά από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται.
Η ανησυχία παραμένει στην Τουρκία, αφού ταυτόχρονα με τις εκκαθαρίσεις και τις συγκεντρώσεις των οπαδών του κυβερνώντος κόμματος, η πολιτική εξουσία δηλώνει ότι “δεν έχει ξεπεραστεί ακόμη εντελώς ο κίνδυνος πραξικοπήματος”, πράγμα που σημαίνει ότι τα εναντίον μέτρα και το κλίμα επιτήρησης θα συνεχιστούν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
