Είναι ο ηγέτης που όλοι θέλουν να συναντήσουν κατά την διάρκεια της συνόδου κορυφής της G20: ο Σι Τζινπίνγκ έχει καταλάβει το προσκήνιο έπειτα από τριετή διπλωματική απομόνωση εξαιτίας της Covid-19.
Από το Μπαλί ο κινέζος ηγέτης ξεκίνησε νέο μαραθώνιο συναντήσεων έπειτα από την τετ-α-τετ συνομιλία του με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν, η οποία επέτρεψε την άμβλυνση της διμερούς έντασης.
Χαμόγελα, θερμές χειραψίες, υποσχέσεις για συνομιλίες για το Κλίμα και το εμπόριο: ο Σι Τζινπίνγκ θέλησε να εμφανισθεί ως υπεύθυνος ηγέτης, έτοιμος να αντιμετωπίσει τα παγκόσμια ζητήματα και να μειώσει την ένταση.
«Είναι βέβαιο ότι προσπαθεί να κερδίσει τον χαμένο χρόνο στην διεθνή σκηνή» με αυτήν την «επιχείρηση γοητείας», λέει ο Danny Russel, αντιπρόεδρος του Asia Society Policy Institute της Νέας Υόρκης.
«Η συνάντηση κορυφής Μπάιντεν-Σι δημιούργησε την ελπίδα ότι οι δύο δυνάμεις είναι πλέον διατεθειμένες να διαχειρισθούν σε διαφορετικό πλαίσιο τις παγκόσμιες ευθύνες τους και τις διμερείς διαφορές τους», λέει αυτός ο πρώην ανώτατος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Στο διπλωματικό πρόγραμμα του Σι Τζινπίνγκ αυτής της εβδομάδας, συναντήσεις με τους πρόεδρους της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και της Ινδονησίας Τζόκο Γουιντόντο ή τους πρωθυπουργούς της Αυστραλίας Αντονι Αλμπανέζι και της Ιαπωνίας Φούμιο Κισίντα.
Και η απουσία του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος βρίσκεται απομονωμένος στην διεθνή σκηνή μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενισχύει την θέση του Σι Τζινπίνγκ ως του βασικού αντίβαρου στην αμερικανική ισχύ.
Τεντωμένο σχοινί
Ο κινέζος πρόεδρος και ο Τζο Μπάιντεν έφθασαν στο Μπαλί ενισχυμένοι από τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στις χώρες τους.
Ο Σι Τζινπίνγκ επανεξελέγη τον περασμένο μήνα στην ηγεσία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος και για τον Τζο Μπάιντεν η έκβαση των ενδιάμεσων εκλογών ήταν θετικότερη από το αναμενόμενο για το Δημοκρατικό Κόμμα και την κυβέρνησή του.
Συνοδευόμενος από τους κορυφαίους της κινεζικής διπλωματίας και του καθεστώτος του Πεκίνου, ο Σι δεν έκανε συμβιβασμούς ως προς τα βασικά συμφέροντα της χώρας του.
Υπενθύμισε στον Τζο Μπάιντεν ότι το μέλλον της Ταϊβάν είναι «η πρώτη κόκκινη γραμμή που δεν πρέπει να ξεπεραστεί στις αμερικανοσινικές σχέσεις».
Ο Σι δεν μετέβαλε ούτε την θέση του για την Ουκρανία και δεν καταδίκασε δημόσια την Ρωσία για την εισβολή της και τον καταστροφικό πόλεμο.
Ωστόσο, η Κίνα είναι ανακουφισμένη από την απουσία του Βλαντίμιρ Πούτιν από την G20, αφού απαλλάχθηκε από την υποχρέωση των δύσκολων ελιγμών ανάμεσα στην υποστήριξη -όσο χλιαρή και αν θα ήταν αυτή – προς το Κρεμλίνο και την ομόφωνη καταδίκη της Μόσχας από την Δύση, σύμφωνα με τους αναλυτές.
«Ο Σι βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί. Θέλει να εμφανισθεί ως αξιοσέβαστος διεθνής ηγέτης, συνεχίζοντας παράλληλα να υποστηρίζει τον Πούτιν», δήλωσε ο Michael McFaul, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Stanford και πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ρωσία.
Όλη η προσοχή στον Σι
Η διεθνής απομόνωση του Πούτιν έρχεται σε αντίθεση με την εικόνα που προβάλλει αυτές τις ημέρες ο κινέζος ηγέτης.
Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι Μπάιντεν και Σι συμφώνησαν για το γεγονός ότι «ένας πυρηνικός πόλεμος δεν πρέπει να διεξαχθεί ποτέ και δεν μπορεί να κερδηθεί», σε μία σαφή επίκριση προς την Ρωσία, ακόμη και αν το θέμα δεν περιελήφθη στην επίσημη κινεζική ανακοίνωση.
«Η απουσία του Πούτιν επικεντρώνει περισσότερο την προσοχή στον Σι και του δίνει περισσότερες ευκαιρίες να αναδείξει τις απόψεις του», εξηγεί στο AFP ο Chong Ja-Ian, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης.
«Το να μην είναι υποχρεωμένος να συναντήσει το Πούτιν, με τον οποίο ο Σι δίνει την εντύπωση ότι διατηρεί στενές σχέσεις, του επέτρεψε επίσης να μην αναγκασθεί να υπερασπισθεί ή να επικρίνει τις ρωσικές ενέργειες».
Ο περισσότερο από το προβλεπόμενο εγκάρδιος τόνος της αμερικανοσινικής συνάντησης κορυφής χαλαρώνει τους προσεχείς συνομιλητές του Σι Τζινπίνγκ, αφού στο Μπαλί δεν υπήρξε κλιμάκωση ανάμεσα στους Αμερικανούς και τους Κινέζους.
«Ούτε ο Μπάιντεν ούτε ο Σι περίμεναν να επιτύχουν κατά την συνάντησή τους από την άλλη πλευρά υποχωρήσεις ως προς τα επίμαχα θέματα», δηλώνει ο Danny Russel του Asia Society Policy Institute.
«Ωστόσο φαίνεται ότι κατόρθωσαν να επιτύχουν τουλάχιστον μία έμμεση συμφωνία σχετικά με το γεγονός ότι οι διαφωνίες αυτές δεν πρέπει να εμποδίσουν την συνεργασία τους για τα μεγάλα διεθνή θέματα προτεραιότητας».