Μια από τις πιο επιτυχημένες κινηματογραφικές παραγωγές του 2002 ήταν το «Minority Report» (Έκθεση Μειοψηφίας) με τον Τομ Κρουζ. Σε κάποια σκηνή της φουτουριστικής ταινίας, είδαμε τον πρωταγωνιστή να περπατάει μέσα σε ένα πολυκατάστημα και κάμερες να «σαρώνουν» ηλεκτρονικά το πρόσωπό του και αμέσως μετά να προβάλλονται σε οθόνες διαφημίσεις που απευθύνονταν αποκλειστικά σε εκείνον.
Το πιστεύετε ή όχι, δεν απέχουμε πολύ από το να δούμε αυτή την τεχνολογία να γίνεται μέρος της καθημερινότητάς μας.
Στο Τόκιο της Ιαπωνίας (πού αλλού;) οι διαφημιστικές εταιρείες δοκιμάζουν ήδη ειδικά λογισμικά, που «διαβάζουν» μέσω των καμερών ασφαλείας τα βασικά χαρακτηριστικά ενός ατόμου, όπως φύλο και ηλικία, και προβάλουν σε οθόνες διαφημίσεις που ταιριάζουν στα χαρακτηριστικά του δημογραφικού συνόλου στο οποίο ανήκει.
Στη συνέχεια καταγράφεται το πόσο χρόνο ξοδεύει το άτομο κοιτώντας τη διαφήμιση, ερμηνεύοντας έτσι το πόσο ενδιαφέρον δείχνει για το προϊόν που διαφημίζεται.
Τα στοιχεία αυτά (όχι η φωτογραφία του προσώπου) διατηρούνται σε τράπεζα δεδομένων και επεξεργάζονται κατάλληλα, για να γίνουν ολοένα και πιο στοχευμένες οι διαφημίσεις που θα προβάλλονται μελλοντικά σε άτομα του ίδιου δημογραφικού συνόλου.
