του Κώστα Μπετινάκη
Όταν η υποψήφια του Δημοκρατικού Κόμματος για την αμερικανική προεδρία Χίλαρι Κλίντον έχει ξεκαθαρίσει πως είναι -σε γενικές γραμμές- υπέρμαχος της πολιτικής του Ισραήλ, ξενίζει το γεγονός ότι η «Washington Post» (η οποία προέρχεται από τα προπύργια των ιδεών του νεοσυντηρητισμού) εδώ και 15 χρόνια δημοσιεύει άρθρα που επικρίνουν αυτήν την πολιτική.
Αυξάνονται πλέον οι φωνές διαμαρτυρίας στην Αμερική για την αμείλικτη ισραηλινή πολιτική απέναντι στους ΠαλαιστινίουςΠόσο μάλιστα όταν το άρθρο υπογράφει Ισραηλινός. Πρόκειται για το δημοσίευμα με τίτλο «Ομολογίες ενός Ισραηλινού Προδότη» που φέρει την υπογραφή του συγγραφέα Assaf Gavron.
Το κείμενο συμβαδίζει με την άποψη που έχει επίσης δημοσιευτεί την προηγουμένη ημέρα από δύο επιφανείς Εβραίους καθηγητές πανεπιστημίου, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ καλούσαν σε μποϊκοτάζ του Ισραήλ.
Το ερώτημα που προκύπτει με αφορμή τα δημοσιεύματα αυτά είναι μήπως το «αριστερό κίνημα στις ΗΠΑ» κερδίζει συνεχώς έδαφος στα Μέσα του συρμού, όπως αποκαλούνται οι παραδοσιακές εφημερίδες από τους σημερινούς «εναλλακτικούς» αναγνώστες.
Απόψεις που ως τώρα έβλεπαν δημοσιότητα μόνο σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης.
Αλλά πλέον οι φωνές διαμαρτυρίας για την αμείλικτη ισραηλινή πολιτική απέναντι στους Παλαιστινίους αυξάνονται. Και οι φωνές αυτές αποκαλούνται από τα παραδοσιακά ισραηλινά Μέσα «αριστεροπροδοτών». Η σκηνοθέτιδα του κινηματογράφου Shira Geffen, η οποία μέσα από το Twitter και το Instagram έχει καλέσει να τηρείται ενός λεπτού σιγή «για κάθε παιδί Παλαιστινίου που σκοτώνεται από τους Ισραηλινούς», είδε την έκκλησή της να αναπαράγεται στα ισραηλινά κοινωνικά δίκτυα, αλλά και στις ΗΠΑ.
Αλλά η «στροφή» των παραδοσιακών αμερικανικών εφημερίδων δεν σημειώνεται μόνο στο ζήτημα της έως τώρα ξεκάθαρα φιλο-ισραηλινής πολιτικής: ο αρθρογράφος Timothy Egan από τις στήλες των «New York Times» γράφει πως το αμερικανικό κοινό «παραπληροφορήθηκε» από την προπαγάνδα πως «οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ουκρανία, πριν από δύο χρόνια».
Σχολιάζοντας το… σκοτάδι στο οποίο εξακολουθούν να βρίσκονται οι Αμερικανοί αναγνώστες, υποστηρίζει ότι αυτό οφείλεται στον τρόπο που αντιμετωπίζονται τα γεγονότα από «τον Τύπο του συρμού» που οδηγεί το κοινό να έχει χάσει την εμπιστοσύνη του σ’ αυτόν.
Ο Ega αμφισβητεί αν έστω και το 16% των Αμερικανών γνωρίζει πού βρίσκεται η Ουκρανία και θυμίζει ότι ο Τραμπ σε πρόσφατη ομιλία του εξέφρασε την άποψη ότι «η Μόσχα δεν σχεδιάζει να εισβάλει στην Ουκρανία», ενώ οι Αμερικανοί πολίτες «γνώριζαν ότι η εισβολή είχε γίνει πριν από δύο χρόνια».
Σημειώνεται πως ουδεμία εφημερίδα έχει κατηγορήσει κάποια αμερικανική κυβέρνηση για τις λεγόμενες «επεμβάσεις» (όταν αμερικανικά στρατεύματα παραβιάζουν τα σύνορα κυρίαρχου κράτους) και ουδέποτε έχουν αναφέρει πως πρόκειται για «εισβολή».
Αλλά μιας και αναφερόμαστε στην Ουκρανία, ουδεμία εφημερίδα των ΗΠΑ χαρακτήρισε ως «πραξικόπημα» την ανατροπή του εκλεγμένου Ουκρανού προέδρου (του χαρακτηριζόμενου ως «φιλορώσου») Βίκτορ Γιανουκόβιτς στις 22 Φεβρουαρίου 2014 ούτε σχολίασε τον ρόλο που έπαιξε στην ανατροπή του η βοηθός υπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ και ο Αμερικανός πρέσβης στο Κίεβο Geoffrey Pyatt. Δεν μίλησαν επίσης καθόλου και για τον διορισμό της νεοναζιστικής κυβέρνησης ακραίων εθνικιστικών στοιχείων…
Οι «Ν.Υ. Times» -ενώ παρέλειψαν όλα αυτά- έγραψαν για «εισβολή ρωσικών στρατευμάτων στην Κριμαία». Χωρίς να αναφέρουν ότι ρωσικά στρατεύματα βρίσκονταν ήδη -από χρόνια- στη βάση της Σεβαστούπολης, βάσει προηγούμενης αμυντικής συμφωνίας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, προκαλεί αίσθηση το γεγονός ότι δημοσιεύθηκαν άρθρα που πηγαίνουν κόντρα στην επικρατούσα πολιτική του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Από την άλλη όμως, έχουμε και το παράδειγμα του Χόλιγουντ. Που κατ’ εξοχήν υποστηρίζει την αμερικανική πολιτική. Οι παλιότεροι θα θυμούνται την εποχή που μας εξηγούσε πόσο κακοί ήταν οι Ιάπωνες με έργα όπως «οι Γενναίοι του Γκουανταλκανάλ» κ.λπ.
Κάθε τόσο ξεπηδά, πάντως, και μία ταινία που εξηγεί πώς λειτουργεί η CIA (π.χ. «Οι τρεις ημέρες του Κόνδορα», η «Συριάνα» κ.λπ.).
Το Χόλιγουντ, όμως, μας έχει συνηθίσει να ξεχωρίζουμε «ποιοι είναι οι ξεκάθαρα κακοί» μέσα από τις ταινίες του Τζέιμς Μποντ…
Διαβάστε επίσης:
