.jpg)
Ως απομονωμένο από τον κόσμο άτομο, που έπασχε από ψυχικές διαταραχές περιγράφεται ο 20χρονος που έσπειρε το θάνατο σε σχολείο του Κονέκτικατ το 2012, σε έκθεση που είδε το φως της δημοσιότητας την Παρασκευή.
Μέχρι τη στιγμή που πυροβόλησε και σκότωσε 26 παιδιά και ενήλικες σε σχολείο του Κονέκτικατ των ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του 2012, ο 20χρονος Άνταμ Λάνζα ζούσε σε σχεδόν πλήρη απομόνωση και δεν είχε επικοινωνία με κανέναν ,εκτός από μια ομάδα ανθρώπων με τους οποίους μιλούσε μέσω διαδικτύου όπου συζητούσαν την εμμονή τους για τις μαζικές δολοφονίες, αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Η εμμονή του Λάνζα με τη βία ήταν ήδη εμφανής όταν ο ίδιος ήταν ακόμα στο δημοτικό, σύμφωνα με την έκθεση της Εισαγγελίας Ανηλίκων. Ως αποδεικτικά στοιχεία αναφέρονται ανησυχητικές εικόνες τις οποίες είχε δημιουργήσει ο Λάνζα για να παρουσιάσει μια ιστορία στην οποία μια γιαγιά πυροβολεί με ένα «όπλο μπαστούνι» και περιγράφει τα παιδιά να παίζουν «κρυφτό θανάτου». «Μου αρέσει να κάνω κακό σε ανθρώπους… και ιδιαίτερα σε παιδιά», φέρεται να λέει ένας από τους χαρακτήρες της ιστορίας, την οποία ο 20χρονος είχε γράψει στην 5η δημοτικού.
Μέχρι την ημέρα που αποφάσισε να σπείρει το θάνατο στο σχολείο του Κονέκτικατ, ο Λάνζα ήταν τόσο απομονωμένος από τον κόσμο που σπάνια μιλούσε σε άνθρωπο, ενώ με τη μητέρα του επικοινωνούσε μέσω μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου παρά το γεγονός ότι ζούσαν στο ίδιο σπίτι.
Ωστόσο, μιλούσε σχεδόν καθημερινά με μέλη της ιστοσελίδας, αναφέρεται στην έκθεση 114 σελίδων. «Ήταν συνδεδεμένος με μια μικρή κοινότητα ανθρώπων που μοιράζονταν το ίδιο σκοτεινό και παθιασμένο ενδιαφέρον για τις μαζικές δολοφονίες».
Η εμμονή του αυτή ενσαρκώθηκε σε μία από τις χειρότερες σφαγές που έχουν λάβει χώρα στην ιστορία των ΗΠΑ. Ο Λάνζα αφού πρώτα πυροβόλησε και σκότωσε τη μητέρα του, έκανε έφοδο στο σχολείο ανοίγοντας πυρ κατά μαθητών και εκπαιδευτικών. Αποτέλεσμα αυτής της μανιώδους επίθεσης ήταν να χάσουν τη ζωή τους 20 παιδιά του δημοτικού και έξι ενήλικες. Ο Λάνζα στη συνέχεια αυτοκτόνησε.
Στην έκθεση η υπηρεσία αποδίδει την απομόνωση του 20χρονου σε θέματα ψυχικής υγείας που αντιμετώπιζε, όπως ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, ανορεξία και ποικίλες μαθησιακές δυσκολίες. Ο Λάνζα είχε περάσει από πολλές αξιολογήσεις, παρόλα αυτά ο ίδιος και η μητέρα του είχαν αρνηθεί τις συστάσεις γιατρών και ειδικών για τη χορήγηση φαρμάκων που θα συνέβαλαν στη βελτίωση της κατάστασής του.
Οι γονείς του Λάνζα είχαν πάρει διαζύγιο όταν αυτός ήταν 17 ετών και έπειτα από αυτό δεν είχε σχεδόν καμία επαφή με τον πατέρα του.
Το 2012 ο 20χρονος άρχισε να πραγματοποιεί διαδικτυακές αναζητήσεις γύρω από μαζικές εκτελέσεις. «Το ενδιαφέρον του αυξήθηκε τόσο ώστε απέκτησε εμμονή με τις λεπτομέρειες και τα κείμενα αυτών των εγκληματιών», αναφέρεται στην έκθεση. «Οι επιστολές που αντάλλασσε με τα μέλη αυτής της μακάβριας διαδικτυακής κοινότητας αποτελούν μία συγκλονιστική αντανάκλαση μια αρνητικής μικρο-κοινωνίας που υπήρχε ανάμεσά μας».
