Μετά την Κύπρο τα ανήσυχα βλέμματα των Ευρωπαίων στρέφονται πλέον στην Ιταλία. Μπορεί οι δυο επιτροπές σοφών να έπιασαν δουλειά, ωστόσο τα κόμματα δεν επιδεικνύουν συμβιβαστική διάθεση.
«Οι ειδικοί πασχίζουν να επιλύσουν την κρίση στην Ιταλία, αλλά τα πολιτικά κόμματα της χώρας δεν δείχνουν έτοιμα να συμβιβαστούν. Επιπλέον ανησυχίες προκαλεί το γεγονός πως η θητεία του προέδρου Τζόρτζιο Ναπολιτάνο σε λίγο θα εκπνεύσει. Σύμφωνα με την άποψη της Ε.Ε., η κρίση στη Κύπρο κόπασε, αλλά μια άλλη, μεγαλύτερη κρίση έχει αρχίσει να αχνοφαίνεται: το αδιέξοδο που παρατηρείται στα πολιτικά κόμματα από τις προσπάθειες δημιουργίας μιας κυβέρνησης μετά τις εκλογές των μέσων του Φεβρουαρίου στην Ιταλία. Το υπουργικό συμβούλιο του πρωθυπουργού Μάριο Μόντι παραμένει στη θέση του για τη μεταβατική αυτή περίοδο, αλλά είναι σαν μια κυβέρνηση σε αναμονή» σημειώνεται στη γερμανική ιστοσελίδα.
«Η Ε.Ε. και τα διεθνή χρηματιστήρια γίνονται ολοένα και πιο νευρικά μέρα με τη μέρα βλέποντας το πόσο αποπροσανατολισμένο είναι ένα χρεωμένο κράτος-μέλος της ευρωζώνης όπως η Ιταλία, πόσο πολύ φαίνεται να μεγαλώνει στη χώρα αυτή ένα μεγάλο πολιτικό κενό και πόσο πολύ επιταχύνεται προς τα κάτω η οικονομική δίνη. Απεγνωσμένος, ο πρόεδρος Ναπολιτάνο συγκάλεσε μια επιτροπή ειδικών που αποτελείται από αντιπροσώπους απ’ όλα τα μεγάλα κόμματα και αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με στόχο την εξεύρεση μιας λύσης στη πολιτική κι οικονομική κρίση της χώρας. Ξεκίνησαν δουλειά την Τρίτη 2 Απριλίου», σημειώνει το άρθρο της «Deutche Welle».
«Η επιτροπή των ειδικών, που ο Ναπολιτάνο αποκάλεσε «οι Σοφοί», χωρίζεται σε δυο ομάδες εργασίας: η μια επικεντρώνεται σε πολιτικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου του εκλογικού νόμου ενώ η δεύτερη πάνω σε οικονομικά και κοινωνικά μέτρα. Τα αποτελέσματα αναμένονται την επόμενη εβδομάδα», σύμφωνα με την άποψη ενός Ιταλού ανταποκριτή σε θέματα Ε.Ε. για την εφημερίδα «Avvenire», του Τζιοβάνι Ντελ Ρε. Ο οποίος ωστόσο, θεωρεί πως «[από την διεργασία αυτή] δεν πρόκειται να προκύψει κάτι σημαντικό. Το μόνο που θα κάνουν θα είναι να συγγράψουν μια έκθεση για το ποιές μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν στην Ιταλία. Αλλά η κουβέντα θα τελειώσει εκεί, αφού τα κόμματα δεν είναι ακόμη διατεθειμένα να συνεργαστούν μεταξύ τους».
«Το θέμα είναι», σύμφωνα με δημοσίευμα της Ντόυτσε Βέλε, «πως οι δέκα Σοφοί δεν επιτρέπεται να λάβουν αποφάσεις, είναι εκεί μόνο για να παρέχουν μεταρρυθμιστικές προτάσεις και αναλύσεις. Αλλά όσο οι πολιτικοί δεν επιθυμούν να εργαστούν από κοινού, οι Ιταλοί υποθέτουν πως οι μεταρρυθμιστικές προτάσεις δεν θα αξίζουν καν το χαρτί πάνω στο οποίο τυπώθηκαν».
Το άρθρο υποστηρίζει πως τα πολιτικά κόμματα της Ιταλίας «μετά από τους αρχικούς επαίνους, πλέον κριτικάρουν ανοικτά τον Ναπολιτάνο για την απόφαση δημιουργίας της επιτροπής σοφών. Ειδικά ο κεντροδεξιός συνασπισμός του Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποκάλεσε «χάσιμο χρόνου» τις εργασίες της επιτροπής και απαιτεί νέες εκλογές, κάτι που σύμφωνα με τον Ντελ Ρε είναι λάθος».
«Με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο θα καταλήξουμε στο ίδιο ακριβώς χάος που έχουμε και σήμερα. Κανένα κόμμα δεν θα έχει την πλειοψηφία στη Γερουσία κι όλα θα ξεκινούσαν από την αρχή. Το γεγονός θα είναι πολύ επικίνδυνο και για το ίδιο το ευρώ», επισημαίνει ο Ιταλός δημοσιογράφος.
«Στο μέσον αυτού του χάους, στον ορίζοντα διαφαίνεται και μια πολιτική αλλαγή: η θητεία του Ναπολιτάνο, ενός εκ των ελάχιστων ιταλών πολιτικών που θεωρείται αξιόπιστος κι έμπιστος, αναμένεται να λήξει στις 15 Μαΐου, κάτι που δίνει λίγα περιθώρια κινήσεων για την επίλυση της κρίσης στον 87χρονο πολιτικό», τονίζει το δημοσίευμα, με τον Ντελ Ρε να προσυπογράφει λέγοντας πως «χρησιμοποιεί τον χρόνο που του έχει απομείνει για να ανυψώσει το ηθικό, αλλά είναι απίθανο πως θα βρει μια λύση».
Σύμφωνα με την Deutche Welle, «μια λύση είναι απαραίτητη επειδή η νοσούσα οικονομία χρειάζεται μια πολιτική σταθερότητα και μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αποκτήσει ξανά ορμή. Τα προηγούμενα πέντε χρόνια, η βιομηχανική παραγωγή συρρικνώθηκε κατά ένα τέταρτο, η ανεργία είναι πάνω από το 11% και στους Ιταλούς κάτω των 25 ετών, το εν τρίτο είναι χωρίς δουλειά. Οι ειδικοί υποθέτουν πως η οικονομική παραγωγή της χώρας θα συνεχίσει να πέφτει, ενώ στα προβλήματα αυτά προστίθεται και το υψηλό επιτόκιο για παλιά και νέα χρέη».
«Φαίνεται σχεδόν γραφτό πως η Ιταλία σύντομα θα χρειαστεί τη βοήθεια της Ε.Ε., αν και η τρίτη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στην Ευρώπη είναι πολύ μεγάλη για ένα πακέτο διάσωσης. Οι αναλυτές εκτιμούν πως η Ιταλία γι’ αυτό το λόγο αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα της ευρωζώνης -πολύ μεγαλύτερο από την Ισπανία. Τουλάχιστον, η Ιταλία μπορεί ακόμη να ανταγωνιστεί σε διεθνές επίπεδο, ενώ εδώ δεν υπάρχει μια φούσκα ακινήτων όπως στην Ισπανία, την Ιρλανδία ή την Ελλάδα που θα έκανε τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα. Επίσης, το τραπεζικό σύστημα της είναι σε καλύτερη κατάσταση απ’ ότι το αντίστοιχο ισπανικό ή ελληνικό», συνεχίζει το άρθρο.
«Αν δεν υπάρξει ομοφωνία η Ε.Ε. και οι Βρυξέλλες μπορούν να κάνουν ελάχιστα στο ζήτημα αυτό. Και εν μέσω της πολιτικής αυτής αβεβαιότητας και την αυξανόμενης δημοτικότητας του Μπερλουσκόνι, πολλοί εχουν αρχίσει να αμφιβάλλουν κατά πόσο η Ιταλία είναι διατεθειμένη να υποστεί επώδυνες μεταρρυθμίσεις λιτότητας», αναφέρει το δημοσίευμα της Deutsche Welle.
Όσο όμως τα πολιτικά κόμματα δεν επιδεικνύουν συμβιβαστική διάθεση σε μια σειρά ζητημάτων που απασχολούν τις δυο επιτροπές, δεν θα πρέπει να αναμένονται και αποτελέσματα, σχολιάζει ο ιταλικός τύπος.
Εν μέσω αυτού του χάους όμως επίκειται και μια σημαντική αλλαγή, όπως γράφουν οι ιταλικές εφημερίδες: «Το πρόβλημα είναι ότι ο πρόεδρος βρίσκεται στο τέλος της θητείας του. Στις 15 Απριλίου θα έπρεπε να εκλεγεί νέος πρόεδρος για να αναλάβει καθήκοντα την 1η Μαΐου. Οι δυνατότητες παρέμβασης του Ναπολιτάνο είναι πλέον περιορισμένες. Αξιοποιεί τον εναπομείναντα χρόνο κυρίως για να βελτιώσει το κλίμα. Είναι όμως μάλλον απίθανο να επιτύχει μια μεγάλη λύση».
Απροθυμία για μεταρρυθμίσεις
Οι εξελίξεις απασχολούν και τους Οίκους Αξιολόγησης. Η Moody´s ανακοίνωσε ότι παρακολουθεί πολύ στενά τις διεργασίες για το σχηματισμό κυβέρνησης. Εκτιμάται ότι ο αμερικανικός οίκος θα προχωρήσει σε νέα υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιταλίας. Η χώρα λοιπόν πρέπει να παρουσιάσει πολύ σύντομα αποτελέσματα. Εντούτοις ο Ντάνιελ Γκρος, επικεφαλής του think tank των Βρυξελλών Centre for European Policy Studies, κατεβάζει τον πήχη των προσδοκιών: «Όπως σε πολλές άλλες χώρες, έτσι και στην Ιταλία υπάρχει μια συμμαχία των απρόθυμων για μεταρρυθμίσεις δυνάμεων που δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμιά τους. Μέχρι στιγμής η κρίση στην Ιταλία δεν ήταν μάλλον τόσο μεγάλη για να πειστούν οι πολίτες ότι πρέπει να αλλάξει κάτι στο πεδίο αυτό και μάλιστα εκ βάθρων. Όσο δεν υπάρχει αυτή η συνείδηση στην Ιταλία, οι Βρυξέλλες μπορούν να κάνουν ελάχιστα».
Με δεδομένη την πολιτική αβεβαιότητα αλλά και τη συνεχή άνοδο των ποσοστών του Μπερλουσκόνι, πολλοί αναλυτές αναρωτιούνται εάν η Ιταλία είναι όντως έτοιμη για μεταρρυθμίσεις. Το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα πάντως δεν είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό, εκτιμά ο Τζιοβάννι Ντελ Ρε: «Εάν προσθέσει κανείς τα ποσοστά Μπερλουσκόνι και Γκρίλο φτάνουμε στο 60 %. Και τα δυο κόμματα τάχθηκαν ξεκάθαρα κατά των μεταρρυθμίσεων που τόσο ανάγκη έχει η χώρα, κατά των μέτρων λιτότητας και του ευρώ. Έχει κανείς την αίσθηση ότι οι Ιταλοί δεν έχουν αντιληφθεί ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι αναγκαίες επειδή το θέλουν οι Βρυξέλλες, αλλά επειδή τις έχει ανάγκη η χώρα».
Πηγή: Deutsche Welle
Επιμέλεια: Κ. Μπετινάκης
