Φορώντας πορτοκαλί γάντια, με μια σκούπα στα χέρια και ένα τσιγάρο να κρέμεται από τα χείλη, ο Άντρι Γερασιμένκο μαζεύει τα συντρίμμια από την κεντρική αγορά του Σλοβιάνσκ, η οποία καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό από πυρκαγιά που προκλήθηκε λόγω των ρωσικών βομβαρδισμών σε αυτήν την πόλη του Ντονμπάς, στην ανατολική Ουκρανία.
Τη στιγμή που έπεσε ο πύραυλος ο οποίος προκάλεσε την πυρκαγιά στην αγορά «είχα ήδη επιστρέψει στο σπίτι μου, δόξα τω Θεώ», λέει ο 38χρονος άνδρας, εκφράζοντας την ανησυχία του για την πόλη, τη στιγμή που οι ρωσικές δυνάμεις προελαύνουν.
«Πιστεύω ότι μας περιμένουν τα χειρότερα, ήδη σκέφτομαι να φύγω» από το Σλοβιάνσκ, όπου πλησιάζει η γραμμή του μετώπου, αφού έπεσε και το Λισιτσάνσκ, το βράδυ της Κυριακής, μετά το Σεβεροντονέτσκ, που απέχει περίπου 50 χιλιόμετρα ανατολικότερα. Οι δύο πόλεις κατελήφθησαν έπειτα από σφοδρές μάχες και βομβαρδισμούς που κατέστρεψαν μεγάλο μέρος τους.
Σε μια πάροδο της σχεδόν έρημης αγοράς, η Βικτόρια Κολότι, μια 33χρονη Ουκρανή, ομολογεί ότι έχει ήδη στείλει τα παιδιά της μακριά από το Σλοβιάνσκ αλλά δεν είχε τον χρόνο να τακτοποιήσει όλες τις δουλειές της. Για αυτό επέστρεψε, για να πάρει ό,τι μπορούσε από το σπίτι τους. «Δεν προβλέπω τίποτα το θετικό, το καλύτερο είναι να φύγουμε» από το Σλοβιάνσκ, το οποίο σφυροκοπείται από τον ρωσικό στρατό εδώ και μία εβδομάδα. Μόνο την Κυριακή, σκοτώθηκαν τουλάχιστον έξι άνθρωποι και άλλοι 19 τραυματίστηκαν.
Η Νατάλια Μπούτοκ είχε μόλις φύγει από την αγορά όταν σημειώθηκε η έκρηξη. «Άκουσα ‘μπουμ’, ‘μπουμ’ και είδα τη φωτιά», λέει η γυναίκα, μια από τους ελάχιστους εμπόρους που άνοιξαν τους πάγκους τους σήμερα για να πουλήσει τζίντζερ, κηπευτικά και λίγο καπνό. Αναρωτιέται και η ίδια πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση και τι να κάνει. «Ελπίζω ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο», είπε χαμογελώντας.
Εν αναμονή, οι κάτοικοι συνεχίζουν να μαζεύουν τα αποκαΐδια ανάμεσα στους πάγκους της αγοράς και σε άλλα σημεία της πόλης όπου έπεσαν πύραυλοι την Κυριακή. Στην αυλή του μικρού σπιτιού της, ανάμεσα στα χαλάσματα αφού έπεσε η στέγη και ένα μέρος του τούβλινου τοίχου, η Βαλεντίνα Στέλμαχ αφηγείται πώς σώθηκε επειδή τη στιγμή του βομβαρδισμού βρισκόταν στο υπόγειο του κτιρίου μαζί με τον αδελφό και τη νύφη της. «Για ποιο πράγμα είμαστε ένοχοι; Γιατί θέλουν να μας σκοτώσουν; Σταματήστε!» φωνάζει η 64χρονη, ξεσπώντας σε λυγμούς. «Οι κότες, ο σκύλος, οι γάτες, σκοτώθηκαν, τι κακό είχαν κάνει;» λέει, δείχνοντας έναν νεκρό πετεινό ανάμεσα στα συντρίμμια.
Ο γείτονάς της, το σπίτι του οποίου γλίτωσε, δείχνει ένα μεγάλο μεγάλο μεταλλικό κομμάτι, παραμορφωμένο από την υψηλή θερμοκρασία. «Είναι ένας Τυφώνας», λέει, αναφερόμενος στο είδος των ρωσικών πυραύλων που έπληξαν την περιοχή.
Στο Κραματόρσκ, οι κάτοικοι μαζεύουν επίσης τα συντρίμμια. Το βράδυ της Κυριακής, ένας πύραυλος άνοιξε κρατήρα βάθους τριών μέτρων σε έναν δρόμο, όπου πολλά σπίτια υπέστησαν ζημιές. Εργάτες επισκεύαζαν σήμερα τις γραμμές του ηλεκτρικού και ένας περαστικός σχολίασε: «Αυτό πρέπει να το δείξουμε στον Πούτιν».
