Φως στα δυνατά και στα τρωτά σημεία των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας στον σύγχρονο πόλεμο, δίνει μελέτη του Βασιλικού Ινστιτούτο Ηνωμένων Υπηρεσιών (Rusi), η οποία αξιολόγησε την πρώτη φάση του πολέμου.
Σύμφωνα με την προκαταρκτική μελέτη, από τα εξαγόμενα συμπεράσματα που συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της πρώτης φάσης του πολέμου, από τις μάχες μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουλίου 2022, δίδεται η δυνατότητα να αξιολογηθούν οι δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας (AFRF) στον σύγχρονο πόλεμο.
Αρχικά αναφέρει ότι το σχέδιο της Μόσχας ήταν να εισβάλει και να καταλάβει τη χώρα σε 10 μέρες, που προϋπόθετε ταχύτητα και χρήση παραπλανητικών τακτικών για να κρατηθούν οι ουκρανικές δυνάμεις μακριά από το Κίεβο, γεγονός που θα επέτρεπε την ταχεία κατάληψη της ουκρανικές πρωτεύουσας.
Ωστόσο, «ίδια η επιχειρησιακή ασφάλεια που επέτρεψε την επιτυχή παραπλάνηση, ωστόσο, οδήγησε επίσης τις ρωσικές δυνάμεις να είναι απροετοίμαστες σε τακτικό επίπεδο για την αποτελεσματική εκτέλεση του σχεδίου. Η μεγαλύτερη ανεπάρκεια του ρωσικού σχεδίου ήταν η έλλειψη εναλλακτικών τρόπων δράσης. Ως αποτέλεσμα, όταν η ταχύτητα δεν απέφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα, οι ρωσικές δυνάμεις έβρισκαν τις θέσεις τους σταθερά υποβαθμισμένες καθώς η Ουκρανία κινητοποιούνταν», σημειώνει.
Εν συνεχεία αναφέρει ότι «η τακτική επάρκεια του ρωσικού στρατού αποδείχθηκε σημαντικά κατώτερη από τις προσδοκίες, αλλά τα ρωσικά οπλικά συστήματα αποδείχθηκαν σε μεγάλο βαθμό αποτελεσματικά και εκείνες οι μονάδες με υψηλότερο επίπεδο εμπειρίας απέδειξαν ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις (AFRF) διαθέτουν σημαντικό στρατιωτικό δυναμικό, ακόμη και αν οι ελλείψεις στην εκπαίδευση και το πλαίσιο του τρόπου χρησιμοποίησής τους σήμαινε ότι ο ρωσικός στρατός απέτυχε να ανταποκριθεί σε αυτό το δυναμικό».
Τα πέντε χαρακτηριστικά σημεία του ρωσικού στρατού
– Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις AFRF λειτουργούν επί του παρόντος με μια ιεραρχία στην οποία οι προτεραιότητες της χερσαίας επιχείρησης είναι πρωταρχικές και ο στρατός στο σύνολό του υποτάσσεται στις ειδικές υπηρεσίες. Αυτό δημιουργεί μη βέλτιστη απασχόληση άλλων κλάδων.
– Το μοντέλο δημιουργίας σχηματισμών και συνένωσης των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων είναι εσφαλμένο. Προτείνει τη δημιουργία συγχωνευμένων σχηματισμών συνδυασμένων όπλων σε καιρό πολέμου, αλλά δεν διαθέτει τη δύναμη της κατώτερης ηγεσίας να συνδυάσει αυτές τις μονάδες μαζί.
– Υπάρχει μια κουλτούρα ενίσχυσης της αποτυχίας εκτός εάν αλλάξουν οι εντολές σε ανώτερα επίπεδα της ιεραρχίας. Αυτό γίνεται λιγότερο εμφανές στις ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις από ό,τι στις χερσαίες δυνάμεις και το Ναυτικό.
– Οι AFRF είναι ευάλωτες στην εξαπάτηση επειδή δεν έχουν την ικανότητα να συγκεντρώνουν και να «ενοποιούν» γρήγορα πληροφορίες, ενώ είναι αντίθετες στο να παρέχουν σε αυτούς που εκτελούν διαταγές το πλαίσιο για να ασκήσουν κρίση και ενθαρρύνουν μια κουλτούρα ανέντιμης αναφοράς.
– Οι δυνατότητες και οι σχηματισμοί των AFRF είναι επιρρεπείς σε «αδελφοκτονίες». Τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (EW) και άλλες ικανότητες σπάνια εναρμονίζονται, ενώ οι διαδικασίες για την αναγνώριση του φίλου από τον εχθρό και την καθιέρωση μέτρων ελέγχου είναι ανεπαρκείς.
Τέλος, μεταξύ άλλων, σημειώνει ότι εξάγονται διδάγματα γενικά για τους δυτικούς συμμάχους ώστε να μπορούν να προετοιμαστούν για να αποτρέψουν μελλοντικές απειλές και για το καλύτερο υποστήριξη της Ουκρανίας. «Η νίκη της Ουκρανίας είναι δυνατή, αλλά απαιτεί σημαντικές σκληρές μάχες», τονίζουν.
Τα συμπεράσματα συνοπτικά είναι:
-Δεν υπάρχει καταφύγιο στον σύγχρονο πόλεμο. Ο εχθρός μπορεί να χτυπήσει σε όλο το επιχειρησιακό βάθος.
-Η μάχη απαιτεί μεγάλα αρχικά μεγάλα αποθέματα και σημαντική χαλάρωση ικανότητας.
-Τα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα (UAS) και τα αντι-UAS (CUAS) είναι απαραίτητα σε όλους τους κλάδους και σε όλα τα κλιμάκια.
-Η δύναμη πρέπει να αγωνιστεί για το δικαίωμα στην ακρίβεια. Η ακρίβεια δεν είναι μόνο πολύ πιο αποτελεσματική στα αποτελέσματα που προσφέρει, αλλά επιτρέπει επίσης στη δύναμη να μειώσει την εφοδιαστικής αλυσίδα και έτσι να την κάνει πιο βιώσιμη.
-Για τις χερσαίες δυνάμεις, το διάχυτο σύστημα αναγνώρισης πολλαπλών στόχων (ISTAR) στο σύγχρονο πεδίο μάχης και η διαστρωμάτωση πολλαπλών αισθητήρων σε τακτικό επίπεδο καθιστούν την απόκρυψη εξαιρετικά δύσκολη.
