Μία φερόμενη ως ανακοίνωση του PKK ισχυρίζεται ότι, μία αυτόνομη ομάδα Κούρδων του Βόρειου Ιράκ επονομαζόμενη ως «Τάγμα των Αθανάτων» είναι αυτή που πραγματοποίησε την επίθεση στην τουρκική αεροναυπηγική βιομηχανία TUSAS την Τετάρτη 23/10.
Η ανακοίνωση – ανάληψη ευθύνης – αναφέρει μεταξύ άλλων πως: «Η ενέργεια αυτοθυσίας, που διαπράχθηκε μέσα στο συγκρότημα της TUSAS στην Άγκυρα γύρω στις 15:30 της Τετάρτης 23 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε από μία ομάδα του «Τάγματος των αθανάτων», ενώ στην συνέχεια και στην ίδια ανακοίνωση παραθέτει τα ονόματα των δύο επιτιθέμενων, ενός άνδρα και μίας γυναίκας.
Όπως ανέφερε στο μεσημβρινό δελτίο του OPEN η ανταποκρίτρια στην Τουρκία, Μαρία Ζαχαράκη, άπαντες στη γειτονική χώρα ανέμεναν ότι το PKK θα επανέλθει με νέα προκήρυξη, σχετικά με το τι συνέβη ακριβώς.
«Σήμερα έχουμε την επίσημη ανάληψη, που έρχεται από το όρος Καντίλ στο βόρειο Ιράκ, εκεί όπου βρίσκονται τα αρχηγεία της στρατιωτικής πτέρυγας του PKK. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναρτήθηκε μια ανακοίνωση, όπου αναφέρεται ότι η επίθεση έγινε από έναν πυρήνα που ονομάζεται “Τάγμα των Αθανάτων”. Εντός της ανακοίνωσης υπογραμμίζεται ότι η επίθεση έγινε από αυτόνομες ομάδες, ενώ υπάρχει η επισήμανση ότι δεν έχει καμία σχέση με τις τρέχουσες εξελίξεις σε πολιτικό επίπεδο. Η τρομοκρατική επίθεση είχε προγραμματιστεί πριν από αρκετό καιρό και δεν έγινε στον απόηχο της δήλωσης Μπαχτσελί για να απελευθερωθεί ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν και να διαλυθεί το PKK», αναφέρει αρχικά στο ρεπορτάζ της η Μαρία Ζαχαράκη στο μεσημβρινό δελτίο του OPEN.
Στη συνέχεια η ανταποκρίτρια του σταθμού στην Τουρκία τόνισε πως με βάση την ανακοίνωση: «η επίθεση κατευθύνθηκε από το όρος Καντίλ και όχι από κάποιον πυρήνα εντός της Τουρκίας. Το PKK σημειώνει ότι συντάσσεται στο πλευρό του Οτσαλάν, στηρίζοντας πιστά όσα αποφασίσει ο ηγέτης του κόμματος. Σε περίπτωση που αποφασίσει να πάει σε διαπραγματεύσεις για ειρήνευση στο Κουρδικό, τότε το PKK είναι έτοιμο να τον ακολουθήσει και να καταθέσει τα όπλα, όποτε ζητηθεί».
Την Πέμπτη (24/10) ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών δημοσίευσε τα ονόματα των δύο δραστών της τρομοκρατικής επίθεσης στην Άγκυρα της Τουρκίας.
Ο άνδρας ταυτοποιήθηκε ως Αλί Ορέκ, ήταν μέλος του PKK και είχε την κωδική ονομασία «Ρότζερ» ενώ το όνομα της γυναίκας είναι Mine Sevjin Alcicek, η οποία ήταν εξίσου μέλος της κουρδικής οργάνωσης.
Αναπάντητα ερωτήματα
Το χρονικό της επίθεσης, λίγες μόνο ώρες μετά τη δήλωση Μπαχτσελί για διάλυση του PKK και απελευθέρωση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, εγείρει ωστόσο και κάποια άλλα σοβαρά ερωτήματα:
Πώς οργανώθηκε τόσο γρήγορα μια επίθεση σε έναν τόσο στρατηγικό και, υποτίθεται, αδιάβλητο στόχο;
Γιατί επελέγη η TAI, ένα από τα κορυφαία σύμβολα της τουρκικής τεχνολογικής υπεροχής και εθνικής υπερηφάνειας;
Η επίθεση δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για το βάθος και την ένταση των πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων στην Τουρκία, ειδικά όσον αφορά το Κουρδικό ζήτημα.
Τι είναι το Εργατικό Κουρδικό Κόμμα (PKK)
Το PKK (Partiya Karkerên Kurdistanê, Κόμμα Εργατών του Κουρδιστάν) είναι μια κουρδική εθνικοαπελευθερωτική μαρξιστική οργάνωση, η οποία ιδρύθηκε το 1978 από τον Αμπντουλάχ Οτζαλάν στην Τουρκία.
Το PKK ξεκίνησε ως ένα επαναστατικό κίνημα, που είχε ως στόχο την ίδρυση ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, μέσω ένοπλου αγώνα κατά του τουρκικού κράτους, αλλά η ιδεολογία και οι τακτικές του έχουν εξελιχθεί και προσαρμοστεί σε νέα δεδομένα, μέσα στις δεκαετίες της δράσης του.
Το κίνημα αρχικά είχε στόχο την απελευθέρωση των Κούρδων στην Τουρκία και τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου σοσιαλιστικού κράτους, το οποίο θα περιελάβανε τα κουρδικά εδάφη στην Τουρκία, το Ιράν, το Ιράκ και τη Συρία.
Η οργάνωση ξεκίνησε τον ένοπλο αγώνα του κατά του τουρκικού κράτους το 1984, με μια εκστρατεία αντάρτικου κυρίως στις νοτιοανατολικές περιοχές της Τουρκίας, όπου ζουν οι περισσότεροι Κούρδοι. Οι συγκρούσεις μεταξύ του PKK και του τουρκικού στρατού ήταν βίαιες και οδήγησαν σε χιλιάδες θανάτους, τόσο στρατιωτικών όσο και αμάχων.
1999: Σύλληψη Οτζαλάν και αλλαγή στρατηγικής
Το 1999 ο ηγέτης του PKK, Αμπντουλάχ Οτζαλάν, συνελήφθη στην Κένυα, από την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών με τη βοήθεια της CIA, της Μοσάντ και δυστυχώς κάτω από περίεργους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης. Η σύλληψη του Οτζαλάν αποτέλεσε καίρια καμπή για την οργάνωση. Κατά τη διάρκεια της δίκης του, ο Οτζαλάν άλλαξε την ρητορική του και πρότεινε μια ειρηνευτική λύση, ζητώντας πολιτική αυτονομία και δικαιώματα για τους Κούρδους εντός της Τουρκίας, αντί για πλήρη ανεξαρτησία.
Μετά τη σύλληψη του Οτζαλάν, το PKK σταδιακά υιοθέτησε μια νέα στρατηγική, η οποία έβαζε σε δεύτερη μοίρα τον στόχο της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κράτους. Η οργάνωση επικεντρώθηκε στη διεκδίκηση πολιτικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων για τους Κούρδους στην Τουρκία, αλλά και στην προώθηση ενός μοντέλου τοπικής αυτονομίας, γνωστού ως «δημοκρατικός – οικολογικός κοινοτισμός». Η νέα αυτή ιδεολογία επηρεάστηκε από τον αμερικανό αναρχικό θεωρητικό Μάρεϊ Μπούκτσιν, με τον οποίο ο Οτζαλάν διατηρούσε αλληλογραφία, μέσα από την φυλακή.
Από τη δεκαετία του 2000, το PKK συνέχισε τον αντάρτικο αγώνα του, αλλά υπήρξαν και αρκετές εκεχειρίες μεταξύ της οργάνωσης και της τουρκικής κυβέρνησης, αν και οι περισσότερες από αυτές δεν μακροημέρευσαν. Την ίδια περίοδο, το PKK δημιούργησε θυγατρικές οργανώσεις στη Συρία (PYD), στο Ιράκ και στο Ιράν, ενώ σημαντικός ρόλος του αποδόθηκε στη μάχη κατά του ISIS στη Συρία και το Ιράκ, με την κουρδική πολιτοφυλακή YPG να είναι ο βασικός στρατιωτικός βραχίονας του PKK στη Συρία.
Το PKK έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία, τις ΗΠΑ, και την ΕΕ, κυρίως λόγω των επιθέσεων του σε τουρκικούς στόχους. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες, η δράση του PKK έχει επανεκτιμηθεί λόγω της συμβολής του στην καταπολέμηση του ISIS.
Σύγχρονη Κατάσταση
Το PKK παραμένει ενεργό, κυρίως στη νοτιοανατολική Τουρκία και στο βόρειο Ιράκ, ενώ έχει ισχυρή παρουσία στις κουρδικές περιοχές της Συρίας μέσω του YPG και του πολιτικού κόμματος PYD. Παρά τις πολλές προσπάθειες για ειρήνη, οι συγκρούσεις με τον τουρκικό στρατό συνεχίζονται, με ασταθείς ανακωχές και έντονες μάχες, κυρίως στις ορεινές περιοχές όπου το PKK έχει τις βάσεις του.
Η ένταση και η επιδίωξη αλλαγής ισορροπιών στη Μέση Ανατολή, έχουν φέρει το Ισραήλ και τις ΗΠΑ πιο κοντά στις κουρδικές πολιτοφυλακές της Συρίας και του Ιράκ, με επίσημη πλέον την τακτική του εξοπλισμού των Κούρδων με αμερικανικό οπλισμό, προκειμένου να αποτελούν αντίβαρο στην ανάπτυξη της ισλαμικής τρομοκρατίας στη περιοχή.
Εάν επιβεβαιωθεί η ευθύνη του PKK, για την χθεσινή επίθεση στην καρδιά της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, τότε πιθανόν βρισκόμαστε μπροστά σε μια αλλαγή και αναβάθμιση της τακτικής του, αλλά και σε μία δυναμική επανεμφάνιση του κουρδικού προβλήματος, στην δύσκολη εξίσωση των συγκρούσεων και των ισορροπιών δυνάμεων, στην ευρύτερη περιοχή.
