Ετεροχρονισμένο παραλληλισμό μεταξύ της δραματικής ιστορίας του δημοσιογράφου Ηλία Δημητρακόπουλου που είχε καταφύγει στις ΗΠΑ επί Χούντας και του Τζαμάλ Κασόγκι επιχειρεί ο δημοσιογράφος Muhammad Othman στις ηλεκτρονικές σελίδες του counterpunch.org.
Θυμίζει την απίστευτη περιπέτεια που αντιμετώπισε ο Έλληνας αυτοεξόριστος λόγω των αποκαλύψεών του για τις σχέσεις της κυβέρνησης των ΗΠΑ με τους πραξικοπηματίες αλλά και για τη χρηματοδότηση της εκλογικής καμπάνιας του Νίξον από μυστικά κονδύλια που στέλνονταν στον Δημήτριο Ιωαννίδη μέσω CIA για να επιστραφούν στα ταμεία των Ρεπουμπλικάνων στην Ουάσινγκτον.
Γράφει λοιπόν ο Othman:
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, οι Ρίτσαρντ Νίξον και Χένρι Κίσιντζερ είχαν αποφασίσει την εξόντωση του δημοσιογράφου που είχε καταφύγει στις ΗΠΑ και ονομαζόταν Ηλίας Δημητρακόπουλος.
Ήταν εκείνος που με ντοκουμέντα συνεχώς αποκάλυπτε τους δεσμούς που είχε η τότε αμερικανική κυβέρνηση με τη διεφθαρμένη χούντα των συνταγματαρχών που είχε καταργήσει τη δημοκρατία.
Ασχέτως με την άποψη του καθενός για τον δημοσιογράφο Christopher Hitchens (*) σε γενικές γραμμές, είναι εκείνος που έχει γράψει την πραγματικά πειστική αναφορά (στο βιβλίο του «The Trial of Henry Kissinger)») για τον τρόπο με τον οποίο οι ομοσπονδιακές μυστικές υπηρεσίες (με την ενθάρρυνση των Νίξον και Κίσιντζερ) συνωμοτώντας με τη δικτατορία των στρατηγών της εξτρεμιστικής δεξιάς (υπό τον ψυχοπαθή ταξίαρχο Ιωαννίδη) σχεδίαζαν να απαγάγουν και να σκοτώσουν τον Δημητρακόπουλο, αφού πρώτα τον μετέφεραν στην ελληνική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον.
Ουάου! Βρίσκετε πολλά πράγματα να ταιριάζουν με όσα συνέβησαν αυτές τις ημέρες, χωρίς να έχει κάτι αλλάξει;
Ένα από τα πράγματα που χάθηκε μέσα στην μπερδεμένη υπόθεση της «εξαφάνισης» του Κασόγκι είναι οι νομικές ευθύνες της CIA να προειδοποιεί κατοίκους των ΗΠΑ γνωρίζοντας δυναμικές ή συνωμοσίες που εφαρμόζονται.
Οι πρώτες πληροφορίες προσδιορίζουν ότι υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα γύρω από το εάν οι ομοσπονδιακοί πράκτορες γνώριζαν ή όχι τι ακριβώς πρόκειται να επακολουθήσει.
Ασχέτως με όσα δεν συνέβησαν τελικά στον Δημητρακόπουλο πριν από πολλές δεκαετίες, θα πρέπει να εξετασθεί από ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο -έστω και «χωρίς έγκριση»- προκειμένου να αποκαλυφθεί η σκευωρία της εξαφάνισης του Κασόγκι.
Άλλωστε, έχει επιβεβαιωθεί – διότι πάντοτε αποκαλύπτεται η αλήθεια – η ανάμειξη της CIA στις δολοφονίες του Χιλιανού στρατηγού Rene Schneider (1970), του Sheik Mujibur Rahman (1975) ή στη δολοφονική απόπειρα εναντίον του αρχιεπισκόπου Μακαρίου (1970).
Η δολοφονία αποτελεί ειδεχθή πράξη και δεν δικαιολογεί οποιαδήποτε πώληση όπλων και ως εκ τούτου την αποσιώπηση και τη μη προσαγωγή των εγκληματιών ενώπιον της Δικαιοσύνης. Ειδικότερα, όταν πρόκειται για έγκλημα πολέμου που σχετίζεται με τρομακτική πράξη εναντίον ατόμου – σε δεδομένη σχέση με την υφιστάμενη κρίση στην Υεμένη.
Ο Τραμπ είπε ψέματα όταν υποστήριξε πως οι Σαουδάραβες θα μπορούσαν να αγοράσουν όπλα από αλλού, αν αντιμετωπίζαμε με λανθασμένο τρόπο την εξαφάνιση του Κασόγκι, όταν η Δύση πωλεί όπλα στους Σαουδάραβες εδώ και πολλά χρόνια. Θα ήταν πολύ δύσκολο πλέον να απευθυνθούν στη Ρωσία ή την Κίνα. Αποτελεί επίσης υπερβολή η αναφορά του Αμερικανού προέδρου για τις επιπτώσεις στην αμερικανική οικονομία από την απώλεια των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ανεχθούμε να χρησιμοποιούνται οι θέσεις εργασίας ή οτιδήποτε παρόμοιο επιχείρημα ως κριτήριο για την ηθική μας πυξίδα.
Οι αποκαλύψεις Δημητρακόπουλου
Χρειάστηκαν να περάσουν πάρα πολλά χρόνια από το περιβόητο «σκάνδαλο Γουότεργκεητ», το οποίο είχαν αποκαλύψει οι δημοσιογράφοι Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπερνστάιν από τις στήλες της «Washington Post», και την παραίτηση του τότε προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, για να αποκαλυφθεί «γιατί έγινε αυτή η διάρρηξη». Διαβάζουμε, λοιπόν, στον Τύπο της περιόδου εκείνης:
«Σαν “έκρηξη” ήρθε η αποκάλυψη για τα αίτια της διάρρηξης των γραφείων της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού κόμματος, 14 χρόνια αργότερα, όταν ο Δημητρακόπουλος αποκάλυπτε την ύπαρξη “ελληνικής διασύνδεσης”. Οι διαρρήκτες έψαχναν να βρουν τα στοιχεία που είχε στείλει ο Δημητρακόπουλος στο Δημοκρατικό Κόμμα και αποδείκνυαν την παράνομη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον από έναν Ελληνο-αμερικανό επιχειρηματία με διασυνδέσεις τόσο στη CIA όσο και στη χούντα των συνταγματαρχών».
Πρόκειται για τον Τομ Πάππας, όπως γράψαμε και στις 19/04/2008: «Η χούντα», ο «ελληνικός σύνδεσμος» και το σκάνδαλο Γουότεργκεητ» και όπως έγραψε στην «Boston Sunday Globe» της Κυριακής 25 Μαΐου 1986 ο Thomas Oliphant:
«… Ο Δημητρακόπουλος ήταν η αυθεντική πηγή για τις κατηγορίες που προέρχονται από το 1968, ότι ο Πάππας είχε διοχετεύσει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, χρήματα που προέρχονταν από τις μυστικές υπηρεσίες της χούντας (οι οποίες με τη σειρά τους χρηματοδοτούνταν από την αμερικανική CIA) για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον».
Οι κατηγορίες αυτές είχαν αποκρουστεί εκείνη την εποχή, αλλά καινούργια στοιχεία είχαν κάνει την εμφάνισή τους στο βιβλίο του δημοσιογράφου Seymour Hersh για τον Κίσιντζερ πριν από τέσσερα χρόνια (1982). Ο Χερς έγραψε ότι σε κεκλεισμένων θυρών κατάθεση το 1976 ο πρεσβευτής του Νίξον στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας είχε αναφέρει σε ερευνητική επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων ότι ο Πάππας τού είχε πει ότι είχε λειτουργήσει «ως αγωγός» για τη χρηματοδότηση.
Αλλά εδώ βρίσκεται το «ζουμί», που όλα αυτά τα χρόνια παραμένει επτασφράγιστο μυστικό. Συνεχίζει, λοιπόν, ο Όλιφαντ στο αποκαλυπτικό δημοσίευμα στη «Sunday Boston Globe» της 25ης Μαΐου 1986:
«Ανάμεσα στις σημαντικότερες αποκαλύψεις για την υπόθεση Γουότεργκεητ ήταν τα ακόλουθα: Επίκεντρο της ανάκρισης για τον Πάππας ήταν η συνεισφορά 15.000 δολαρίων για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον που είχαν διοχετευθεί στις αρχές του 1972, καθώς και ένα δώρο 10.000 δολαρίων λίγο μετά τις εκλογές που είχε λάβει από τον Νικόλαο Βαρδινογιάννη, τα οποία ο Πάππας είχε δώσει στον Maurice Stans, πρώην υπουργό Εμπορίου και τότε πρόεδρο της οικονομικής επιτροπής της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον. Ο Βαρδινογιάννης που εν τω μεταξύ έχει πεθάνει και ήταν Έλληνας υπήκοος, είχε λάβει τον Σεπτέμβριο του 1972 ένα χαριστικό συμβόλαιο να ανεφοδιάζει με πετρέλαιο τον αμερικανικό 6ο Στόλο, που βρίσκεται στη Μεσόγειο. Ο Πάππας είχε πει στους ανακριτές ότι δεν γνώριζε κάτι για το συμβόλαιο αυτό, ώσπου να το δημοσιεύσουν εφημερίδες, και ότι δεν είχε μεσολαβήσει προς όφελος του Βαρδινογιάννη.
»Ο Πάππας γνώριζε και για άλλες οικονομικές δωρεές που είχαν γίνει από επιφανείς Έλληνες πολίτες το 1972 αλλά και το 1968 κατά την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον, αλλά και για τον ρόλο που έπαιζε ως μέγας χορηγός καθώς και αγωγός για να φτάνουν χορηγίες στις ΗΠΑ από άλλες χώρες».
Τηλεγράφημα του Assosciated Press που δημοσιεύεται στη «St. Louis Post» στις 25 Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο «Οι εφημερίδες στηρίζουν τη θεωρία για την υπόθεση Γουότεργκεητ» περιγράφει:
«Οι δημόσιοι κατήγοροι για την υπόθεση Γουότεργκεητ, όταν ολοκλήρωσαν την ανακριτική τους εργασία πριν από 12 χρόνια, αποφάνθηκαν ότι ο Ελληνοαμερικανός της επιτροπής για την επανεκλογή του Ρίτσαρντ Νίξον είχε παραβιάσει τον ομοσπονδιακό νόμο, αποδεχόμενος ξένες εισφορές ύψους 15.000 δολαρίων. Οι εισαγγελείς, όμως, αποφάσισαν να μην του απαγγείλουν κατηγορίες λόγω της προχωρημένης ηλικίας του.
»Τα στοιχεία δείχνουν ακόμα πως ο ίδιος άνθρωπος, ο Τομ Πάππας, είχε δώσει ”δάνειο” στα τέλη του 1972 ύψους 50.000 δολαρίων στον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης John Mitchel, ”προφανώς για να αποπληρώσει τα έξοδα από την αγορά διαμερίσματος”.
»Ο Ηλίας Δημητρακόπουλος, Έλληνας δημοσιογράφος που ζει στην Ουάσινγκτον, δήλωσε πως ανακάλυψε τα στοιχεία για το Γουότεργκεητ, αντίγραφα των οποίων παρέδωσε στο Assosciated Press
και σε άλλους ειδησεογραφικούς οργανισμούς».
και σε άλλους ειδησεογραφικούς οργανισμούς».
Και το δημοσίευμα συνεχίζει: «Σε υπόμνημα με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου 1974, ο Ρότζερ Γουάιτεν, μέλος της ειδικής Παραπεμπτικής Επιτροπής για το Γουότεργκεητ, είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Πάππας είχε παραβιάσει τον Ομοσπονδιακό Νόμο, ”αποδεχόμενος και παραλαμβάνοντας πολιτική συνεισφορά στην Ελλάδα από τον Νικόλαο Βαρδινογιάννη, Έλληνα πολίτη, την οποία και παρέδωσε στον Μόρις Στανς”, πρόεδρο της επιτροπής για την επανεκλογή Νίξον. Ο Πάππας ήταν συμπρόεδρος της οικονομικής αυτής επιτροπής…».
—————————————
(*) Ο Χίτσενς γράφει ότι με την κατάθεσή του στην επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων το 1976 ο Χένρι Τάσκα (που είχε διατελέσει πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα 1970-74- επί χούντας) επιβεβαίωσε ότι το 1968 χρήματα από το δικτατορικό καθεστώς δόθηκαν για την προεκλογική εκστρατεία των Νίξον – Άγκνιου. Πηγή των χρημάτων ήταν ο Μιχαήλ Ρουφογάλης της ελληνικής ΚΥΠ. «Ένα περιουσιακό στοιχείο της CIA ανακύκλωνε χρήματα ενός αποκρουστικού καθεστώτος που προσπαθούσε να επηρεάσει τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές…».
Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης
Πληροφορίες από www.styx.gr
