Ένα από τα σημαντικότερα ίσως ηλεκτρονικά μηνύματα που έκαναν το βράδυ της Κυριακής τον γύρο της Γαλλίας στο Τwitter και το Facebook ήταν το εξής: «Μπορεί και να είναι επικίνδυνη μια τόσο ισοπεδωτική νίκη και μια τέτοια απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή!». Το μήνυμα αυτό αναφερόταν στον εκλογικό θρίαμβο του πολιτικού σχηματισμού του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν ήδη από τον α’ γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών.
Με 32,32% των προτιμήσεων των ψηφοφόρων στον α’ γύρο και με μια διασπορά των ψήφων κάθετα και οριζόντια σε όλη τη Γαλλία, ο Εμανουέλ Μακρόν μπορεί να υπολογίζει σε έναν εκλογικό θρίαμβο στον β’ γύροΓιατί τέτοια πολιτική ηγεμονία έχει πολύ καιρό να αντικρίσει και να αισθανθεί ο Γάλλος πολίτης στα μεταπολεμικά χρόνια. Οι δημοσκοπήσεις το είχαν προβλέψει, αλλά τελικά το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη. Με 32,32% των προτιμήσεων των ψηφοφόρων στον α’ γύρο και με μια διασπορά των ψήφων κάθετα και οριζόντια σε όλη τη Γαλλία, ο Εμανουέλ Μακρόν μπορεί να υπολογίζει σε έναν εκλογικό θρίαμβο στον β’ γύρο με 390-430 έδρες στη γαλλική εθνοσυνέλευση επί συνόλου 577.
Από την Κυριακή και από τη στιγμή που έφτασε στα γραφεία των αιθουσών σύνταξης η πρώτη πρόβλεψη για το εκλογικό αποτέλεσμα (ήταν 19.17 ακριβώς τοπική ώρα Γαλλίας), ο Εμανουέλ Μακρόν δεν είχε πλέον κανένα περιθώριο παρά μόνο να υλοποιήσει στο επόμενο διάστημα όλες τις εξαγγελίες του για πολιτικές, οικονομικές και συνταγματικές μεταρρυθμίσεις. Ο νεαρός πρόεδρος της Γαλλίας δεν μπορεί πια να επικαλεστεί κάτι για να δικαιολογήσει τη μη υλοποίηση των δεσμεύσεών του. Αλλά θα πρέπει πρώτα να καταφέρει να «τιθασεύσει» την ίδια τη δυναμική της νίκης του. Η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού στη γαλλική βουλή είναι εντυπωσιακή. Μια νέα γενιά βουλευτών ανδρών και γυναικών αναλαμβάνει πλέον να στηρίξει το γαλλικό πολιτικό σύστημα σε μια περίοδο που αντιμετωπίζει αυτή η χώρα σοβαρότατες προκλήσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, δηλαδή την Ευρώπη.
Πρόκειται για ένα πολιτικό προσωπικό που είναι στην ουσία άπειρο και δεν διακατέχεται από το αίσθημα της σιγουριάς που οι προκάτοχοί του τόσο φανερά εκδήλωναν, με αλαζονεία, είναι η αλήθεια, καθήμενοι στα κοινοβουλευτικά έδρανα.
Ο ξαφνικός θάνατος των παραδοσιακών κομμάτων
Η γαλλική Κεντροδεξιά, οι κληρονόμοι του Γκωλισμού, οι Σοσιαλιστές, οι κληρονόμοι του Μιτεράν ένιωσαν ξαφνικά το έδαφος να καταρρέει κάτω από τα πόδια τους. Από το 1958 μέχρι και χθες η γαλλική Κεντροδεξιά και το Σοσιαλιστικό Κόμμα ήταν οι πυλώνες αυτού του γαλλικού διπολισμού που διοίκησε τη χώρα όλες αυτές τις δεκαετίες. Και η μεν Κεντροδεξιά επιβίωσε πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί με ένα θα έλεγε κάποιος ανέλπιστα συμπαθητικό ποσοστό της τάξεως του 21%, αλλά οι Σοσιαλιστές βλέπουν πλέον την πρόσφατη πολιτική ιστορία τους στον γαλλικό πολιτικό χάρτη να εξαφανίζεται. Είναι ανήκουστο η Αριστερά να κερδίζει τους Σοσιαλιστές, έστω και με μία ποσοστιαία μονάδα διαφορά.
Οι τακτικισμοί του Ζαν-Λυκ Μελανσόν, του δημοφιλούς ηγέτη της γαλλικής Αριστεράς, τον οδήγησαν στο φυσιολογικό ποσοστό για τα γαλλικά πράγματα του 11%, αλλά το τελικό αποτέλεσμα των Σοσιαλιστών που άγγιξε το 10,1% καταδεικνύει την πορεία κατάρρευσης του πολιτικού αυτού σχηματισμού. Προφανώς υπάρχει εξήγηση. Και μια από αυτές τις εξηγήσεις είναι το γεγονός ότι το 70% των υποψηφίων στις λίστες του κόμματος του Εμανουέλ Μακρόν προερχόταν από τους κόλπους της Κεντροαριστεράς. Αυτό και μόνο το στοιχείο δείχνει το πώς ο νεαρός πρόεδρος της Γαλλίας ανακάτεψε την τράπουλα και κατάφερε να συνθέσει ένα επί της ουσίας εντελώς διαφορετικό τοπίο.
Η μεγάλη ήττα της Ακροδεξιάς
Οι δημοσκοπήσεις τής έδιναν σταθερά ένα ποσοστό της τάξεως του 17-18%, με τις πλέον αισιόδοξες προσεγγίσεις να φθάνουν και το 19%. Η πραγματικότητα τοποθέτησε το Εθνικό Μέτωπο της οικογενείας Λεπέν στο 14%, δηλαδή στα πρόσφατα ιστορικά χαμηλά του. Το θέμα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα, όπως φαίνεται, θα αντιμετωπιστεί στην αμέσως επόμενη περίοδο από τη Μαρίν Λεπέν, η οποία βλέπει τον σχηματισμό της να καταρρέει και τους εσωκομματικούς της αντιπάλους να τρίβουν τα χέρια τους.
Είναι όμως και η τάση, αυτός ο περίεργος πολιτικός όρος που καταδεικνύει πως η γαλλική κοινωνία πολύ δύσκολα θα ξαναστηρίξει μαζικά μια ακροδεξιά πρόταση με τόσο λαϊκιστική διάσταση και με τα τόσο προφανή μαξιμαλιστικά συνθήματα, όπως της εξόδου από την Ε.Ε. και το ευρώ.
Ενδεχομένως προσωπικά για την οικογένεια Λεπέν το ραντεβού των προεδρικών εκλογών του περασμένου μήνα να ήταν και η τελευταία ευκαιρία για να καταφέρουν κάτι το σημαντικό. Σε πέντε χρόνια η Μαρίν Λεπέν θα είναι πλέον μια γερασμένη κυρία, τουλάχιστον ως προς τη δημόσια εικόνα της, και ενδεχομένως η πολιτική κατάσταση στη Γαλλία να είναι εντελώς διαφορετική από τη σημερινή. Βεβαίως, η Λεπέν κατάφερε να κερδίσει το 44% των ψήφων στην περιφέρεια, όπου κατέβαινε δηλαδή, το Πα ντε Καλαί, μια περιοχή σε κάθετη πτώχευση, αποβιομηχανοποιημένη, ξεχασμένη και με το στίγμα του στρατοπέδου των προσφύγων-μεταναστών δίπλα στο λιμάνι. Οι αναλυτές, ωστόσο, δεν κρίνουν ότι αυτό το θετικό αποτέλεσμα στην εκλογική της περιφέρεια δείχνει κάποια αλλαγή.
Τα ποσοστά
Το προεδρικό κόμμα Republique en Marche και το σύμμαχό του MODEM κατέλαβαν με διαφορά την πρώτη θέση στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών με 32,32% των ψήφων.
Ακολουθούν η δεξιά συμμαχία των Ρεπουμπλικάνων LR-UDI-DVD με 21,56% και το Εθνικό Μέτωπο με 13,20%, σύμφωνα με τα οριστικά αποτελέσματα του Υπουργείου Εσωτερικών που δόθηκαν στη δημοσιότητα σήμερα στις 02.30 (ώρα Ελλάδας).
Η Ανυπότακτη Γαλλία και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα συγκέντρωσαν 13,74% των ψήφων και η αριστερά του Σοσιαλιστικού Κόμματος PS-PRG-DVG 9,51%.
Πρόβλεψη για την κατανομή των εδρών
Σύμφωνα με τα ποσοστά των κομμάτων και με την προβολή στον δεύτερο γύρο σε μία εβδομάδα, το κόμμα του Μακρόν λαμβάνει από 390 έως 435 έδρες, το κόμμα των Ρεπουμπλικανών της Κεντροδεξιάς από 85 έως 125 έδρες και το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν από τρεις έως 10 έδρες. Το κόμμα της Αριστεράς του Μελανσόν αποσπά από 11 έως 21 έδρες. Η γαλλική Εθνοσυνέλευση αριθμεί 577 έδρες, άρα το κόμμα του Μακρόν και μετά τον δεύτερο γύρο αναμένεται να διαθέτει μια σαρωτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Zougla NewsRoom
