Η Κίνα ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι είναι πρόθυμη για μια συνάντηση κορυφής μεταξύ του προέδρου Σι Ζινπίνγκ και του ομολόγου του της Ταϊβάν Μα Γιονγκ, αλλά επεσήμανε ότι δεν υπάρχει καμία βιασύνη στον ορισμό του χώρου και του χρόνου της συνάντησης. Από την ανάληψη των καθηκόντων του το 2008, ο πρόεδρος Μα έχει υπογράψει μια σειρά εμπορικών και οικονομικών συμφωνιών ορόσημο με το Πεκίνο, επιβεβαιώνοντας τη θέση της Κίνας ως τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ταϊβάν.
Εν τούτοις μόλις την περασμένη εβδομάδα η Ταϊβάν ανέφερε ότι η Κίνα απέρριψε ως «ακατάλληλο» ένα αίτημα συνάντησης των δυο ηγετών στη σύνοδο κορυφής του APEC στο Πεκίνο. Ο Φαν Λικίνγκ, κινέζος εκπρόσωπος της υπηρεσίας υποθέσεων που αφορούν την Ταϊβάν, δήλωσε προς τους δημοσιογράφους ότι το θέμα της συνόδου κορυφής Σι – Μα «δεν ήταν προς συζήτηση» ούτε κατά τη διάρκεια της συνάντησης-ορόσημο της περασμένης εβδομάδας μεταξύ αξιωματούχων της Κίνας και της Ταϊβάν.
Η συνάντηση αυτή ήταν ένα σημαντικό βήμα στην προώθηση των συνολικών σχέσεων, είπε ο κινέζος εκπρόσωπος, προσθέτοντας ότι περαιτέρω βήματα θα ακολουθήσουν που θα ωφελήσουν τους πολίτες και στις δύο πλευρές των στενών της Ταϊβάν. «Ως προς τη συνάντηση μεταξύ των ηγετών και στις δύο πλευρές του πορθμού, έχουμε πει πολλές φορές ότι αυτό είναι κάτι που έχουμε κάνει δεκτό και έχουμε πάντα μια ανοιχτή, θετική στάση ως προς αυτό το ενδεχόμενο» είπε ο Φάν.
Η Κίνα και η Ταϊβάν διεθνώς αποτελούν δυο διαφορετικές οντότητες από την εποχή που οι δυνάμεις των εθνικιστών νικήθηκαν από τους κομμουνιστές και κατέφυγαν στο νησί στο τέλος του κινεζικού εμφυλίου πολέμου το 1949. Η Κίνα θεωρεί την Ταϊβάν επαρχία με αποστάτες και ποτέ δεν έχει αποκλείσει την πιθανότητα χρήσης βίας για να θέσει το νησί υπό τον έλεγχό της.
Αλλά τα τελευταία χρόνια, οι δύο πλευρές έχουν δημιουργήσει εκτεταμένες οικονομικές σχέσεις και την περασμένη εβδομάδα πραγματοποίησαν τις πρώτες απευθείας κυβερνητικές συνομιλίες, ένα μεγάλο βήμα προς την επέκταση του διάλογο σε πολιτικό επίπεδο πέραν του υπάρχοντος εμπορικού πεδίου. Ωστόσο είναι γεγονός ότι παρά τις αυξημένες εμπορικές συμφωνίες και συνεργασίες δεν επήλθε όλον αυτόν τον καιρό πρόοδος όσον αφορά την πολιτική συμφιλίωση ή τη μειωμένη στρατιωτική ετοιμότητα και στις δύο πλευρές.
Επιμέλεια: Πέτρος Σιδερέας
