Του Χρήστου Μαζάνη
Εκατοντάδες είναι τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που θέλουν τους επιστήμονες να βρίσκονται κοντά στην ανακάλυψη ενός ακόμα πλανήτη στο ηλιακό μας σύστημα, του ένατου σε αριθμό.
Μάλιστα, ορισμένα διεθνή μέσα ενημέρωσης και εξειδικευμένα περιοδικά αναφέρουν πως η ανακάλυψη έχει ήδη γίνει, απλά δεν δημοσιεύεται ακόμα, με αποτέλεσμα να φουντώνουν οι συζητήσεις περί συνωμοσίας των λίγων απέναντι στην ανθρωπότητα.
Η επιστημονική κοινότητα πάντως, συμπεριλαμβανομένης της ΝΑSA, εξετάζουν στοιχεία και δεδομένα τα οποία παρουσιάζουν ερευνητές Πανεπιστημίων από όλον τον κόσμο, καταλήγοντας πως αν επιβεβαιωθεί η ύπαρξή του, τότε θα αναθεωρηθεί το υπάρχον μοντέλο του ηλιακού μας συστήματος.
Τον Ιανουάριο του 2016 γίνεται γνωστό πως ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια εντόπισαν στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη ενός ακόμα πλανήτη στις παρυφές του ηλιακού μας συστήματος.
Μάλιστα ονόμασαν το υποθετικό αυτό ουράνιο σώμα «Πλανήτη 9», καθώς αν όντως είναι υπαρκτός, τότε θα είναι ο ένατος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος.
Οι επιστήμονες εκτιμούν πως η μάζα του είναι σχεδόν δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης και βρίσκεται σε τροχιά περίπου 20 φορές πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με τον Ποσειδώνα. Αυτό σημαίνει πως ο νέος αυτός πλανήτης χρειάζεται περίπου 10 με 20 χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρώσει μία πλήρη περιστροφή γύρω από τον Ήλιο.
Ο «Πλανήτης 9» δεν έγινε άμεσα αντιληπτός από τους ερευνητές Konstantin Batygin και Mike Brown, οι οποίοι εξήγησαν ότι μία παράλληλη έρευνα που έκαναν τους βοήθησε να παρατηρήσουν την ύπαρξή του.
Συγκεκριμένα, παρατήρησαν ότι οι τροχιές συγκεκριμένων ουράνιων σωμάτων στη ζώνη του Κάιπερ, «συγκλίνουν» στην ίδια κατεύθυνση και μετά από σειρά μαθηματικών υπολογισμών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτό οφείλεται στη βαρυτική επίδραση ενός «κρυμμένου» πλανήτη.
Αξιοσημείωτο δε είναι το γεγονός ότι ένας εκ των ερευνητών, ο Mike Brown, είναι εκείνος που πριν μερικά χρόνια είχε υποβαθμίσει τον Πλούτωνα από πλανήτη σε νανοπλανήτη.
Οι έρευνες του διαστημοπλοίου Κασσίνι της NASA
Τον ίδιο μήνα μελετώντας τα δεδομένα που περισυλλέγησαν από το διαστημόπλοιο Κασσίνι, της NASA, ο Γάλλος ερευνητής Τζάκουες Λάσκαρ, του γαλλικού Κέντρου Ερευνών, ανακοίνωσε ότι με τη βοήθεια ενός νέου μαθηματικού μοντέλου, υπολόγισαν πως ο ένατος πλανήτης πιθανόν να επηρεάζεται από την τροχιά της Γης και να κινείται γύρω από τον Ήλιο. «Βρίσκεται στα εξωτερικά όρια του πλανητικού μας συστήματος, αλλά όχι οπουδήποτε τυχαία», τόνιζε.
Καθώς η απόσταση από τον ήλιο είναι τεράστια, οι ερευνητές κατάφεραν να περιορίσουν στο μισό την τροχιά στην οποία μπορεί να ανιχνευτεί το σώμα, σε ζώνη που αντιπροσωπεύει 20.000 χρόνια τροχιάς. «Έχουμε κόψει την απόσταση στη μέση», δήλωνε στο ρωσικό ενημερωτικό δίκτυο RT ο Λάσκαρ.
«Εάν υπάρχει θα ανακαλυφθεί σύντομα»
«Εάν πραγματικά υπάρχει ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος, τότε θα πρέπει να ανακαλυφθεί στα επόμενα λίγα χρόνια», δηλώνει ο Δρ. Δημήτρης Σταματέλλος, Αστροφυσικός, Κύριος Ερευνητής στο University of Central Lancashire, Preston της Βρετανίας, σχολιάζοντας τα νέα στοιχεία που προέκυψαν σχετικά με τον πλανήτη Χ ή πλανήτη 9 που πιθανολογείται ότι περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο κάθε 10.000 έως 20.000 γήινα χρόνια.
«Είμαι αισιόδοξος ότι αν πραγματικά αυτός ο ένατος πλανήτης υπάρχει τότε θα ανακαλυφθεί μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια. Ήδη μεγάλα τηλεσκόπια, όπως π.χ. το Ιαπωνικό Subaru, έχουν αρχίσει να ερευνούν την περιοχή όπου πιθανολογείται ότι βρίσκεται αυτός ο πλανήτης»,προσθέτει.
Ο Δρ Σταματέλλος υποστηρίζει ότι ίσως είναι πιο σωστό αυτός ο πλανήτης να αναφέρεται ως «Πλανήτης ΙΧ» (ένατος) καθώς είχε αρχικά ονομασθεί Πλανήτης Χ όταν ακόμα ο Πλούτωνας θεωρείτο ο ένατος του ηλιακού μας συστήματος. Το 2006, όμως, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ανακατέταξε τον Πλούτωνα σε πλανήτη νάνο.
Ο πλανήτης αυτός υπολογίζεται να βρίσκεται σε απόσταση 200 έως 1.200 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Γης – Ήλιου.Σύμφωνα με τη νέα ανακάλυψη, το σώμα που ανακαλύφθηκε, με την ονομασία uo3L91, φαίνεται να έλκεται από ένα άλλο μεγάλο ουράνιο σώμα, πολύ πιθανόν έναν μεγάλο πλανήτη. Ο πλανήτης αυτός υπολογίζεται να βρίσκεται σε απόσταση 200 έως 1.200 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Γης – Ήλιου.
Ο πλανήτης υπολογίζεται πως έχει 2-4 φορές μεγαλύτερη διάμετρο από τη Γη και η μάζα του πρέπει να είναι 5 με 10 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα της Γης. Ονομάζεται από κάποιους και υπερ-γαία.
Ο Δρ Σταματέλλος εξήγησε ότι η θέση και η τροχιά του νέου σώματος είναι παρόμοια με τις τροχιές των άλλων σωμάτων της ζώνης Κάιπερ που οδήγησαν τους ερευνητές στην ανάπτυξη αυτής της θεωρίας.
«Οι τροχιές αυτές είναι πολύ πιθανό να οφείλονται στη βαρυτική επίδραση ενός μεγάλου πλανήτη, μέχρι και δέκα φορές μεγαλύτερου από τη Γη, που βρίσκεται στην αντίθετη περίπου κατεύθυνση σχετικά προς τον Ήλιο» συμπλήρωσε. Ωστόσο, ανέφερε ότι πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί.
Υπενθύμισε ότι ναι μεν η εξήγηση των ανωμαλιών της τροχιάς του πλανήτη Ουρανού, ως αποτέλεσμα βαρυτικών αλληλεπιδράσεων με κάποιο άγνωστο πλανήτη, οδήγησαν στην ανακάλυψη του Ποσειδώνα στα μέσα του 18ου αιώνα, αλλά, αντίθετα, μια παρόμοια θεωρία για τις ανωμαλίες της τροχιάς του Ποσειδώνα δεν ήταν σωστή.
«Και ας θυμηθούμε επίσης πως οι ανωμαλίες τις τροχιάς του Ερμή οδήγησαν στην υπόθεση του πλανήτη Ήφαιστου μεταξύ του Ερμή και του Ήλιου που επίσης αποδείχτηκε λανθασμένη αφού οι ανωμαλίες της τροχιάς του Ερμή εξηγήθηκαν από τον Αϊνστάιν με τη θεωρία της Γενικής Σχετικότητας», συνέχισε.
Η σκοτεινή πλευρά του πλανήτη και η καταστροφή της Γης
Ωστόσο, κάποιοι κάνουν λόγο και για την σκοτεινή πλευρά του ένατου πλανήτη.Έρευνα του καθηγητή Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Αρκάνσας, Ντάνιελ Γουίτμαϊερ, αναφέρει ότι η επίδραση του υποθετικού πλανήτη πάνω στη Γη θα μπορούσε να συνδέεται με τις κατά καιρούς μαζικές εξαφανίσεις ειδών, όπως οι δεινόσαυροι. Κι αυτό, όπως υποστηρίζει ο καθηγητής, λόγω της θέσης του.
Συγκεκριμένα, η παρουσία του μπορεί να έχει προκαλέσει «βροχές» μετεωριτών, φέρνοντας μαζικές εξαλείψεις ειδών στον πλανήτη μας, οι οποίες είναι γνωστές ως φαινόμενα από ανάλυση απολιθωμάτων (συγκεκριμένα, θεωρείται ότι περιοδικές μαζικές εξαφανίσεις ειδών έχουν λάβει χώρα ανά χρονικά διαστήματα 27 εκατ. ετών).
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Independent, το μυστήριο των εξαφανίσεων που λαμβάνουν χώρα ανά 27 εκατ. χρόνια αποτελεί επίσης ένα αινιγματικό ζήτημα, που έχει προκαλέσει και συνεχίζει να προκαλεί «πονοκεφάλους» στον επιστημονικό κόσμο.
O Γουίτμαϊερ μάλιστα, υποστηρίζει ότι ο μυστηριώδης πλανήτης πλησιάζει προς τη Γη και αναμένεται να τη χτυπήσει μέσα στον Απρίλιο. Θα προκαλέσει «βροχή» από κομήτες που σπάνε σε κομμάτια, οι οποίοι θα χτυπήσουν τη Γη και θα καταστρέψουν κάθε ίχνος ζωής.
