Tιτανικός… 100 χρόνια μετά. Εξουσία, ελπίδα, έρωτας είναι ορισμένες από τις λέξεις που έρχονται στο νου με το πρώτο άκουσμα του ονόματος του «θρυλικού» κρουαζιερόπλοιου που βυθίστηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης Απριλίου 1912. Η τύχη ή… η μοίρα το έφερε να καταλήξει χωρισμένο στα δύο στον πάτο της παγωμένης θάλασσας ανοικτά της Νέας Γης παίρνοντας μαζί του τα όνειρα, τις προσδοκίες και τη ματαιοδοξία των 2.225 συνολικών επιβατών του μαζί με τις σoρούς αρκετών εξ αυτών.

Μόλις 713 σώθηκαν από ένα πλοίο που έμελλε να μείνει στην ιστορία για τους ακριβώς αντίθετους λόγους που οδήγησαν στην «αθανασία» το τεχνολογικό επίτευγμα εκείνης της εποχής.

Το Καρπάθια, το πλοίο που περισυνέλεξε τους ναυαγούς, δεν είχε σε καμία περίπτωση το μέγεθος, την ταχύτητα και τις πρωτοφανείς ανέσεις του Τιτανικού. Το ένα και μοναδικό του φουγάρο αρκούσε για να φθάσει κοντά στους ναυαγούς και να τους περισυνελλέξει μαζί με τα τσακισμένα όνειρά τους.

 Ανθρώπους τυλιγμένους σε κουβέρτες, βρεγμένους ως το κόκκαλο, με πρόσωπα κατάλευκα από το τσουχτερό κρύο αλλά και τον απίστευτο πόνο που προκάλεσαν τα γεγονότα τα οποία εξελίχθηκαν αργά και βασανιστικά μπροστά στα μάτια τους λίγες ώρες νωρίτερα.

Μα όπως ο χορός στην αρχαία τραγωδία, που βοηθάει τον ήρωα να ολοκληρώσει την κάθαρση, έχοντας φαινομενικά δευτερεύοντα ρόλο, έτσι και τα Καρπάθια εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή για να πέσουν οι τίτλοι τέλους. Ανεβαίνοντας στο κατάστρωμα του πλοίου, η Ρόουζ καλείται να ορίσει την ταυτότητά της. Η παραμονή στον Τιτανικό και η απομάκρυνσή της από αυτόν δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες και το πρόσφορο έδαφος για να μπορέσει να καταλάβει αυτό που πραγματικά έχει αξία για εκείνη.

Ποιες λέξεις μπορούν άραγε να ορίσουν το αντικείμενο του πόθου; Το διαμάντι, ο κορσές, και το savoir vivre έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με την ιππασία το φτύσιμο και τον χορό στα… υπόγεια της τρίτης θέσης. H Kate Winslet είναι ξεκάθαρη. Χωρίς δεύτερη σκέψη δίνει το επίθετο του Τζακ, πραγματοποιώντας μια ρήξη με το άμεσο παρελθόν της. Μια νέα ζωή ανοίγεται μπροστά της.

Η Νέμεσις έχει ολοκληρώσει το έργο της. Τιμώρησε την ανθρώπινη έπαρση και αλαζονεία αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά πως η φύση βγαίνει νικήτρια στην αιώνια διαμάχη του ανθρώπου μαζί της καθώς παίζει πάντα… εντός έδρας. Όσο και να προσπαθεί ο άνθρωπος να τη χωρίσει σε μέρη, να τη χωρέσει με το έτσι θέλω μέσα σε καλούπια, με απώτερο σκοπό να την ελέγξει, στο τέλος πάντα η φύση έρχεται να του δείξει ότι παραμένει αιώνια στη θέση του διαχειριστή. Παραφράζοντας την φράση-τοτέμ της πλειοψηφίας των αθλητικών δημοσιογράφων: «Η ζωή είναι ένα παιχνίδι στο οποίο ο άνθρωπος αγωνίζεται διαρκώς για να επικρατήσει, ωστόσο στο τέλος κερδίζει πάντα η φύση».


(Φωτογραφίες από 250 μέλη του πληρώματος. Οι 126 εξ αυτών σώθηκαν)

Για τον Ίσμεϋ, ο οποίος ως ένας άλλος Schettino φροντίζει να την κάνει από τους πρώτους όταν συνειδητοποιεί ότι το φαινομενικά «αβύθιστο» πλοίο θα χαθεί μια για πάντα, το ζητούμενο ήταν ο Τιτανικός να φθάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο προορισμό του. Σχεδιασμένος με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και έχοντας επενδυθεί με την κοινωνική αναπαράσταση των πρωτόγνωρων επιτευγμάτων της επιστήμης, τα παγόβουνα μετατρέπονται σε παγάκια. Όπως ακριβώς συνέβη στα γυρίσματα της πρώτης απόπειρας για τη μεταφορά της ιστορίας στην μεγάλη οθόνη.

 Μόνο που στη ζωή τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως δείχνουν και μόνο το 1/3 του παγόβουνου βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η σιγουριά του Ίσμεϋ για το δημιούργημα της εταιρείας όπου εργάζεται αμβλύνει τις αντιστάσεις του καπετάνιου, Edward John Smith, ο οποίος δίνει το έναυσμα: «Προς ολοταχώς». Στην δική του περίπτωση όμως η κάθαρση έρχεται πάνω στο κατάστρωμα του Τιτανικού. Η πίεση του νερού σπάει τα τζάμια στη γέφυρα και τα χέρια αφήνουν μια για πάντα το πηδάλιο.

Ο Τιτανικός συμβόλιζε την κοινωνία των αρχών του 20ου αι. «Είμαι ο βασιλιάς του κόσμου!» αναφωνεί ενθουσιασμένος ο Τζακ στην πρύμνη του πλοίου, τι και αν στην ουσία ο βασιλιάς είναι γυμνός. Ο γίγαντας έχει πήλινα πόδια καθώς το τέταρτο φουγάρο (τεράστια απήχηση εκείνη την εποχή) δε λειτουργεί καν, απλώς υπάρχει εκεί, για να πιστοποιήσει πως ο Τιτανικός είναι «το πλοίο των ονείρων». Ένα αντικείμενο που αξίζει να μνημονεύεται από τις επόμενες γενιές, εξασφαλίζοντας στους δημιουργούς του μια θέση στην ελίτ των… επιφανών ανδρών.

Αυτή είναι η προφανής πλευρά του Τιτανικού. Όπως όμως αναφέρθηκε και παραπάνω υπάρχουν πάντα και οι αθέατες πτυχές σε μια ανθρώπινη κατάσταση. Για τους επιβάτες της τρίτης θέσης ο Τιτανικός είναι το πλοίο με τα… «λιγότερα ποντίκια». Το μέσο για τη «Γη της Επαγγελίας» όπου θα γινόταν η καινούρια αρχή μακριά από τον κοινωνικό στιγματισμό που απορρέει από τον ταξικό αποκλεισμό.

Ο Τζακ κερδίζει το «πολυπόθητο» εισιτήριο στα χαρτιά και αισθάνεται ότι το μέλλον του ανήκει λίγο πριν σηκωθεί η άγκυρα. Είναι ευτυχισμένος και αρχίζει ήδη να σκέφτεται τη ζωή του στη Νέα Υόρκη.

 Όλα αυτά μέχρι να αντικρίσει… εκείνη. Για πολλοστή φορά η ζωή είχε άλλα σχέδια…

Η αρχή του τέλους

Γενικά Χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα 52,310 Long Tons
Μήκος 269 m
Πλάτος 28 m
Βύθισμα 10,5 m
Πρόωση Μια ορειχάλκινη τετράφυλλη κεντρική έλικα και δύο ορειχάλκινες τρίφυλλες εκατέρωθεν της κεντρικής.
Ταχύτητα 23 κόμβοι (42.6 km/h) (26.5 mph)
Πλήρωμα 891

Μουσείο ο χώρος του ναυπηγείου στην Ιρλανδία

Όπως αναφέρεται και στην «κλασσική» ταινιά του James Cameron ο Τιτανικός δημιουργήθηκε από… ιρλανδικά χέρια. Εκείνη την εποχή τα ναυπηγεία της Ιρλανδίας γνώριζαν τεράστια άνθηση, κατασκευάζοντας εκατοντάδες επιβατηγά και φορτηγά πλοία.

Προκειμένου λοιπόν να τιμήσουν οι τοπικές Αρχές το υπερωκεάνιο εγκαινίασαν ένα τεράστιο μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία: από το ξεκίνημα του έως το ναυάγιo.

Το κτήριο, σε έξι επίπεδα, εκτείνεται στην περιοχή των παλιών ναυπηγείων του Μπέλφαστ, ως ένα αστέρι που σχηματίζεται από τέσσερεις πλώρες πλοίων. Οι πλώρες είναι στην κλίμακα εκείνης του πλοίου που ναυάγησε στις 14 Απριλίου, του 1912 κατά τη διάρκεια του παρθενικού ταξιδιού του, από το Σαουθάμπτον στη Νέα Υόρκη.

Στο εσωτερικό, οι εργάτες έβαλαν τις τελευταίες πινελιές σε εννέα διαδραστικές γκαλερί.

«Υπάρχουν πολλά αξιοθέατα επικεντρωμένα στον Τιτανικό στον κόσμο, τα οποία όμως δεν έχουν καμία σχέση με το υπερωκεάνιο. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη και η μόνη που θα έχει μια αυθεντική ιστορία να πει», εξήγησε ο διευθυντής του Μουσείου, Τιμ Χάσμπαντς.

«Οι επισκέπτες θα μπορούν να ονειρεύονται την πολυτέλεια των καμπινών της πρώτης θέσης περνώντας μπροστά από τις βιτρίνες όπου έχουν αναδημιουργηθεί με όλα τους τα τμήματα οι αυθεντικές καμπίνες…και να μετρήσουν τη μικρότητα της τρίτης θέσης. Τα πάντα έχουν αναδημιουργηθεί, από τα πιάτα έως τα έπιπλα», πρόσθεσε.

«Ζωντανός» 100 χρόνια μετά

Οι κάτοικοι στο Σαουθάμπτον της Βρετανίας απέτισαν τη Μ. Τρίτη φόρο τιμής στα θύματα του Τιτανικού, κρατώντας ενός λεπτού σιγή. Όπως μετέδωσε το euronews, το ηχογραφημένο σφύριγμα του θρυλικού κρουαζιερόπλοιου ήχησε ξανά τα μεσάνυχτα της Μ. Δευτέρας στο εμπορικό λιμάνι της ευρωπαϊκής χώρας απ’ όπου ξεκίνησε το πρώτο και τελευταίο, όπως αποδείχτηκε ταξίδι του.

Ο Τιτανικός βυθίστηκε στη θαλάσσια περιοχή της Νέας Γης, ύστερα από πρόσκρουσή του σε παγόβουνο.

Το παρόν στην εκδήλωση έδωσαν και αρκετοί συγγενείς των περίπου 500 μελών του πληρώματος που έχασαν τη ζωή τους το μοιραίο βράδυ.

«Βρίσκω την όλη εμπειρία εξαιρετικά σημαντική και χαίρομαι πολύ που μπορώ να τη μοιραστώ», εξήγησε η Barbara Corben, απόγονος ενός εκ των θυμάτων.

Νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα, το «Balmoral» ξεκίνησε ένα παρόμοιο ταξίδι με αυτό του Τιτανικού, μεταφέροντας 1.309 επιβάτες, τον ίδιο περίπου αριθμό με τον αντίστοιχο που μετέφερε το θρυλικό κρουαζιερόπλοιο. Ωστόσο, λόγω καρδιακών προβλημάτων ενός εκ των επιβατών του αναγκάστηκε να αλλάξει πορεία, αναβάλλοντας προσωρινά το ταξίδι του.

H Συμβολική κρουαζιέρα

Μία 12ημερη κρουαζιέρα με τη συμμετοχή 1.309 απογόνων των θυμάτων του θρυλικού ναυαγίου διοργάνωσε βρετανική εταιρεία ταξιδιών.

Το κρουαζιερόπλοιο «Balmoral» αναχώρησε την Κυριακή για το συμβολικό ταξίδι-αφιέρωμα στον «Τιτανικό», που ναυάγησε πριν από εκατό χρόνια, στις 15 Απριλίου του 1912..

Τιτανικός από σπίρτα

Μεγάλη φαντασία έχει ο David Reynolds, ένας συνταξιούχος ναυτικός ο οποίος αποφάσισε να διαθέσει αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο του προκειμένου να φτιάξει μια μικρογραφία του Τιτανικού από σπίρτα.

Η εκπληκτική κατασκευή διαθέτει καταστρώματα, καμπίνες, προπέλες, βάρκες καθώς και τα τέσσερα φουγάρα του πλοίου. Έχει μήκος 1,5 μέτρο και χρειάστηκε συνολικά έξι μήνες προκειμένου να το συναρμολογήσει.

Ο Τιτανικός επέστρεψε… τρισδιάστατος

Με αφορμή της επετείου συμπλήρωσης των 100 ετών από το παρθενικό και τραγικό ταξίδι του Τιτανικού, ο James Cameron αποφάσισε να βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες και πάλι ο Τιτανικός, μόνο που αυτή τη φορά είναι τρισδιάστατος.

Αν και πολλοί είχαν αμφιβολίες σχετικά με την ποιότητα της μετατροπής σε 3D μιας ταινίας που δεν γυρίστηκε σε 3D, η διαδικασία της μετατροπής κράτησε αρκετούς μήνες.

Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, ο James Cameron είναι γνωστός για την τελειομανία του και οι περισσότεροι εκτιμούν ότι το αποτέλεσμα δεν θα είναι τίποτα λιγότερο από ποιοτικό. Ήδη τα πρώτα σχόλια ήταν θετικά.

Η ιστορία αγάπης του Τζακ (Leonardo DiCaprio) και της Ρόουζ (Kate Winslet) κυκλοφορεί στις κινηματογραφικές αίθουσες από τις 6 Απριλίου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: #100 χρόνια #pagovouno #επέτειος #ναυάγιο #Τιτανικός