Υψηλό είναι το ενδιαφέρον ευρωπαϊκών χωρών για τον αγωγό που θα διοχετεύσει ρωσικό φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας και Ελλάδας στην Ε.Ε., από τις αποφάσεις της οποίας εξαρτάται πρωτίστως και η κατασκευή του, δήλωσε στη Βιέννη ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Αλεξάντρ Νόβακ.
«Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών. Τελικές αποφάσεις δεν υπάρχουν. Πρωτίστως αυτό εξαρτάται από την ίδια την Ε.Ε., την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εκείνες τις χώρες οι οποίες επιθυμούν να κατασκευαστεί στο έδαφός τους ο αγωγός και να λαμβάνουν ρωσικό φυσικό αέριο», είπε ο κ. Νόβακ σε συνέντευξή του στο ρωσικό δορυφορικό δίκτυο «Ρωσία-24».
Το ενδιαφέρον του Ιράν να χρησιμοποιήσει μελλοντικά τον υπό σχεδίαση νέο νότιο αγωγό, για τη μεταφορά φυσικού αερίου σε συνεργασία με τους Ρώσους προμηθευτές, εκδήλωσε και εκπρόσωπος της Ιρανικής Εθνικής Εταιρείας Φυσικού Αερίου (NIGC). Με δηλώσεις του στο ρωσικό πρακτορείο ΡΙΑ-Νόβοστι, ο αρμόδιος για τις διεθνείς, σχέσεις διευθυντής της εταιρείας, Αζιζολάχ Ραμαζανί, εκτίμησε ότι το Ιράν, θα μπορούσε μετά την άρση των κυρώσεων να αξιοποιήσει τον λεγόμενο Turkish Stream για τη μεταφορά του φυσικού του αερίου στην Ευρώπη, εάν η διαδρομή αυτή κριθεί ως η πλέον ταιριαστή.
«Μπορούν να υπάρξουν κοινά πεδία δραστηριότητας, για παράδειγμα στον τομέα των αγωγών φυσικού αερίου. Μπορεί να ανταλλαχθεί εμπειρία και τεχνολογίες. Για παράδειγμα, στον τομέα της μεταφοράς αερίου μπορούν να ανταλλαγούν πληροφορίες για το σύστημα διαμετακόμισης, την παρακολούθησή του. Και στο μέλλον, είναι δυνατό, ιρανικοί αγωγοί φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και ρωσικοί αγωγοί αερίου, να ενωθούν και από κοινού να προμηθεύουν φυσικό αέριο στην Ευρώπη», είπε ο Ραμαζανί.
Κατά τον Ιρανό αξιωματούχο, το ιρανικό φυσικό αέριο, μπορεί σε κάποιο στάδιο να φθάσει έως τον Turkish Stream, όμως δεν έχουν υπάρξει ως τώρα συνομιλίες για κάτι τέτοιο και «θα μπορούσε να είναι μια καλή ιδέα να ξεκινήσουν αυτές οι διαβουλεύσεις». Σύμφωνα με τον Α.Ραμαζανί, «άλλες διαδρομές μπορούν επίσης να εξεταστούν, αλλά η καλύτερη διαδρομή πιθανώς είναι το σχέδιο αυτό, στην Τουρκία», καθώς οι ιρανικοί αγωγοί θα μπορούσαν να συνδεθούν είτε στο χερσαίο, είτε και να φθάσουν έως το υποθαλάσσιο τμήμα του σχεδιαζόμενου αγωγού στη Μ.Θάλασσα, σε κάθε περίπτωση μέσω του τουρκικού εδάφους.
