Η Στατιστική Υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε πρόσφατα ότι πάνω από 46 εκατομμύρια αμερικανοί ζουν τώρα κάτω από το όριο της φτώχιας. Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό από τότε που η υπηρεσία άρχισε να καταγράφει τα ποσοστά φτώχιας, δηλαδή από το 1959.
Η αύξηση του ποσοστού των φτωχών έχει επηρεάσει και τις οργανώσεις που βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Ανθρώπους σαν την Τζίνα Ζμπικόφσκι, που λέει ότι το να αγωνίζεσαι να τα βγάλεις πέρα χωρίς δουλειά, με ένα επίδομα, δεν αποτελεί αμερικανικό όνειρο. «Για μένα το αμερικανικό όνειρο σημαίνει να έχεις το δικό σου σπίτι, τη δική σου επιχείρηση, το δικό σου αυτοκίνητο και να ζεις όσο καλύτερα μπορείς. Εγώ δεν μπορώ ούτε να ονειρευτώ κάτι τέτοιο».
Σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία ένας στους 6 αμερικανούς ζει σήμερα κάτω από το όριο φτώχιας. «Φτώχια σημαίνει ότι κάθε μέρα θα πρέπει να αποφασίσεις αν θα φας, ή αν θα πληρώσεις το ενοίκιο σου, αν θα ταΐσεις τα παιδιά σου, ή αν θα τους αγοράσεις φάρμακα», δηλώνει η Κιμ Πέρεζ της οργάνωσης People Resource Center στο Ιλλινόη λειτουργεί και ένα λαϊκό παντοπωλείο για τους απόρους της περιοχής.
«Άνθρωποι επιτυχημένοι, μορφωμένοι», λέει η Πέρεζ βρίσκονται τώρα στη φτώχια επειδή έχει λήξει το δικαίωμα τους για επίδομα ανεργίας είναι μακροχρόνια άνεργοι και δεν υπάρχουν αρκετά, ομοσπονδιακά, πολιτειακά και τοπικά προγράμματα για να τους βοηθήσουν».
Και ενώ όλο και περισσότερα άτομα καταλήγουν να ζητούν βοήθεια, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις βλέπουν τους πόρους τους να μειώνονται και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση των υπηρεσιών τους.
«Ελπίζω πως μια μέρα θα έχω βγει απ’ αυτή τη κατάσταση», λέει η Ζμπικόφσκι «αλλά προς το παρόν οι προοπτικές δεν φαίνονται ενθαρρυντικές».
Αναλυτές δηλώνουν ότι αν δεν μειωθεί το ποσοστό ανεργίας στις ΗΠΑ, που αυτή τη στιγμή ξεπερνά ελαφρά το 9%, οι ουρές των απόρων και των μακροχρόνια ανέργων που σχηματίζονται έξω από τις οργανώσεις αρωγής, θα συνεχίσουν να μακραίνουν.
Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου
